Ma 14 mrt
De berg Evoramonte weer af en verder. In Entremoz doen we boodschappen, het stadje slaan we over.
Het is vandaag bewolkt en regenachtig weer, ook is het koud, de jas kan echt wel aan.
Door de uitgestrekte dehesa's rijden we naar het noord oosten. Daar vlak bij de Spaanse grens ligt een natuurgebied met meerdere mooie plaatsen met middeleeuwse kastelen, natuurlijk alle op een berg.
Net voor Portalegre stoppen we bij een Olijven Coöperatie om olijfolie in te slaan. De plaatselijke likeur Poeja, gemaakt van een muntsoort, is ook een uitdaging.

Omdat het regent slaan we Portalegre ook over en rijden door de Sierra São Mamede naar het kleine plaatsje Marvão, op bijna 800m hoogte. Onderweg veel kale dik bemoste eikenbomen, echt nog winter hier. Inmiddels sluiten de wolken zich als dikke mist helemaal om ons heen.
We besluiten op deze camperplaats te blijven. Een paar uur later begint het iets op te klaren en kunnen we dit werkelijk prachtige dorp bekijken. Écht de moeite waard. Het is op te top tussen de rotsen gebouwd. De deels dubbele stadsmuren nog in takt. Mooie smalle kasseienstraatjes en alle huizen met Middeleeuwse brede stenen deur- en raamposten. Aan het eind van het dorp een mooi kasteel met nog een cisterne (ondergrondse wateropslag).

Di 15 mrt
Vandaag is een beetje een vreemde dag.
Doordat de storm én een Gota Fria, komt een grote hoeveelheid Saharazand over het zuiden van Europa. De lucht kleurt langzaam okergeel, de zon heeft geen kans meer hier doorheen te breken. Daarmee is ook het uitzicht verdwenen.
We laten ons de berg afzakken en rijden via mooie weggetjes naar Castillo de Vide, een van de andere Middeleeuwse plaatsjes met een mooi kasteel. Maar ook een verhaal over een oude Jodenwijk uit de Middeleeuwen. Dat vinden wij interessant, we bezoeken hier de oude museum synagoge, die eeuwenlang min of meer gedoogd 'ondergronds' heeft bestaan. Jammer dat alle uitleg in het Portugees is (wel een engels leaflet).
Rond de middag lijkt het buiten enigszins spookachtig. We besluiten niet veel verder te reizen, want door de 'zandwolken' is het uitzicht minimaal.
We komen langs een stuwmeer met
een aantal megalitische formaties.
Hier is een camperplaats, maar helaas nog gesloten, dus blijven we aan de rand van het stuwmeer staan. Hier staan we prachtig.
Rond het meer is het goed vogels spotten zei de mevrouw bij de touristische informatie, echter niet met dit weer.

Woe 16 mrt
Nog steeds geel/bruine Saharazand-lucht. Het is niet warm, de zon komt niet door de atmosfeer heen.
We gaan eerst maar rond het Stuwmeer, 21 km fietsen.
Het landschap is fantastisch mooi.
Kleine weggetjes met keien muurtjes met vaak bloeiende witte brem eromheen.
We komen langs een karakteristiek dorpje met een prachtig parkje.
Er zijn hier nog steeds dehesa's, maar nu zijn de weides met muurtjes omzoomd. En overal zijn grote granieten rotsstenen in het landschap, met ertussen de kurk-, steen- en zwarte eiken.
Deze Zwarte eik (Pyreneese eik) is kenmerkend voor NP São Mamede. Het is een bladverliezende eik, die door de hoge vochtigheidsgraad hier vaak volledig bemost is.
We zagen alleen wat kleine vogeltjes, oa kuifleeuwerik, klapekster en hop.

En dan toch maar een stuk op pad naar het noorden. Omdat we door de Saharazand-wolken niets van de bergen, Serra Estrella, kunnen zien, gaan we morgen richting Spanje.
Onze laatste camperplaats in Portugal is
CP Malcata, bij het stuwmeer van Sabugal.

Het gebied van NP Serra São Mamede, moeten we een volgende keer zeker nog eens bezoeken als het weer beter is. Prima uitrusten en wandelen hier in de bergen.

Cp Marvão 1x0€
Cp Barragem de Póvoa 1x0€
Cp Malcata 1x0€

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog