Het is al voorbij het middaguur als ik mijn eerste kop koffie zit te drinken.
Tsja, de afstanden tussen plaatsen zijn hier een heel stuk groter en dus tussen koffiegelegenheden ook. Bovendien is het wennen aan de verhoudingen op mijn kaart. Wat in Denemarken nog een half uur fietsen was qua centimeter op de kaart is het hier gelijk het driedubbele. De ochtend is voorbij gevlogen. Het is altijd weer leuk om in een totaal andere omgeving te fietsen. Je kijkt je ogen uit, ruikt nieuwe geuren, moet weer wennen aan andere bewegwijzering ( om maar te zwijgen van mijn kaart). Maar eindelijk dan toch een kaffeestuga gevonden. Beetje om gefietst en een stijle klim, maar het is zeer de moeite waard. Goede koffie op een mooie rustige plek. Ik trakteer mijzelf op een groot stuk worteltaart met blauwe bessen. Terwijl ik geniet van de koffie en de taart bedenk ik me dat ik het erg leuk vind om hier weer terug te zijn. Zweden vind ik een heerlijk vakantieland. Ik kan zo genieten van de meren en wijdsheid hier, de knusse houten huizen met elk hun eigen veranda, balkon en trappetjes. Roestbruin, geel, lichtblauw,grijs, grijsgroen of roomwit geschilderd. Maar altijd de spierwitte omlijsting rond de ramen en deuren. Net als de balustrade van de veranda en het balkon. Het zijn stuk voor stuk iets té nette villa's Kakelbont. Ik ben vaker in Zweden geweest, maar dit is de eerste keer op de fiets.

Vanmorgen werd ik wat later dan anders wakker. Het was een warme nacht geweest en het duurde gisterenavond even voordat ik de slaap kon vatten. Desondanks toch goed geslapen in dit bed. Gestart met een mok thee en vier boterhammen dik belegd met pindakaas. Het beleg dat tenminste houdbaar blijft in mijn fietstassen in de brandende zon.
Toen ik uitgecheckt had en Gøteborg probeerde uit te fietsen was het lang zoeken naar de juiste richting. Zoals iedere stad wordt je aan de randen altijd geconfronteerd met de echte grote stadproblemen. Slecht onderhouden hoogbouw waar veel mannen doelloos lijken te hangen. Wat staan te roken of met een blikje frisdrank of bier in de hand. Opeens zijn de stadsparken geen plekken meer waar het leven bruist, maar eerder een plek waar het leven langzaam afglijdt naar een bedenkelijk niveau. Ik pas hier op mijn fiets met bagage niet tussen. Maar al snel passeer ik de snelweg die ik zocht en rij richting het noorden. Ik zoek de 'Sverigeleden'. Dat is het nationale fietsnetwerk in Zweden dat is aangelegd om het fietstoerisme te bevorderen. En die vind ik ook snel daarna. Doordat ik overnacht heb een stuk van de route af, moest ik even zoeken.
Ook dit lijkt sterk op een oude spoorlijn. Ook weer fiets ik verhoogd in het landschap met hele ook lang draaiende bochten. Geen knik ik in de weg. Dalen en stijgen gaat mooi gelijkelijk. Ik fiets door een overduidelijk oude spoortunnel en als ik bij plaatsen aankom zie je het het gebouw dat nu dienst doet als buurthuis of dansschool duidelijk alle kenmerken heeft van een stationnetje. De plaatsnaam ook duidelijk op de gevel. Bingo, een oude spoorlijn dus. Ideale fietspaden. Ik kom door mooie bossen en open velden. Waar een oerhollandse windmolen bijna misplaatst staat in het Zweedse landschap. De prachtige berkenbossen. De op het oog 'witbeschimmelde' stammen het groene vlak. Overal bloeit er van alles en de berm zoemt van alle insecten die zich tegoed doen aan de nectar. De kneuterige bloembakken onder de raamkozijnen en aan de balustrades van de vakantiehuisjes. Een vaandel met het Zweedse geel-blauw wappert fier aan de vlaggenmast. En zo geniet volop van het fietsen in weer een ander land.

Als ik einde middag een camping zoek is die niet ver weg. Ongeveer nog 6 km fietsen volgens Google maps. Maar na een kilometer zie ik rechts van de weg een prachtig zwemmeer waar veel mensen verkoeling gezocht hebben vandaag. Bij de oprit naar het meer staat een bord in het Zweeds. Niet alles begrijp ik maar wel dag er van 9:00-21:00 gezwommen mag worden en buiten die tijdens wordt misbruik gestraft. Ik kan in ieder geval hier lekker een duik nemen en gaan zwemmen. Ik heb voldoende water en eten bij me dus zou ik makkelijk in het wild kunnen camperen; maar niet aan dit meer dus. Aan de andere zijde van de weg is een oud roestig hek. Het pad dat daar loopt is aardig overwoekerd door gras, maar je ziet het pad nog lopen. Ik besluit het te volgen en kom na ongeveer een 100 meter bij een open plek aan met een vervallen schuur. Wat een prachtig plekje om mijn eerste nacht in Zweden door te brengen. Dan blijkt dat er hier ook een klein meer ligt. Niet zo makkelijk bij te komen maar er lopen een paar paden naar een wat open plek aan het water. Daar ligt ook een boot op de kant die er duidelijk al jaren ligt. Volgeregend en verkleurd. Ik zet mijn tent op tegenover de vervallen schuur en ga me eerst eens opfrissen door een duik in het meer. Was mijn bezwete fietskleding uit.
Ik maak een cirkel van stenen op de open plek en verzamel dennenappels, takken en wat ander droog hout dat hier voor het oprapen ligt. Het is nu nog te warm, maar ik kijk nu al uit naar lezen in mijn stoel bij een knapperend kampvuur.

Geschreven door JorisRuhe