19 – 22 Januari

De tocht gaat verder naar Níjar, een leuk authentiek plaatsje bekend van het weven van kleden en het maken van aardewerk. Natuurlijk ten overvloede te koop, leuk om te zien.
In het oude deel mooie pleintjes, kerk en watertappunt. Echt origineel Spaans.
Na de lunch de tocht via een kleine weg AL 3107, door de Sierra Alhamilla.. Ongelooflijk mooi en soms ook spannend omdat de smalle weg hoog over de bergen kronkelt en er vaak geen railing is. Soms lijkt het alsof je zo de afgrond inrijdt. Op 650m hoog kan je nog steeds de zee zien, totdat je scherp de bocht omgaat.
Daarna gaat het via Tabernas, dat in de enige ‘semi’ woestijn in Europa ligt, het is een desolaat gebied. Hier werden dan ook vele western films opgenomen. Wij zijn dan ook even naar Texas Hollywood gereden.
Aan het einde van de middag zijn we bij Almería, waar we bij Roquetas op een acsi camping gaan staan.
De volgende dag wel weer een ‘rustdag’ verdiend. Dat betekent wassen en poetsen, maar ook uitrusten en voorbereiden.
Dan naar Almería, waar we alleen de Alcazaba willen bezoeken. Natuurlijk maken
we weer de fout om op navigatie ernaar toe te rijden met de camper. We komen hopeloos in de kleine straatjes verstrikt. Na veel gemopper en heel nauwkeurig gemanouvreer komen we weer op de doorgaande weg. Op een parkeerterrein meer buiten het centrum staan meer campers, die hier overigens ook overnachten. Wij nemen vanaf hier de fiets naar de Alcazaba. Entrée is hier gratis. Het oude Moorse en Christelijke verdedigingswerstuk is nu weer volledig gerenouveerd en goed te herkennen zoals het geweest moet zijn.
Rond het middaguur gaan we op weg, onze route gaat langs de zuidzijde van de Sierra Nevada op weg naar Granada.
We overnachten op de cp van een mooi klein wit dorpje, Canjáyar. Er loopt zelfs een wandelroute door het dorp met uitleg over vele historische feiten, alleen in Spaans.
We zijn net begonnen met lopen als we worden aangehouden door een man met quat, hij wil ons een tas vol met sinasappels geven, héérlijk. Bij de wasplaats ontmoeten we een aardige oude man, hij wil ons van alles vertellen en laten zien, maar hij spreekt alleen Spaans.
De volgende ochtend gaan we eerst nog even naar het kerkje op de berg in het midden van het dorp, waar ook een paar grotwoningen te zien zijn.
Een paar km verderop nog zo’n mooi wit dorpje bekeken, Padules.
En dan op weg voor een ongelooflijk mooie route, A348, door Las Alpujarras. We rijden de hele route op hoogte van 600 à 900 m. De witte toppen van de Sierra Nevada steeds in beeld. Eerst veel wijnbouw en olijventeelt, daarna staan de bergen in bloei. De amandel bloesem kleurt de bergwanden wit en roze. Overal verspreid liggen ook op grote hoogte kleine witte dorpjes. We genieten met volle teugen.
Aan het eind van de route zoeken we een parkeerplaats in Lanjarón, een prachtig plekje met super uitzicht.
Morgen verder op weg naar Granada, waar we zondag een rondleiding door het Alhambra hebben geboekt.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog