Een opmerking vooraf: als ik lezer zou zijn van mijn stukken, dan zou het me opvallen dat ik totaal niet consequent ben met in welke tijd ik schrijf: tegenwoordige, verleden en voltooide tijd. Ik ga hier alleen niet teveel over nadenken, want ik krijg er toch geen punt voor. Daarbij, als het steeds in dezelfde tijd is geschreven vind ik het snel nogal saai worden. Dus excuus voor degene die zich er aan ergert, maar je leest er maar doorheen :)

Vandaag is het officieel de eerste dag van de veldwerkperiode. Daarom wilde ik in de ochtend de eigenaresse observeren hoe zij haar offers brengt. Alleen zou ze dat vandaag pas in de avond doen rond 19u, omdat ze dingen te doen had. Daar ging dus m'n goede begin. Wel heb ik alvast de route voor morgen uitgestippeld; naar de Tirta Empul tempel. Met de scooter of de fiets, dat moet ik nog even bekijken. Weer iets met de weg, onbekend en avontuur. Als dat dit keer maar goed gaat! Maar deze keer ben ik voorbereid!

Net na de middag kwam het ineens met bakken uit de hemel. Nog maar de tweede keer deze week in het regenseizoen. Ik mag niet klagen. Toen het was opgehouden ben ik weer naar het centrum vertrokken, met als doel lunchen en het kopen van boodschappen voor morgen: een sarong voor bij de tempel (een soort sjaal/omslagdoek) en een pet tegen de zon, omdat een hoed me dus niet staat. Plus nog wat water, zoet drinken en chips uit de supermarkt.

Al twee dagen heb ik zin in pizza, dus dat werd het voor lunch! Ik heb er van genoten. Na het eten loop ik verder de hoofdstraat in en sla een voor mij nieuwe straat in en draai aan het einde weer om om niet te verdwalen. Heb alleen nog niets gekocht van wat ik moet hebben. Dus maar weer naar de markt. Bingo! Ik heb een groene sarong en een grijze pet met 'Bintang' erop (het Balinese biermerk. De Heineken/Juplier van NL/België). Niet dat ik bier drink, maar het was de leukste die erbij zat. Toen ik de markt verliet begon het weer te plenzen. In Nederland vind ik dat vaak niet leuk als ik buiten ben, maar hier geeft het wat verkoeling. Ik had m'n paraplu ook bij me, dus ik leed niks. Ook de verkoper kon me er geen verkopen, want ik had er al eentje. Lekker puh. Nog even langs de supermarkt en m'n doel was bereikt.

Mijn hoofd begint inmiddels flink te vervellen (te verwelken, zoals ik vroeger zei) en ik kan er niet vanaf blijven. Toen ik thuis kwam zat heel m'n hals vol met blaartjes, omdat de verbrandde huid weer in de zon was geweest. Maar als je erover wrijft worden het weer velletjes. Ik blij, want dan had ik ondertussen weer wat te doen.

Er staat verder niets meer in m'n boekje van deze dag en ik kan me oprecht ook niet meer herinneren wat ik toen heb gedaan. Ik heb niet eens een foto van het avondeten! De avond zal wel weer niet zo boeiend zijn geweest

Geschreven door Robinopreis