Don 29 febr.
Vandaag verlaten we Icht, het meest zuidelijke punt van deze reis. Vanaf nu langs de oostgrens naar het noorden.
We rijden nu echt door de 'steen' Sahara. Langzaamaan steeds meer plekken met zandophopingen, een teken dat de Sahara niet ver meer is.
Bij verschillende waterpompen komen de kuddes met geiten bijeen om wat water te scoren. De geitenhoeder pompt het water hier en laadt dat op de ezel.
Op diverse plaatsen wordt geprobeerd om met behulp van irrigatie toch nog iets te laten groeien, vnl olijven, palmen en groentes. Dit lukt niet overal even goed.
Bij Akka even van de N12 af, want hier moet een mooie oase zijn.
En ja, maar bij de oase kunnen we niet verder, dus straks omkeren. Eerst hier kijken, onwaarschijnlijk hoe hier in de droogte zoveel water staat. De vrouwen samen aan de was, de kinderen spelen bij het water. En natuurlijk was hier vroeger al veel leven, vlak ernaast is een mooi bewaard gebleven Ksar met zijn typische stro en lemen huizen. Rondom heel veel palmen, zeg maar gerust een palmenbos.
Wat verder van de rivier zijn deze lemen woningen al meest vervangen of gerenouveerd met betonnen stenen.

Dan verder richting Tata, daar willen we op Camping Hyatt staan, met zicht op de Wadi.
Het is hier best druk, maar we krijgen een mooi plekje.
In de namiddag nog even naar Tata wandelen, maar het is er erg rustig. Dan maar even iets drinken en eten op een terrasje.
Even na vijf begint het hier meer te leven, om even een boodschap, groente en fruit te scoren.

Vrij 1 mrt
De omgeving vandaag verkennen op de fiets, eerst een nieuw kabeltje voor het Ipad scoren. Het is al gezellig druk in Tata, veel vrouwen op pad, winkeltjes open en ook kraampjes groente en fruit.
Wij fietsen noordwaarts een stuk door het palmenbos.
Wij zijn op zoek naar een heel oude gravure van een olifant. Dat zagen we op google maps. We vinden deze met behulp van een 'bachelor' scholier, hij blijkt samen met studenten een project te doen tav toerisme.
De gravure lijkt ons niet echt, hij ligt óp de steen en niet erín. (Dit ook op Google gemeld)
We gaan verder, want er moeten hier ook grotten of holen zijn met restanten van stalagtieten. En inderdaad in een bocht bij de drooggevallen rivier vinden we deze.
De omgeving is wel heel bijzonder met allerlei ron d gevormde aardlagen in de bergen.
Na onze lunch gaan we terug, en dan zien we een kudde dromedarissen op een afstandje heerlijk kauwen aan de acacias. We snappen niet hoe ze die kleine blaadjes kunnen eten, zonder zich te bezeren aan de scherpe stekels.
Bij een dorpje slaan we af, om via een andere weg terug te gaan.
Vrijdagmiddag, dus voor de moslims hier het vrijdagmiddag gebed. Alle mannen en jongens in hun 'jurken' op naar de moskee.

We zijn nog maar pas thuis als Corrie vraagt om samen te wandelen, altijd leuk.
Dus wandelschoenen aan en gaan. Door het ruige landschap door een klein dorpje, tussen de landbouwveldjes en door de palmentuin. Zo komen we bij een lijkt vervallen oude kasbah (dorpje van modder en stro), maar deze blijkt nog bewoond. Vrouwen zijn hier aan het werk met bouwactiviteiten. Ze reageren leuk op ons bezoek. We proberen wat uitleg te krijgen en steken zelf een handje toe. Een mooie ontmoeting.
Terug boven langs de rivier, waar op sommige stukken nog water staat.

Na onze vrijdagmiddagborrel gaan we in het dorp uit eten, en passant koop ik nog een berbersjaal om op de Sahara voorbereid te zijn.

Dit was wel een actieve dag, ruim 25 km fietsen en totaal wel 10 km lopen.

Icht - Tata 157 km
Camping Hyat 2x €8,50

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog