Vanochtend lekker rustig aan gedaan, na m'n wandeling van gisteren en thuis gebleven. Zitten lezen op m'n terrasje en gewoon even niks. Oh en een beetje kleding gewassen. 's Middags tegen een uur of twee het centrum weer ingegaan, ook om wat foto's te maken nu. En NIET verdwaald! Langs de markt, wat een beetje lijkt op een Turkse/ Marokkaanse bazaar (voor wie het kent). Overal kraampjes met eigenlijk tien keer hetzelfde. Voor de verandering maar eens niets gekocht; dat kan later nog. Verder een beetje rondgewandeld en in m'n eentje uit eten geweest als lunch. Best gek, zo alleen, maar ik zal er aan moeten wennen. Gefrituurde inktvisringetjes en dito scampi's met frietjes. En daarbij een heerlijk drankje van groene smurrie, met veel munt en limoen; m'n lievelings.

Ondanks dat ik graag weer terug wilde naar m'n kamer om me op te frissen, ben ik toch langs het steegje van de homestay gelopen. Geen idee of daar iets te zien is, maar dat weten we snel genoeg. Er was wel iets te zien, maar niet spectaculair. Wat palm- en bananenbomen, rijstveldjes (weer de platte), wat kinderen en een boer met z'n hond. Toen had ik het wel gezien en draaide om. Daarna als een typische toerist gekeken wat ik allemaal zeker nog wil doen/ zien hier. Welke tempels, plaatsen en andere bezienswaardigheden. Met een kaart op schoot, m'n laptop voor me en reisgidsjes naast me zocht ik van alles uit.

Tegen een uur of half acht vond ik het wel tijd voor avondeten. Probleem: alleen in het donker, waarbij ik niet zozeer bang ben voor enge mannen, maar voor beesten (voor zover dat nog niet duidelijk was). Na zometeen een laatste opmerking over enge beesten en daarna ga ik beloven jullie er niet meer mee lastig te vallen, want dan lijk ik helemaal een watje. Maar goed. Zaklamp mee en gaan. In ons steegje kwam ik al een muis, een gekko en een kikker tegen. Heb ik weer, wat een fantastisch begin. Ik wilde het eigenlijk voor gezien houden, maar moest toch iets eten en wilde het ook wel één keer proberen. M'n flesje en zaklampje vastgeklemd en tegen me aangedrukt liep ik verder. Behalve uitwijken voor scooters gebeurde er eigenlijk niks geks. Gelukkig maar. Op de kruising weer gegeten bij het tentje van m'n club sandwich. Deze keer: spaghetti bolognese, wat prima smaakte en samen met een cola net 3 euro kostte. Op de terugweg haalde ik halverwege een tel in met een buggy; ook toeristen. Ik vond het wel prettig dat ik niet alleen hoefde en we moesten toch dezelfde kant op. Geen last meer gehad van monsters...

Tot ik thuis kwam (laatste keer, ik beloof het). Ik liep de badkamer in en zag een kleine gekko. Die zijn ongeveer zo groot als m'n hand en ben ik nu bijna wel gewend. Maar tegen de stenen zat er wel een zo groot als m'n onderarm! Ik durfde 'm uiteraard niet weg te jagen, maar de eigenaresse wel. Ze zei dat ze in het donker tevoorschijn komen, dus dat ik best m'n licht aan kan laten. De pech is dat er geen deur zit tussen de badkamer en m'n slaapkamer, anders vond ik het een minder eng idee: dan kan 'ie mij tenminste niet opeten als ik slaap! Nee hoor, ik snap wel dat ze niets doen, maar ik schrok me rot. Ik bleef echter lang onrustig en kon de slaap maar niet vatten. Ik laat me toch zeker niet wegjagen door een beest! Tot wel drie uur heb ik wakker gelegen en liggen woelen, liggen denken dat ik weg moet hier, dat ik het zo niet volhou, dat er op andere plekken ook beesten zijn, dat ik mijn onderzoek niet kan doen... Uiteindelijk viel ik na drieën (of misschien was het zelfs al 4u geweest) in slaap.

Geschreven door Robinopreis