Ten eerste wil ik zeggen dat ik het super leuk vind dat zoveel mensen mij volgen en reacties sturen: echt heel fijn :)
 

10 januari

Jeetje wat vliegt de tijd! Ik ben hier nu precies een week, maar het lijkt alsof het zoveel langer is! Ik heb nog geen boeken, maar online staan al artikelen en hoofdstukken die we kunnen lezen, wat ik vanochtend al gedaan heb (trots op mezelf).

'Smiddags zijn we iets onwijs leuks gaan doen. We gingen met 5en sleeën! (Ik merk dat ik nu ineens in de verleden tijd schrijf, maar dat is makkelijker). Allemaal goed ingepakt en we waren klaar om te gaan! Kenya reed en de auto zat lekker vol. Zo'n 40min reden we door de bergen, prachtig om te zien (nog steeds). Haar ouders en broertjes waren ook op de eindbestemming. Het was gewoon een plek waar meerdere mensen komen, niet met entree ofso, maar lekker in de natuur! Op de parking stonden bijna alleen maar trucks en er waren ook veel mensen met sneeuwscooters (ik noemde ze 'snow-jetski's'). De slees zagen er niet zo uit als bij ons (die van hout waar je op kan zitten), maar het waren plastic bakjes, of een soort piepschuimachtige 'surfbordjes' die wij ook hebben. Emma en Karli 'deden het voor' maar kantelden al snel om. Ik vond het wat eng, maar toen ik eenmaal naar beneden ging, was het ontzettend cool! Het ging zo hard en ik hoopte maar dat ik niets zou breken! Het is wel jammer dat je als je stil staat weer omhoog moet klimmen op die steile sneeuwberg met je slee.

De vader van Kenya zei tegen me dat er twee 'sink holes' waren; grote gaten van een paar meter breed, waar je beter niet in kon vallen. Joie en ik gingen een tweede keer naar beneden, maar zij wist niet dat de sink holes er waren. Ik gleed achter haar en zag haar ineens verdwijnen. Ik probeerde met mijn voeten te stoppen (het is bijna onmogelijk om te sturen en/of te stoppen, dus je moet gewoon je voeten buiten boord gooien en proberen te remmen). Joie was inderdaad in het gat gevallen. Ik vroeg hoe het met haar ging, maar het ging niet goed. Haar rug deed ontzettend zeer. De rest kwam er al snel aan en haar vader heeft haar mee uit het gat geholpen. We hebben haar op een slee gelegd en later zijn we voorzichtig met haar naar boven gelopen en hebben we haar in de auto gezet. We zijn een tijd bij haar gebleven, maar zijn daarna toch met z'n 4en terug gegaan; het ging al wat beter met haar.

Eerst gingen we met z'n 4en in één slee, maar dat ging de eerste keer ontzettend langzaam. Maar de tweede keer draaiden we om en gingen we kei hard achteruit verder! We zijn er dus toen maar uit gerold, omdat we niet wisten waar we eventueel tegenaan zouden knallen. Daarna kwam het leukste stuk. We splitsten op: Kenya en ik en Emma en Karli in een slee. We klommen hoog de berg op (ik heb mijn exercises voor deze week ook weer gehad vandaag!). Emma en Karli gingen eerst en ze kiepten al snel om. Het was hilarisch om te zien. Daarna gingen wij. We gingen zo hard! En we kregen allemaal sneeuw in ons gezicht! Het was wat eng dat we niet konden zien of we eventueel een boom of een sink hole zouden raken, dus probeerden we toch maar tijdelijk te stoppen. Het was fan-tas-tisch! Super leuk om te doen (maar stiekem wel gevaarlijk. Fenne: het leek een beetje op ons skelter-avontuur, maar deze keer ging het wel goed gelukkig haha). Daarna gingen we nog een keer en weer sjeesden we onwijs hard en een lange weg de berg af! Gelukkig raakte er bij ons niemand gewond.

Terug thuis hebben we warme chocomel gedronken en pizza's gemaakt.
 

11 januari

Flink uitgeslapen. Daarna de was gedaan en geskyped met Joost en later met papa en mama. Ik heb wat schoolwerk gedaan voor Utrecht en hier (moet toch ook echt gebeuren) en verder was de zondag echt een zondag: zonder de zon, maar niet zoveel doen :) Tot 16u was het erg rustig, want de andere 4 waren naar de kerk.

Geschreven door Robinopreis