Zaterdag - zondag 11-12 februari
Dan komen eindelijk de dagen van de trekking.
Vandaag en morgen wandelen we in de lage Himalaya, waarbij we hopen de toppen van de hoge bergen te kunnen zien.
Voorafgaand aan deze reis hadden we ons niet gerealiseerd dat we zo vaak met mistige omstandigheden te maken zouden krijgen, maar dat schijn hier overal in Nepal normaal te zijn.
Onderweg naar het vertrekpunt zien we wel al de zon op de toppen schijnen, beter als gisteren. Toch blijft het lastig te fotograferen.
De koffers worden met een truck naar Dhampus, onze overnachtings-plek, gebracht.
Wij vertrekken naar Australian Camp bij Kaande, vanaf hier 400m omhoog bijna alleen via trappen (leistenen treden van keien). Dat is wel een zwaar stuk, dus veel rusten. Verder gaan me weer meest bergaf door tot Pothana, waar we genieten van de lunch met uitzicht op ... de wolken rondom de hoge bergen. Dan naar Dhampus waar we als het goed is morgen ochtend mooi zicht zouden moeten hebben (keep our fingers crossed).
In ieder geval was dit een heel mooie wandeling.
Vanaf deze mooie plek videobellen we even met de kinderen en kleinkinderen.
Zodra de zon achter de berg verdwijnt wordt het snel koeler, er is hier geen verwarming. Ik heb me een lekker warm Nepalees vest gekocht, die nu meteen goed uit komt.
Hier boven op 1800m zijn de mensen nog veel zelfvoorzienend, zo wordt de buffel nog met de hand gemolken voor ons glaasje hete melk.
's Morgens even na zessen roept de gids buiten 'mountain, mountain'. We hopen een heldere lucht te zien, maar het is bewolkt.... Eer uuitje later, tijdens de zonsopkomst beginnen de toppen door de oplossende wolken te verschijnen.
Gedurende een uurtje hebben we wisselend zicht op het Himalaya massief, waarbij we zes toppen zien. Tijdens het ontbijt trekt de mist uit het dal van Pokhara de bergen op. Het is gedaan met het uitzicht.
We gaan aan de afdaling maar Phedi beginnen. Eerst mooi door het dorp met verspreide woningen en guesthouses, dan door een bosgebied, waar we op het onverharde pad lopen dat ook voor lokaal verkeer wordt gebruikt. Over deze beetje saaie route dalen we 400m. Dan staat d bus te wachten. We mogen ook nog verder naar beneden lopen. Alleen Veerle en ik gaan te voet met de gids verder. Wouw wat een mooi stukje is dit, veel lokale huisjes, kinderen op weg baar school en uitzicht over diverse rijstvelden.
Deze 200m dalen is het beste van deze wandeling.
Beneden bij de rivier sluiten we aan bij de anderen in de bus, op maar Kurintar.
Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog