De volgende ochtend zijn Gabriela en ik op zoek gegaan naar ontbijt. Het is namelijk niet inbegrepen bij de 7 euro van het hotel, dus gaan we zelf maar op pad. De beste oplossing is de supermarkt, waar ik uiteindelijk een pakje chocomel en broodjes hagelslag (!!) koop. Daarna liepen we richting het strand, want het 'echte' zandstrand met de zee wilde ik nu ook wel eens zien! Per toeval kwamen we langs een guesthouse. We waren allebei niet echt tevreden over de plek waar we nu zaten, al had het een zwembad, want vooral het gebrek aan wifi en de stinkende badkamer waren niet helemaal chill. En vragen naar de kosten van een kamer kost niks! Dus wij informeren bij de balie en een kamer bekeken. Het was groot en zag er een stuk beter uit dan het hostel van nu. Het voordeel van samen een kamer boeken is dat je de prijs kunt delen. Voor 200.000 roepie zouden we de kamer evt kunnen hebben. Gedeeld door twee is dat zo'n 6,5 euro wat dus zelfs net iets goedkoper is dan het hostel! We zouden er onderweg nog even over nadenken. Het probleem was alleen dat zij vrijdag al vertrekt, op doorreis naar Nieuw-Zeeland en dan zou ik de gehele prijs moeten betalen. Maar goed. Dat zou dan 13euro zijn, wat natuurlijk nog steeds niet zoveel is. Het strand lag op 100m afstand (nog een voordeel!) en het was heerlijk.

Omdat het half 12 was en we bij het hostel om 12u zouden moeten uitchecken, gingen we toch maar terug. We hadden al besloten van kamer te switchen dus moesten we niet te lang op het strand blijven, dat kon later alsnog! Ze waren niet blij en snapten het niet helemaal, maar wij zijn gewoon vrij om van verblijf te wisselen. Dus na wat gezucht hebben we onze spullen weer gepakt. En toen kwam het volgende probleem. Mijn koffer en alle spullen moesten verhuizen. Zij had een backpack, dus dat was wat makkelijker. De straten hier zijn niet altijd even recht dus het was een heel gedoe: midden op de dag, in de bloedhete zon, twee meiden die met koffers lopen de zeulen. We zijn denk ik wel tien keer gevraagd of we echt geen transport wilden. Nee, het lukt ons. Echt. En we hebben het gehaald! Mijn shirtje was zeiknat van het zweet, dus nadat we de spullen op de kamer hebben we gezet koelden we ook hier lekker af in het zwembad! Heerlijk.

Daarna kregen we honger en zijn we op het strand gaan lunchen. Ik had een lekkere kipsandwich. Langs het water gelopen en genieten. Hier kan ik het wel langer dan een week uithouden! Omdat ik wat offers op het strand zag liggen, besloot ik er ook deels een kleine observatiedag van te maken. Gewoon even kijken wat ik allemaal tegenkom en wat ik daar later mee kan. Ook stond er regelmatig een standbeeld langs of op het strand waar mensen aan offeren. Genoeg te doen hier dus voor mijn onderzoek!

Weer terug het zwembad in daarna met een boek. Het lijkt wel vakantie! Tegen het avondeten waren er wat problemen thuis met vrienden die Gabriela op moest lossen via de laptop dus ben ik in mijn eentje aan het strand gaan dineren. Langs het strand zijn namelijk genoeg tentjes, de Warungs, waar je goedkoop kunt eten. Ik besloot niet te ver te gaan en weer hetzelfde plekje te nemen als waar we geluncht hadden. Ik koos voor een mango juice en mie goreng, met uitzicht op zee (dat laatste stond niet op de kaart). Ik vind het hier wel prima. Vandaag was een rustige dag (op het koffers sjouwen na) met zwembad, strand, een klein beetje onderzoek en even rustig aan. Ik heb al offers gezien en plaatsen gezocht waar ik kan gaan zitten voor observatie. Er zijn veel locals die ik kan spreken en velen ervan spreken ook Engels. Ik heb al op het zandstrand en in het water gelopen. Dit bevalt me wel.

Nu zit ik dus aan een klein barretje met uitzicht op de zee. Het is eb en in de verte staan mannetjes te vissen. Gewoon in het water, niet eens met een bootje. Al zijn er wel veel boten hier in het water, waarschijnlijk allemaal voor een tour en voor de toeristen. Ik hou van de zee en de golven, maar omdat het eb is zijn de golven heel ver weg. Het is tegen zevenen en dan gaat hier altijd de zon onder. De lucht is blauw, met roze, geel en oranje. De wolken idem dito. Dit is echt genieten en ik voel me zoveel beter dan twee weken geleden toen ik naar huis wilde. Iedere paar minuten zie ik ook een vliegtuig, omdat ik redelijk dicht bij het vliegveld ben nu. Natuurlijk denk ik dan aan thuis. En ja, ik mis het en zou graag weer thuis zijn. Maar aan de andere kant wil ik nog niet weg want ik ben hier nog lang niet klaar, letterlijk en figuurlijk. Ik heb nog twee maanden onderzoek voor me en af te ronden en tegelijkertijd wil ik nog veel meer zien van dit eiland. Niet als in rondreizen, maar misschien van dit kleine stukje dan. Al bijna een maand ben ik van huis en hier, op Bali, en erop terugkijkend is het stiekem al best wel goed gegaan zo in m'n eentje.

Woow, nu lijkt het ineens alsof de zon weer opkomt, die net rechts van mij is onder gegaan maar nu links weer omhoog komt. Het moet dus de maan zijn die lijkt te schijnen maar in werkelijkheid door de zon wordt verlicht. Er is geen foto die dit vast kan leggen (nou ja, vast wel eentje.. maar niet met het gevoel). Het is onwijs vet om te zien.

Sorry voor wie ik jaloers maak terwijl het in Nederland nat en koud is. Maar dineren onder de sterrenhemel, aan zee, met het geluid van de golven en Balinese muziek. Het zou alleen perfect zijn als ik dit met iemand zou kunnen delen...

Geschreven door Robinopreis