Do 7 november

De zon schijnt weer heerlijk en Galle staat op het programma vandaag.

Onderweg van Mirissa naar Galle stoppen we nog even bij een paar steltvissers. Dit is een oude manier van vissen die hier vroeger gangbaar was. Nu wordt alleen voor toeristen en tegen betaling een kleine voorstelling gegeven, desondanks toch even leuk om gezien te hebben.

In Galle is er geen privé gids voorhanden vanmorgen, daarom geeft Haresh ons de rondleiding.
Galle is een oud Portugees stadje, later overgenomen door de Nederlanders met de VOC. En begin 19e eeuw weer door de Britten. Er is in deze oude vestingstad nog veel te zien dat uit het Nederlandse koloniale tijdperk dateert. Rondom de oude stad nog intacte vestingmuren met bastions, deze waren in 2004 nog van nut bij de Tsunami, het oude fort bleef toen ongedeerd.
Ook binnen de verdedigings--muren zijn veel koloniale gebouwen bewaard gebleven, zoals rijke huizen, twee kerken, de lijnbaan, het Hollandse pakhuis, het Hollandse ziekenhuis en het Britse rechtsgebouw. We lopen een rondje en zien wel dat er wel veel moet worden opgeknapt en gerestaureerd.
Bij de staatswinkel Laksama willen we nog even voor souvenirs kijken, want souvenirs-winkeltjes zien we weinig op dit eiland. Van Adrie krijg ik een mooie zilveren hanger met blauwe en witte topaas. Ook wat etherische olie scoren we hier.

Vlak bij Hikkaduwa is een moonstone mijn, dat is een vrij bijzondere edelsteen die maar op enkele plaatsen ter wereld voor komt. Ergens op akker is een overkapping, met eronder een stellage. Hier is een 12 meter diepe schacht gegraven met enkele horizontale zijschachten. De mijnwerkers gaan hier naar beneden en takelen emmers met klei naar boven. De klei wordt uitgespoeld en de grote en kleine brokjes moonstone (maansteen) blijven in de zeef achter.
Later zien we in de werkplaats hoe de steentjes handmatig worden geslepen en tot sieraden worden verwerkt…… Het is een dure dag voor Adrie.
De maansteen werd naar men verteld gevonden toen tijdens een droge periode in de VOC tijd er dieper moest worden gegraven voor water voor de aanplant van de kaneel. Kaneelstruiken staan nog steeds hier. Behalve verse kaneel rolletjes en -poeder , wordt hier ook kaneel-olie gemaakt. De bladeren van de struiken worden daartoe gedroogd en dmv een destillatie-systeem wordt er olie gewonnen.

Hikkaduwa is tijdens de Tsunami zeer zwaar getroffen, op de plaats waar een rijdende trein van de rail is geslingerd door de hoge vloedgolf is nu het best wel indrukwekkende Tsunami foto museum.
Dan worden we afgezet bij onze homestay in Hikkaduwa. We verblijven bij een gezin met jonge kinderen van 6 en 11 jaar. Zij hebben een mooi huis met een complete bovenverdieping voor ons gasten, 2 slaapkamer, woonkamer, keukentje en balkon.
Tijd om hier te genieten is er niet, want de moeder van onze gastvrouw zit al een paar uur met de lunch te wachten. Daarvoor worden we naar het plaatsje Telwatta gebracht. Deze gastvrouw heeft een voortreffelijke Sri Lankaanse curry maaltijd klaar staan. We eten er heerlijk en na de maaltijd drinken we een kopje gember thee met de gastvrouw. Er zijn ook nog een paar dochters en kleinkinderen. Steeds weer komt het gesprek op de Tsunami, die op alle gezinnen hier een onuitwisbare indruk heeft achter gelaten.
Dan wordt er een tuk-tuk gebeld om ons terug te brengen naar de Homestay.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog