Zo 3 november

Het vertrek vandaag is wat later omdat de afstand naar ons volgende hotel in Tissamaharama vlakbij NP Yala niet zo ver is. In Yala willen we vanmiddag òf morgenochtend, afhankelijk van het weer, een safari doen.
Voor nu is het mooi zonnig weer met wat witte wolken, als we dezelfde weg als gisteren een stuk terug rijden, want Yala ligt meer in het zuid-oosten.
Nog even wat boodschapjes in de supermarkt voor we om 11.45 uur al in het Lakewind Resort aan het Tissa-lake aankomen. We kunnen nu anderhalf uur relaxen voor we op pad gaan voor de safari.
Het hotel ligt heel mooi direct aan het meer en heeft een klein zwembad. Het hotel zelf is wat vergane glorie.
Het is zonnig als we aankomen maar de wolken pakken al snel samen, binnen een half uur barst er een onweersbui los. Even voor één hebben we overleg met Haresh en we besluiten de safari te verschuiven naar morgenvroeg in de ochtend. Dat wordt dan vroeg op, vertrek om 5.15 uur.
Voor vanmiddag dus even rust, dat is de eerste halve dag dat we geen programma hebben.
Mooi tijd voor video-whats-app met de kinderen.

Ma 4 november

De wekker gaat al vóór 5 uur, want het NP Yala opent om 6 uur. Het zonnetje is dan net op, het lijkt een prima beslissing om de safari vandaag te doen. Al voor we in het park zijn spotten we de eerste jakhalzen.
Bij de entree is het al druk met jeeps. Het is een beetje colonne rijden in het begin. We zien een paar dieren (jakhals, wild zwijn, sambar deer, mongoose, krokodil, buffels, herten, leguanen, grey langur monkey) en vogels (white breasted kingfisher, adjudant, painted stork, open bill stork). Maar al snel hebben we de gids duidelijk gemaakt dat dit onze 4e safari is, en we vooral zijn geïnteresseerd in de luipaarden.
Yala is een heel mooi afwisselde park met savannes, waterpartijen, struikgewas en ook strand.
Als we dan het hoofdpad afslaan, komen we al snel in een dubbele file. Hier zijn enkele luipaarden gespot. Tergend langzaam gaat het iets vooruit, terwijl Rangers proberen het verkeer te regelen. Met 30 auto’s zitten turen naar een luipaard dat bijna niemand ziet, en elkaar maar verdringen, er werd bijna een Ranger plat gereden. Tussen de takken onder een boom zie ik inderdaad iets donker gestippeld wegschieten. Adrie en Marieke zien niets dan auto’s en takken. Ook op de foto’s niets te zien….(Nou ja, thuis blijkt deze op de camera van Marieke te staan)
Als het wild spotten in Yala zo moet gaan…..?
Even verderop wordt hogerop in de boom gewezen. Nu krijgen we een beter beeld: Een heel groot luipaard op een grote tak is juist tussen de bomen door te zien vanaf de achterkant. Zijn rug, staart en poot zijn goed te onderscheiden, alleen zijn kop ontbreekt. Maar…… wij hebben ons doel bereikt.
Het ontbijt gebruiken we vlak bij het strand, waar tijdens de tsunami in 2004 een groot huis met 35 mensen is weggespoeld. Nu zijn er stalen golven die hieraan herinneren.
Verder maar weer op zoek naar nog meer, misschien nog een slotbeer? Maar nee, dat is te veel gevraagd. Wel zien we nog een olifant met heel grote slagtanden.
Bij de afslag vanwaar we de luipaarden hadden gezien, dringt Haresh aan nóg eens hier te kijken. Dat blijkt een goede zet, want nu is het niet druk hier. Samen met nog een jeep spotten we hier twee luipaarden, zó mooi, zó relaxed en zó dichtbij.
Dit is ons cadeautje, uitgebreid kunnen we deze twee fotograferen en filmen. Wij zijn helemaal blij…..
Het is voor ons veel te snel want om 9 uur, dan zit deze drie uur durende safari erop.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog