3 - 4 Februari

De wekker gaat vroeg vandaag, want we weten niet hoe lang het gaat duren bij de overtocht en de douane. We hebben daar al veel vreemds over gelezen.
Eerst nog even de voorraad in de camper vergroten. Ook nog even de LPG tanks vullen omdat dat in Marokko niet is te verkrijgen. Onderweg naar Algeciras zijn overal langs de weg verkooppunten van tickets voor de veerboten. Voor €220 hebben we een open retour ticket (en ook de uit- en invoer papieren van de auto), dat is een prima prijs. We kunnen met de boot van 13.00 uur mee, we hoeven minder dan een uur te wachten. Mooi de tijd om de grens papieren in te vullen. Al met al een handvol papieren en de paspoorten die menig maal moeten worden gecontroleerd. We zijn bij de eersten die de boot oprijden en deze vertrekt keurig op tijd. Tot zover loopt alles op rolletjes. We zijn mooi op tijd de boot af, zeker gezien het feit dat het hier een uur vroeger is dan in NL. We zijn nu in Ceuta dat is een Spaanse enclave in Marokko. Dus de grens is pas na de stad.....
We belanden in een rij van 400 m, die echter maar tergend langzaam opschiet. Als we bij de douane weer verschillende controles en stempels rijker zijn mogen we deze heksenketel eindelijk verlaten.
Helemaal verrast zijn we dat de eerste 30 km alleen vierbaans is en door luxe badplaatsen met mooi aangelegde hotels en appartementen omgeven wordt.
Prachtige wegen maar vaak mag je maar 40 km rijden, en ja hoor steeds radarcontrole. We zullen proberen goed op te passen hier.
Op 15 min voor Tetouan is een camping in Matril vlak bij het strand aan de Middelandse zee, morgen met de groepstaxi (7 pers) naar de stad.
We zijn vroeg wakker vanmorgen, vanwege het verzetten van de klok. Op advies van ons Duitse reisboek gaan we met de ‘grande taxi’ (groepstaxi voor 7 pers)voor 50 cent pp naar de stad Tetouan, ook wel de witte duif van Marokko genoemd.
De oude medina is naar men zegt één van de mooiste van het land en staat op de wereld erfgoedlijst van Unesco. Net naast de medina heeft de koning zijn zomerpaleis.
De gidsen komen zich één voor één op ons af met de bekende opening waar we vandaan komen. Natuurlijk heeft iedereen familie in Nederland wonen. Vervolgens wordt aangeboden ons de medina met zijn nauwe straatjes waar je snel verdwaald te laten zien. De eerste zijn de officiële gidsen van het touristenbureau. Die wijzen we af, de prijs te hoog(€20), wordt rap gehalveerd. We besluiten toch zelf te gaan. In de medina nog een paar keer aangesproken totdat iemand die goed engels spreekt ons voor €3 wil rondleiden. Deze man brengt ons gedurende twee uur op alle mooie bezienswaardige plekjes. O.a. De leerbewerkers souk waar het leer wordt gereinigd en gekleurd vervolgens de winkeltjes waar bewerkt en verkocht wordt. Bij cooperatieve winkel van Berbers fijne arganolie gescoord. In de wijk waar de mensen wonen komen op allerlei doodlopende straatjes deuren uit van woningen. Volgens onze gids is een van deze huizen van Franco (Spaanse dictator) geweest toen hij militair was. Ongelooflijk hoe deze huizen in op en naast elkaar gebouwd zijn. Verder veel kleine winkeltjes, werkplaatsjes en marktkraampjes. Er is hier ook een specifiek Joods deel, joden kwamen nadat ze door de Christenen uit Spanje waren verjaagd. De straatjes in de hele medina zijn niet breder dan twee meter. Alle buitenmuren worden door Unesco onderhouden.
In de Meditel winkel prima geholpen aan een Marokkaanse sim kaart voor alleen Internet (€27 voor twee maanden, 20 GB per mnd)
Nog even wat groente en fruit voor weinig geld meenemen voordat we weer naar de camping terug gaan.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog