28/3
Na een week op deze fijne relaxte plaats gaan we vandaag maar weer op pad. Nog even wachten tot de was schoon en droog wordt afgeleverd en zorgen voor een volle watertank met het lekker schone bronwater hier.
Afscheid nemen van de twee Nederlandse stellen die hier nog blijven. Co en Lia kunnen op de valreep nog een paar fototechnische tips geven.
Het is vandaag net als gisteren wat heiïg in de lucht, dat maakt het niet eenvoudig om panoramafoto’s te maken deze reis. Vanuit Tafraoute gaan we naar her noorden via de R105 naar Agadir. De route gaat veelal langs de uit de berg gehakte weg, die dus de contouren van de berg volgt. Daardoor blijven we steeds op ongeveer 1200-1000 meter hoogte. Veel mooie dieptes aan de linkerkant, waar beneden de rivier O.Souss zijn weg naar de kust bij Agadir zoekt. Veel dorpjes zijn boven op de berg of op een bergtop gebouwd. Onderweg zien we veel Nomaden die in hun tenten wonen en herders met hun schaaps- en geitenkuddes. De berghellingen worden steeds groener en de vooral gele bloemen bloeien uitbundig, duidelijk het voorjaar. Dan wel met andere temperaturen dan in Nederland. Hier zijn de dagtemoeraturen inmiddels opgelopen tot 26 à 30 graden.
De laatste 30 km gaat over vlak en droog terrein, waar veel landbouwactiviteit is, overal plastic kassen. Het personeel, vrouwen worden met een kleine vrachtwagen naar hun werk gebracht.
Ons eerste plan om meteen naar de stad te gaan wijzigen we omdat deze mooie route door de Anti-Atlas wel erg veel tijd in beslag neemt. Om ongeveer vier uur zijn we bij Camping Tazka (85 dh) bij Sidi Bibi. Dit is vlak voor Agadir, nog net in het National park Souss-Massa. Omdat de eigenaar hier ook officieel gids is, gaan we morgen met hem in zijn 4x4 naar twee afgesloten delen van dit NP, Rokein en Arrouais.

29/8
Om 9 uur gaan we op safari. Net noordelijk van de camping ligt het gebied Rokein. Bij de ingang is een klein bezoekerscentrum. Hier is wat uitleg over de vier beesten die hier in deze gebieden vrij rond lopen. In Rokein betreft dat de Addax of Mendes antilope, die in Marokko sinds 1956 niet meer voorkomt.Ook de Red-necked Ostrich of Rode-nek Struisvogel komt in Marokko niet meer voor sinds 1945, maar nog wel beperkt in andere delen van Afrika. Ook de Dorcas Gazelle is een kritieke soort.
Vol spanning wachten we af, meteen bij de ingang een slapende Addax, wouw. Even verder blijkt dat er vele honderden hier lopen. Prachtig, de oude mannetjes met grote gekrulde hoorns en de jonge dieren met rechte. De dieren zijn totaal niet bang, daardoor kunnen we mooie foto’s maken. De Dorcas gazelles zijn wel wat schuwer. En dan die grote imposante struisvogels, mannetjes zwart met rode poten en nek en vrouwtjes grijs-bruin, wat zijn die mooi statig en groot.
In het tweede terrein, Arrouis, kunnen we naast de Dorcas gazelles ook de wereldwijd in de vrije natuur uitgestorven Scimitar-horned Oryx of Sabelantilope spotten. Mensen wat een mooie lange hoorns hebben deze beesten.
Onderweg spotten we ook nog een schildpad en twee torenvalken.
De safari duurt meer dan twee uur, en aansluitend rijden we naar Tifnit een klein vissersplaatsje aan zee, waar de vissers juist hun vis aan het verhandelen zijn. Er wordt wat lucht uit de banden gelaten, want de terugweg gaat door het mulle duinlandschap. Prachtig over deze heuvels en het strand, langs de hutjes van de vissermannen. Net zoals we die al eens in Sidi Wassey, net zuidelijk van het Souss Massa NP, zagen.
Voldaan komen we net na het middaguur terug op de camping. Deze tocht (250dh/pp) hadden we niet graag willen missen.
Vanmiddag maar fijn bij de camper en het mooie zwembad genieten. De lucht is vandaag niet strak blauw, maar in de luwte is de temperatuur heerlijk, ik denk ongeveer 22 graden.
Vogels: kuifleeuwerik en torenvalk
Afstand 136 km

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog