5 – 7 februari

We verlaten het badplaatsje Martil om via Tetouan naar het zuiden te rijden via de N13 door de westelijke punt van het Rifgebergte naar Chefchaouen.
In het Rifgebergte wonen de Berbers, waarvan veel vrouwen vrolijk gekleurd gekleed zijn. Er wordt langs de doorgaande weg ook veel gelopen, soms met ezels soms met takkenbossen op de nek.
Het middelgebergte dat we doorkruizen is, net als de zuid-west punt van Spanje, mooi groen. Er valt hier waarschijnlijk genoeg regen. Ook zien we dat hier steeds meer nieuwe stuwmeren worden aangelegd.
Bij een stop zien we veel cactusvijgen, die moeten we natuurlijk plukken. Dat moet wel héél voorzichtig gebeuren. Later gaan we daar een heerlijk sapje van maken in de blender.
Het Rifgebergte is lang economisch gezien afhankelijk geweest van de verbouw van marihuana (veel kif in het rif), waarmee de toeristen lastig werden gevallen. Nu is dat een stuk minder. Er wordt Adrie wel een paar keer wat aangeboden, maar stopt meteen als je niets wilt.
Het plaatsje Chefchaouen ligt hoog en is relatief klein. De camping ligt boven het dorp in de bergen met een fantastisch uitzicht. Het is 10 min lopen naar het dorp (20 terug) via de weg of wandelpad waar overal graven mooi blauw geverfd op de heuvelrug verspreid liggen. Om het dorp is de stadsmuur van de medina nog bijna geheel in tact. Wanneer je de poort door bent, wordt je ondergedompeld in blauw. Alle muren en deuren zijn blauw (soms ook wat wit erbij) . Allemaal smalle steegjes met veel trappetjes en veel kleine winkeltjes. Bij de oostpunt komt een rivier het dorp in, daar zijnde gemeenschappelijke wasplaatsen met gezellige terrassen eromheen om een broodje en een glas thé te drinken.
Hier komen een paar busjes met Berbers aan,vrouwen en meisjes, die proberen de toeristen in hun kleding te laten fotograferen. Een vrolijk gezicht is dat.
Midden in het dorp is de Kasbah, het oude verdedigingswerk, met rondom het plein allerlei terrasjes. De Kasbah zelf is gesloten om deze tijd. We doorkruizen nog een paar steegjes op zoek naar wol, maar we vinden het niet. Wel vond ik vandaag weer arganolie voor een leuke prijs (100 ml €3), waardoor ik nu denk dat ik in Tetuoan nog te veel heb betaald.
Chefchaouen is een leuk, rustig, vriendelijk blauw dorp met toch wel een hoog ‘Volendam’ gehalte.
En dan is er een regendag, geen wandelweer of om naar de stad te gaan, dus dat wordt een reisdag. We reizen door het afwisselende landschap, eerst nog bergen maar al gauw golvend heuvelland, vruchtbaar land te zien aan de vele akkerlanden. In de omgeving van Fèz worden de bergen weer hoger en droger. Na ongeveer 210 km komen we aan op de camping in de koningsstad Fèz.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog