Maandag, 14 augustus.

Het is nog maar net licht als ik wakker wordt. Ik heb heerlijk geslapen onder het bloemetjesdekbed. Ik kijk de kamer rond en kijk naar alle plastic bloemen en porseleinen beeldjes. Het interieur van dit huisje lijkt bijeen gesprokkeld in een kringloopwinkel. Hoe langer ik rondkijk hoe meer ik in de lach schiet.

Ik heb het plan om voor Lars en mij een uitgebreid ontbijt te gaan maken. Vlakbij is een supermarkt en ik had op de gevel gezien dat om 7 uur de deuren openen. Aangezien het vandaag maandag is ga ik dus groot inslaan om onze dagvoorrraad eindelijk weer aan te vullen.
Ik koop vers gebakken broodjes, verse vleeswaren en eieren. Fruit voor onderweg en grapefruit voor het ontbijt. Als ik terug kom ligt Lars nog lekker te dommelen. Ik dek de tafel en maak scrambled eggs. Verse thee. Grapefruit. Een goede start voor wat misschien onze laatste fietsdag wordt.

De route loopt vandaag zeer voorspoedig. We vliegen de paden en lanen over. Aan het einde van de ochtend hebben we alweer ruim 50 kilometer gereden. Het landschap is onveranderd mooi en rustig. De zon schijnt vandaag volop en zonder veel moeite komen we aan bij het smalle strookje land dat het eiland Rügen verbindt met het vaste land. Hier is het opeens druk en vol vakantiegangers. Overal winkels en eetgelegenheden. Wat een contrast met de afgelopen dagen. Het platteland is opeens over gegaan in toeristisch gebied. Doordat het maandag is en alle winkels en bedrijven weer open zijn lijkt het contrast wellicht nog groter. Maar toch....
Zodra we het eiland op komen weten we een camping aan onze linker zijde. Die nemen we. Zetten onze tenten op en nemen een verfrissende duik in de uitlopers van de Oostzee.

Als avondeten gaan we geïmproviseerd BBQ-en. De wegwerp grillen waren helaas uitverkocht daarom hebben we onze eigen wegwerp grill gemaakt. Met wat kunst en vliegwerk hebben we een heerlijke bratwurst, kalkoenspiesen en een zelfgemaakte tomaten-tonijn salade. We zitten met rode konen van de rozigheid op een paar grote houtblokken om de warme gloeiende kolen na te genieten van de reis. Kort maar krachtig. De indrukken moeten nog verwerkt worden, maar het voelt goed. We proosten op een behouden aankomst op het eiland en een geslaagde fietsreis van vader en zoon.

Geschreven door JorisRuhe