28 – 31 januari

In de middag zoeken we het een stukje zuidelijker. Onderweg zien we het landschap steeds groener worden, er is hier veel landbouw, vnl olijven en graan. Ook in de bergen is het hier groener, er moet hier meer regen vallen. Daar maken we in Olvira ook kennis mee in een avond en nacht regen. Zelfs 2 dagen later is daar overal richting Ronda en de kust nog veel van te zien in de vorm van modder, plassen en vuile rivieren.
We komen dus in Olvira, een dorpje boven op een berg, eigenlijk net ten noorden van de pueblos blancos, maar vrij gelijk in uitstraling. De camperplaats is beneden het dorp via een heel steile weg te bereiken en ligt bij een voormalig treinstation. Deze is verbouwd tot restaurant met een informatiecentrum over de fiets route van 36 km die op de plaats van het spoor is aangelegd (Via Verde).
We zijn aangenaam verrast en besluiten hier een paar dagen te blijven. Eerst het plaatsje boven bekijken met een mooie kerk en een verrassende weder opgebouwde burcht met bijbehorend museum. Aan de andere kant naar beneden door de kleine straatjes, waar hoe is het mogelijk ook de auto’s tot voor de deur rijden. Daar is de olijfolie fabriek, waar we even binnen kunnen kijken. Jammer dat de oogst net achter de rug is en het bedrijf niet in werking is. Met verse olie zijn we aan het eind van de middag nog op tijd terug om in het informatiecentrum een goede 3D video van de Via Verde te bekijken.
Dus de dag erna op de pedalen naar het natuurreservaat Peñón de Zaframagón, waar de grootste groep vale gieren (200 paren) van Spanje zich ophoud op een grote rots. Echt fantastisch te zien hoe deze grote vogels zich op de thermiek mee laten voeren en vlakbij boven je hoofd cirkelen. Dat maakt de fietstocht over het oude spoor heel speciaal. Ook het feit dat je op deze grote hoogte door de bergen kunt fietsen op ‘redelijk vlak’ terrein is een mooie belevenis.
De volgende dag toch op weg naar meer witte dorpen. Setenil ligt dichtbij, maar het parkeren daar is een probleem met de camper. We laten het bij een blik vanaf een hoger gelegen weg. Dan via secundaire wegen naar Ronda, een plaats die vroeger op twee rotsen is gebouwd, verbonden door een brug door Philip V (puente viejo) en later in 18e eeuw, door een hele hoge brug (puente nueva). Een gezellig plaatsje om rond te dolen.
Aan het einde van de middag besluiten we naar de kust te gaan en kiezen voor een acsi camping in Esteponia.
Op deze camping aan de kust verblijven we twee dagen. Om de was te doen en ons voor te bereiden op de oversteek naar Marokko.
We hebben geluk, het is mooi weer, heerlijk in het zonnetje op het strand en bij de camper.
Nog even fijn met alle kids en kleinkinderen kunnen skypen en facetime, dat is elke keer weer genieten.
Morgen op weg naar Marokko.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog