Ik loop eigenlijk gewoon een beetje te sukkelen. Wel vroeg vertrokken, 6.08 werd ik wakker en 7.07 vertrok ik van de camping. De campingmeneer was al druk bezig met z'n sproeiers. In het gesprekje dat we hadden, vertelde ik dat ik geen haast heb, Rome is toch nog zo ver weg. Pas als de finish in zicht is ga je sprinten, en aan het begin spaar je je energie.

Ik was ook al heel snel moe vandaag. Niet van het lopen, maar gaap-moe, moe van minder slapen, een drukke en emotionele laatste week en van het vertrekken. Bij mijn koffiepauze viel ik dan ook echt in slaap, het was in een best mooi stukje bos ten oosten van Gennep, waar je wel continu de snelweg hoort. Daarna voelde ik me herboren, niet omdat ik niet moe meer was, maar omdat mijn gedachten de traagheid van mijn lijf overnamen.

Ik kwam langs een enorm industrieterrein en distributiecentrum. Dat staat daar omdat wij zoveel spullen gebruiken. Wat hebben we toch veel spullen met z'n allen! Dat is ook wat het maken van deze tocht zo bijzonder maakt: als wat je nodig hebt zit op je rug.
Er zijn een paar dingen waar ik over twijfelde of ik ze mee zou nemen, maar die nu hun nut al bewezen hebben: mijn aangemeten oordopjes, zeker als je op een camping vroeg wilt gaan slapen, de dazer (een voor ons niet waarneembaar piepje) om honden mee af te weren, gisteren gebruikt bij een Boxer die blaffend op mij afrende en die daadwerkelijk terugdeinsde; een opblaasbaar kussentje om op te zitten maar dat ook als hoofdkussen fijner blijkt te zijn dan het ingebouwde kussen van mijn matje; en mijn GPS horloge (dankjewel Leo, voor alle goede tips!) waardoor ik zonder boekje, kaart of telefoon makkelijk mijn (zelf-ingevoerde) route vind.

Mijn nieuwe waterzak van de Decathlon daarentegen, die veel minder stug is dan de vorige (maar daar heeft Luusje het tuitje van opgegeten helaas) kukelt de hele tijd uit het zijvak van mijn rugzak. Nou ja, daar vind ik vast nog wat op voordat ik in Rome ben!

Het gebied onder Heijen was prachtig, heide met twee twee vennen en struiken met rijpe bramen. Bij Afferden het pontje over de Maas en nu weer een supercamping, in de buurt van Vierlingsbeek. Lekker in de schaduw met een kopje thee, kleren schoon gewassen, stoeltje gekregen, schrijven, lezen, mijmeren.

Geschreven door Hanneke.op.pelgrimage