Zaterdagochtend word ik moe wakker, omdat ik dus maar een paar uur geslapen heb. Ik moest naar de wc, maar durfde eigenlijk de badkamer niet in; bang dat ik het monster weer tegen kwam. Na een grondige inspectie van de muren en plafonds van de badkamer ben ik toch maar naar binnen gegaan. De eigenaars waren net weg, dus zij konden niet even komen kijken helaas. Ik heb gedoucht, want ik voelde me ontzettend vies na een nacht wakker liggen, gehuld in een combinatie van zweet en aftersun. De ochtend en middag verliepen rustig. Ik heb veel buiten gezeten en gelezen (ik lees overigens Eat Pray Love, dat zich aan het eind ook deels op Bali afspeelt en verder ook in Italië en India). Toen ik er al een tijdje zat kwam de eigenaar ineens aanlopen. Ik schrok toen ik zag wat hij in z'n handen had: een tokeh! Twee kamers verderop had hij die in de badkamer gevonden en was dus waarschijnlijk het monster dat mij de hele nacht heeft wakker gehouden! Ik was erg opgelucht en zei hem dat ie het beest maar ver weg moest zetten! Rond vier uur ben ik het centrum ingegaan en heb wat kleine boodschapjes gedaan en alvast avond gegeten: mie goreng. Zo hoef ik niet in het donker weg voor mijn diner. 's Avonds heb ik weer wat geskypet met thuis: met papa en Lieuwe en daarna met Joost en Lars. Die nacht heb ik voor het eerst helemaal doorgeslapen. Volgensmij zei ik zelfs 'yes' toen ik wakker werd en zag dat het 9u was!

Zondag
Ik begin nu al een beetje inspiratieloos te raken van wat ik ga doen. Maar voordat ik wegga (ja ik heb m'n lesje nu wel geleerd), smeer ik me eerst goed in! Het doet alleen enorm veel pijn in m'n nek, dus ik ben er wel even mee bezig. 'Een beetje rondlopen' heb ik nu al een aantal keer gedaan, dus zonder doel op pad is wat saai. Daarom besluit ik richting het Monkey Forest te lopen. Ik heb van te voren gekeken welke weg ik dan moet volgen en zelfs ik zou dit moeten kunnen! Het is een heel eind maar onderweg kom ik van allerlei leuke winkeltjes tegen. Ik begin bij de markt, waar ik een leuk leren armbandje koop voor een paar cent. Eigenlijk wil ik een hoedje kopen tegen de zon, maar die zijn niet echt mooi en ik heb ook geen hoedenhoofd. De weg naar het Monkey Forest is in de hoofdstraat, na de markt een keer links en dan alsmaar rechtdoor. Eitje. Weer kom ik langs allerlei leuke winkels, maar als stereotyp Nederlander 'kijk ik maar nie kopen'. Nouja, toch een paar kleine dingetjes dan. Inderdaad is aan het eind van de rechte weg het Apenbos. Op borden staat aangegeven dat je op je spullen moet passen, zeker losse items, want de apen nemen het zo mee! Daarom haal ik de zonnebril van mijn hoofd en stop 'm in mijn tas, waar die hopelijk veilig is. Ik zie al een aantal apen: op de elektriciteitskabels, op de daken van winkeltjes, in de boom en op straat. Voordat ik hier naartoe ging, wist ik al dat ik niet het park/bos in zou gaan. Zeker niet in m'n eentje. Ik vind die apen al niks en als ik daar zo hulpeloos rondloop dan weten zij me zeker te vinden. Ik fotografeer er dus een paar en draai weer om. Er was een manier om terug in het centrum te komen als ik doorliep, maar vanwege het avontuur van een paar dagen geleden durf ik het niet aan om verder te lopen.

Bijna bij 'mijn straatje' aangekomen denk ik of ik al iets zal eten. Het is na enen, maar heb nog niet zo'n honger. Daarom ga ik weer terug na m'n kamer en trek een zakje chips open (typisch...). Ik nestel me weer op mijn terrasje met m'n boek en zo gaat de tijd weer even voorbij. Om half 6 vertrek ik weer richting diner. Ik kom een leuk tentje tegen waar ik nog niet ben geweest (ik probeer overigens iedere dag ergens anders te gaan eten: keuze genoeg!). Ik bestel een sprite en de 'Balinese bbq kip'. Die zit echter nog aan een botje, dus ik voel me niet zo charmant als ik de botjes toch op een vrouwelijke manier leeg probeer te kluiven. Daar komt nog bij dat ik tegen de straat aan zit, waardoor iedereen me kan zien. Maar ach, ik val toch al op door m'n verbrande hoofd en nek, dat wat onvrouwelijk kluiven vast niet opvalt. Na m'n eten kijk ik gewoon om me heen en op straat; lekker mensen kijken. Wat later betaal ik 7 euro en ga ik weer terug.

Dan is het bijna 7u en ik verveel me, net als sommige andere momenten. Morgen begint officieel de veldwerkperiode, dus dan zal ik aan de vrouw hier alvast wat vragen over wat ze doet tijdens haar offers iedere dag en welke rol water daarin speelt. Ook wil ik in de komende paar dagen richting de tempel; misschien dat haar man dat kan regelen. We zullen het zien!

Geschreven door Robinopreis