10/3
Als we vertrekken uit Aït-Benhaddou zit er een grote Bidsprinkhaan op onze band, deze eerst maar even veilig stellen.
Vandaag gaan we op weg naar de Draavallei. De Draais een van de langste rivieren in Marokko, hij mondt pas in het zuiden bij Tan-tan in de zee, nadat hij vanaf Zagora ondergronds gaat.
Het eerste stuk voert ons door een stuk steenwoestijn. Wat ons opvalt is er maar weinig plastic afval rond waait. Dat was twee jaar geleden wel anders. Het verbod voor uitgeven van plastic tasjes werkt hier dus echt goed.
De weg is echt super nieuw tot 30km voorbij Ouazazate. Daarna is de weg gewoon goed, en voert ons door een mooi steengebergte over de pas van 1660 m. Vandaag hebben we meer ‘berggevoel’ bij het rijden dan de weg over de Hoge Atlas. Al in de verte zien we de karakteristieke berg bij Agdz al liggen.
Agdz is voor vandaag onze bestemming, daar ligt een mooie camping in de palmoase aan de Draa. Op deze Camping Kasbah du Palmerie (70+20 dirham) stonden we twee jaar geleden ook.
We hebben een beetje moeite om een goed plekje te vinden, uit de wind, wel wat schaduw maar ook zon en natuurlijk mooi uitzicht. Zodra we staan komen de schapen van de Kasbah al voorbij lopen, dat heeft wel wat, maar dieren zo dichtbij zorgt hier ook voor veel vliegen.
We hebben nog ruim de tijd om een lekkere wandeling te maken in de palmerie achter de camping. De veldjes onder de palmbomen worden weer klaar gemaakt voor het nieuwe groeiseizoen.
11/3
Na een nacht vol sterren is er in de morgen weer volop zon. We willen een fietstocht maken langs de Draa en zijn palmeriën, zodat het hoogteverschil nog niet te groot is. Het doel is een oude kasbah in Tamgounalt, ongeveer 10 km verderop. Over de asfaltweg voert de route via een brug over de rivier. Dorpsbewoners komen met hun ezeltje naar de rivier om hier hun tapijten te wassen.
Verderop staan de ezeltjes geduldig te wachten tot de vrouwen genoeg luzerne hebben afgesneden voor de dieren thuis.
Met de rotsen aan de ene en de palmbomen aan de andere kant gaat de weg.
We passeren nog een paar dorpjes waar de oude pissé huizen worden afgewisseld met huizen van moderne betonblokken. Meestal wordt dit niet meer afgesmeerd, zodat een grauwe indruk ontstaat. De wat meer bemiddelden maken er dan wel weer Marokkaans uitziende gebouwen van, vaak compleet met torentjes.
Bij de oude kasbah willen verschillende jongens zich graag uitgeven voor gids voor een te hoge prijs. De entree blijkt 20 dirham te zijn terwijl we wel een gids nodig hebben, omdat de kasbah nog is bewoond. Eén gids is bereid voor 50 dirham te gidsen. Hij kan een beetje Engels, laat ons het oude, deels al gerenouveerde deel zien. Daarnaast ook het deel waar hij zelf woont, het gezellig ingerichte dakterras. Hier krijgen we een thee geserveerd.
Terug kiezen we dezelfde weg, omdat we niet over de drukkere provinciale weg willen fietsen.
Afstand Aīd Ben Haddou - Agdz 79 km
Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog