22-2
Vandaag gaat ons tweede Marokko avontuur dan eindelijk beginnen.
We hebben de laatse nacht geslapen op de parkeerplaats bij het ticketbureau van Carlos, ideaal vlak bij de Carrefour en de Lidl voor de laatste boodschappen. Toch is het ons niet zo goed bevallen door het verkeers- en fabrieks-lawaai. We hadden beter op een camperplaats of camping vóór Algegiras kunnen gaan staan. Het ticket dat je bij Carlos koopt is voor zowel de heen- als de terugreis een open ticket. Dat betekent dat je bij elke vertrektijd in de rij kunt gaan staan.
Weij willen al vroeg vertekken, en staan dus al voor 8 uur in de rij om de ferry van 9 uur te nemen. Het is vandaag super rustig er staat maar een hand vol campers te wachten, daardoor gaat alles lekker vlot.
Omdat we deze keer niet via Ceuta gaan, maar rechtstreeks naar Tanger-Med worden de paspoortcontroles al aan boord afgehandeld.
Een relaxed uurtje, genietend van onze koffie met uitzicht op Marokko. De boot ligt amper stil of we kunnen al rijden. Een vlotte douanepassage, waarbij bij ons gelukkig niet al te veel kasten open hoefden. We hadden al van medereizigers gehoord dat tegenwoordig de kaarten van Marokko worden ingenomen omdat er ‘West Sahara’ op staat.
Dan is het altijd even onwennig. De kaart van Marokko moet in de Garmin, werkt niet meteen goed. Welke route moeten we nu precies nemen, en waar kunnen we pinnen en een telefoonkaart kopen? Natuurlijk hebben we eea op papier mee van de NKC reis, maar het blijft lastig en vooral ook vermoeiend om alles meteen te vinden. Zo kiezen we voor de tolweg, terwijl we nog geen dirhams hebben. Met Visa kan niet worden betaald, dus betalen we de hoofdprijs in euro.
De tolweg verlaten we snel, inmiddels heb ik de dichtst bijzijnde Marjane, de grote supermarktketen, gevonden. In elke Marjane kan je pinnen èn is er de mogelijkheid een simkaart te kopen. Dat laatste wilde slecht lukken, maar na een uur had de medewerker van Maroc telecom eindelijk de sim werkend. Zo kunnen we nu in ieder geval weer internetten en gelukkig ook videobellen. Twee jaar geleden had de regering VOIP (voice over internet) verboden, toen werkte skype en whatsapp niet. Gelukkig is dat nu van de baan en kunnen we gewoon met de kleinkinderen videobellen.
Nu willen we niet de Medina van Tanger in, maar om bij de grotten van Hercules te komen voert de tolvrije route ons wel door de stad. Dat is dan wel even zweten, het verkeer hier is namelijk niet zo georganiseerd als we in Europa gewend zijn. Vooral het rijden van de vele rotondes, die soms wel zes banen breed zijn, is een chaos. Gelukkig zijn er ook heel aardige mensen die ons de weg wijzen.
Zonder kleerscheuren komen we aan de kust bij de grotten, van waaruit er een mooie doorkijk is naar de zee. Binnen valt de grot verder wat tegen, een beetje kitserig met een voetafdruk van Hercules (nep), een man met een aap en een papegaai. Verder nog een watervalletje waar een groepje mannen muziek maakt. Het uitzicht maakt echter veel goed, heerlijk in het zonnetje uitkijken over de Atlantische zee.
De camping/parkeerplaats is erg sober, daar blijven we niet overnachten. We rijden een stukje verder naar Asylah, waar we de vorige keer onze laatste overnachting hadden. Jammer dat we niet meer direct bij het centrum aan de haven kunnen staan, maar er is aan het begin van het stadje wel een goede bewaakte parkeerplaats aan het strand.
We staan hier prima en treffen een gezellig duits stel (Georg en Dagmar) waar we een tijd mee samenzijn. Intussen wennen aan het Marokaanse, mannen en jongens die om en biertje vragen en een verkoper met herlijke eigengemaakte koekjes.
Vandaag varen 31 km , 1.14 uur
Rijden 170 km, 2.45 uur

23-2
We zijn al vroeg wakker omdat we eraan moeten wennen dat het hier een uurtje later is vanwege een andere tijdszone.
Dus lopen we al ruim voor tienen in de Medina van Asilah. Heerlijk rustig om deze tijd, al zijn de meeste winkeltjes zijn nog gesloten. Dus kunnen we ongestoord genieten van alle witte huisjes met hun blauwe deuren.
Buiten de medina treffen we ook de locale markt en kunnen daar weer even snuiven aan deze voor Marokkanen belangrijkste plaats van dagelijkse inkopen.
Rond het middaguur nemen we afscheid van onze Duitse vrienden, en rijden we een 80 km verder naar het zuiden langs de kustweg. Onderweg bij Larouche hebben we twee jaar geleden gezocht naar de archeologische vindplaats Lixus. Toen was deze oude Romeinse opgraving niet te vinden, nu is er een nieuw ticketkantoor en worden er handmatig nieuwe paden aangelegd. We kunnen hier (nu nog) gratis de site bezoeken. Echt de moeite waard, de oude werkplaatsen, het amphiteater, de thermen en nog veel meer. Dit moet een grote nederzetting zijn geweest. En onderussen mooi uitzicht Larouche aan de overzijde van de rivier.
We rijden nog even verder naar Moulay Bousselham, hier ligt camping International mooi achter het plaatsje uit de wind en aan de binnenzee. Hier willen we even de rust nemen.
Ook hier komt meteen de eerste verkoper langs met heerlijke grote verse aardbeien.
Vandaag 88 km, 2.27uur

24/25 -2
Wat een heerlijke rust hier op deze, toch goed gevulde camping. De plaatsen zijn ruim en het is hier mooi fris groen. De vuilnis wordt met paard en wagen opgehaald, en diverse handelaren komen met groente en fruit langs de campers.
Als we een broodje halen bij het winkeltje buiten de camping worden we meteen aangesproken om een boottochtje te maken, we willen dat wel maar alleen met Hassan van het kleine bureau tegenover de camping. Met hem spreken we dan ook af voor in de middag, als het laag tij is.
Bij de ‘haven’ is het een gezellige bedrijvigheid. De vissers hebben hun vangst net van boord en er vindt drukke handel plaats. Voor ons lijken de prijzen aan de hoge kant (tussen de 10 en 12 euro)
Inmiddels zijn onze Duitse vrienden ook op de camping aangekomen. Zo gaan we met z’n vieren vogels spotten in de binnenzee Merja Zerga. meerdere vissers bieden vogelspot tochtjes aan, wij zijn gewaarschuwd dat we Hassan moeten hebben. Hij heeft een kleine shop tegenover de camping. Hassan weet heel veel te vertellen, gelukkig in het engels. We zien een mooi rijtje vogels voorbij komen: ijsvogel, kleine mantelmeeuw, stormmeeuw, dunbekmeeuw, audouinsmeeuw, grote stern, witwangstern, kleine- en grote- zilverreiger, bontbekplevier, wulp, tureluur, groenpootruiter, oeverloper, aalscholver en natuurlijk de flamingo. Hassan kan de vogels snel vinden in ons Nederlandse vogelboek van de ANWB. Een zeer mooie en leerzame tocht van wel twee en een half uur. Hiervoor moeten we 10 euro pp afrekenen.
De zondag belooft een heel mooie dag te worden, die we relaxed doorbrengen op de camping. Natuurlijk nog wel even een wandeling naar het dorp, een terrasje met uitzicht over het strand.
In de namiddag een biertje drinken met Georg en Dagmar.
Morgen willen we weer verder gaan.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog