Vandaag zou ik dus met de scooter naar de tempel gaan, dus kwam er een mannetje langs met een scooter. Ik heb thuis nog nooit scooter gereden, dus ik vond het wel spannend. Ik kreeg uitleg hoe het ding werkte en toen vroeg hij of ik even wilde proberen. Nou, liever niet, maar het leek me wel zo verstandig. En maar goed ook! Jezus wat is zo'n ding zwaar! Of dat had ik in ieder geval niet verwacht. Ik kreeg 'm maar amper vooruit. Op de weg een beetje geprobeerd en na een paar keer ging het wel een beetje. De man vroeg me waar ik naartoe wilde. Tirta Empul zei ik. Oh, zei de man, dat kun je beter niet doen met de scooter. Voor jou als beginner is de weg best lastig (als in heuvels o.a.), dus dat lijkt me eigenlijk niet zo verstandig. Mij eerlijk gezegd ook niet, maar ik moest er toch echt heen voor m'n onderzoek. Hij zou me eventueel kunnen brengen. Morgen, want vandaag had hij geen tijd. Ik zal er nog even over nadenken. Ik stelde ook al voor om met de fiets te gaan. Ik kom uit Nederland en daar doen we niets anders! Maar het was dan zeker een uur rijden over heuvelachtig gebied. Ik besloot om dan morgen met hem mee achterop de scooter te gaan. Dan kon ik in ieder geval de route zien en of het met de fiets te doen is en dan kan ik later deze week alsnog zien.

Maar voor vandaag zat er dus niet veel in voor het onderzoek. Dan maar weer de vrouw observeren tijdens het offeren. Helaas was er iemand overleden en dan wordt er enkel een beetje rijst op een klein bananenblad geofferd. Zonder poespas en dus ook geen water. Balen dus ook voor mij.

Heb de tijd dus maar weer gedood met m'n boek en wat later het centrum maar weer in. 's Avonds weer het centrum in (wel in het licht) en weer een ander zijstraatje gepakt. Na het diner (wat loempiaatjes) was ik net voor het donker weer terug. Daarna heb ik drie afleveringen gekeken van Floortje naar het einde van de wereld en ben ik gaan slapen.

Ik merk dat de verhalen een beetje saai worden, omdat ik nog niets concreets te doen heb en dat dus ook niet kan opschrijven. Al bijna een week verblijf ik hier, maar omdat ik nog niet echt heb kunnen beginnen met m'n onderzoek verveel ik me soms, zo in m'n eentje (iemand tijd over om me te bezoeken?). Omdat het thuis ook nog eens veel vroeger is, moet ik bijna de hele dag wachten tot er iemand wakker is met wie ik kan praten. Skypen schiet door de week ook niet op, omdat iedereen dan naar school of aan het werk is. En wanneer ze klaar zijn slaap ik alweer. Dat is wel een beetje lastig hoor. Als ik straks echt met m'n onderzoek bezig ben dan zal ik veel tijd besteden aan het uitwerken en analyseren van data, maar zover is het nog niet.

Dan maar wat over het eiland. Ik heb nog maar een beetje van dit eiland ontdekt, maar ben nog niet overtuigd, zoals velen dit eiland aanbidden. Natuurlijk zie ik dat het mooi is en je van dit eiland kunt houden, maar ik ben niet echt op vakantie, plus ik ben alleen. Dus voor mij is het wat anders. Ik kan m'n ervaringen deels delen dmv deze blogs, maar het samen meemaken lijkt me wel beter, stiekem, alleen kan nu niet.

Dit is een beetje een depressieve blog, dus zal even wat mooie aspecten vertellen. De mensen hier zijn ontzettend vriendelijk. Op straat voel ik me niet zo aangekeken, maar dat is denk ik omdat er meer toeristen in Ubud lopen. Het weer is lekker warm, maar soms wat te warm voor mij. Sommige toeristen klagen over de regen, maar ik vind dat het dan wel lekker afkoelt. Maarja, ik ben dan ook geen zon-zee-strand toerist. De kleine gele bloemetjes die ik elke ochtend bij mijn ontbijt vind, ruiken heerlijk. Het zijn die typische Bali-bloemen: geel met een klein beetje wit aan de buitenkant (daarnaast is er ook de grotere witte bloem, met juist een geel hart). Ik hebe er al een paar in m'n schriftje gedaan om te drogen en dan mee naar huis te nemen. Die offers waar ik het al over heb gehad, blijven mooi en interessant. Je vindt ze echt overal. In het begin schreef ik dat je ze ook midden op straat vind, wat mij zo gek leek. Nu ik al een mini beetje onderzoek heb gedaan, weet ik dat deze gelegd worden op plekken waar ze bijvoorbeeld geluk moeten brengen: voor d ingang van de tempels (die hier ontzettend veel zijn, waardoor er dus ook zoveel offers liggen), voor de ingang van een verblijf: om te zorgen dat mensen veilig thuiskomen en tijdens dat ze weg zijn. En zo zijn er vast nog veel meer!

Geschreven door Robinopreis