Deze weken is er niet genoeg gebeurd om over te schrijven, daarom pak ik nu twee weken in één. Vorige week heb ik weer veel gehoord en geleerd bij verschillende vakken over huwelijk, opvoeding en familie. Dat is echt mijn onderwerp, het is ontzettend interessant en wie weet steek ik er nog wat van op!

Joie en ik hebben een leuke ontdekking gedaan. Wanneer ik 1.000.000 schrijf, is dat een miljoen. Tussen de cijfers staan punten. In Amerika doen ze het zo: 1,000,000. Ik lees dat als een miljoen, omdat het in de context duidelijk wordt. Maar als het nou 2,500 is? Zij zouden zeggen 2 duizend 5 honderd. Wij misschien ook, maar het kan ook tweeëneenhalf zijn (met een decimaal teveel, dat wel)! Het kan verwarrend zijn, maar het is wel grappig. Hebben het ook getest hier en we vonden het wel een grappige ontdekking!

Vrijdagavond ben ik met Joie van 4-6 gaan vrijwilligen bij het Pow Wow festival. Dat is een soort bijeenkomst van allemaal ‘native Americans’, de indianen dus. Ze hielden daar een danswedstrijd, er was eten en je kon er sieraden kopen. Wij gingen helpen bij de taco-kraam omdat 1: het was eten, 2: het was voor mij enorm interessant ivm antropologie, en 3: ik kon er extra punten voor krijgen voor mijn vak antropologie! Makkelijk en leuk verdiend . Helaas was het tussen 4-6 enkel voorbereiden, want ze begonnen pas om 7. Omdat we een uur moesten wachten voordat het begon, zijn we toch maar naar huis gegaan. We konden niet gratis eten en we hadden honger. Gelukkig gingen Emma en Kenya ’s avonds ook dus ben ik met ze mee teruggegaan. Het was super cool om te zien! Wat je je voorstelt bij ‘indianen’, dat was het! Met veren, tooien, glitter en gekleurde kleding; het was prachtig!

In het begin van week 9 is er WEER sneeuw gevallen! Welkom in Utah zeggen ze hier … Een dag later schijnt weer de zon, dan is het weer koud… het lijkt Nederland eigenlijk wel een beetje, maar gelukkig hebben wij geen regen maar sneeuw. Aan het einde van de week is er weer wat zon, nog steeds fris, dus ik ben benieuwd hoe het is als we terug komen uit Idaho! Donderdag heb ik de finale van Wie is de Mol gekeken. Het was moeilijk om van te voren mijn telefoon te negeren, want een groepsapp of facebook zou het al kunnen verraden voordat ik het gezien had! Gelukkig ben ik daar redelijk in geslaagd. Eindelijk ben ik ook bijna bij met al m’n leeswerk, dus dat geeft een fijn gevoel voordat de vakantie begint. Ik moet nog een paar dingen doen, maar dat hoop ik af te krijgen voordat we (waarschijnlijk dinsdag) vertrekken.

Het is SPRING BREAK! Dat betekent een week vakantie!!

Zaterdag middag zijn we gaan picknicken in de speeltuin. Het weer was héérlijk en we hebben lekker liggen zonnen op ons kleedje. Je zult het niet geloven, maar ik ben gewoon verbrand! In de winter!! Mn neus is natuurlijk weer rood, mijn voorhoofd, m’n armen en m’n hals. Ik dacht dat ik geen zonnebrand nodig had hier, maar misschien toch wel!

Zaterdagavond zijn we naar een basketbalwedstrijd geweest. Eindelijk, want het stond al lang op de planning. En gelukkig gingen we vandaag, want het was de laatste wedstrijd van het seizoen/toernooi. Toen we binnen kwamen wist ik het meteen: dit is Amerika. Het was zo typisch en precies hoe je je eigenlijk voorstelt. Blijkbaar waren er zo’n 10.300 mensen binnen (en het was niet eens vol!). Bijna iedereen droeg het blauwe ‘Gameshirt’ van de Aggies (wij ook). Muziek, spreekkoren, cheerleaders én de beruchte kiss cam (voor degenen die het niet kennen, dat is soms tussendoor als het spel weer eens stil ligt. Boven het veld hangen schermen om het spel te kunnen zien, maar in pauzes is er soms ook de kiss cam. Wanneer jij en je geliefde (hopelijk niemand anders) samen in beeld komen, dan moet je elkaar een kus geven). Het is echt super grappig want dat zie je zo vaak op tv en het is dus echt! Met een stier als mascotte die rondloopt en sterke jongens die de ontzettend lichte cheerleaders in de lucht gooien en omhoog tillen. Wanneer de tegenstander de bal had riep iedereen om af te leiden, riepen ze onaardige dingen (en dat te bedenken dat bijna iedereen daar LDS en dus religieus is.. dit is vast een tweede persoonlijkheid). Wanneer er een ‘penalty’ genomen werd door te tegenstander, probeerde iedereen achter de basket hem af te leiden door veel te bewegen en te roepen. Het toppunt was dat er een wat dikkere man zonder t-shirt een pauw nadeed. Letterlijk. Hij had en masker op en pauwenveren op zijn rug gebonden, ter afleiding. Helaas heeft het niet mogen baten, want we hebben met 70-75 verloren. Maar de sfeer was echt fantastisch en ik ben blij dat we uiteindelijk nog gegaan zijn.

Zondags hebben we weer heerlijk uitgeslapen en heb ik bijna de hele dag met een (studie!)boek op de bank gezeten. We moeten het lezen voor een les en er een paper over schrijven. Het is ontzettend interessant, want het gaat over prostitutie, verkrachting (en nog meer maar daar ben ik nog niet) van vrouwen in vooral ontwikkelingslanden. Dat politie corrupt is, dat er niets aan gedaan wordt/ kan worden. De schrijvers werpen er echter een wat positievere blik op door wat succesverhalen te vertellen.

Maandags is het tijd om te gaan! We gaan weer een weekje met Karli mee naar Driggs! Bijna een week zullen we waarschijnlijk bij haar verblijven en het plan is om ook Yellowstone park te bezoeken. Helaas ligt daar nogal wat sneeuw, dus of er veel open is moeten we nog zien. Maar zolang ik er maar ben, dan kan ik dat ook weer van m’n lijstje strepen! Tot volgende week iedereen!

Geschreven door Robinopreis