Woe 23 oktober
Het is nog donker als de wekker gaat om ons klaar te maken voor de dolfijn- en walvis- toer.
Op het strand, 50 m vanaf ons hotel Anatamaa, liggen de koeien lui voor de opkomende zon.
Vol verwachting gaan we op stap met een groepje van zeven toeristen. Het is een heel eind de open zee op varen in dit kleine bootje. Het duurt heel lang voor we de eerste dolfijnen spotten. Dan al snel zijn ze overal om ons heen . Ze zwemmen, duikelen en springen meters omhoog uit de zee. Het is alleen super moeilijk deze beesten goed op de foto te krijgen. Het blijkt dat deze groep uit ongeveer 500 dolfijnen bestaat.
We zijn ver uit de kust nu, ergens aan de verre horizon zien we nog een streepje. Pas als we al op de terugweg zijn, slaat de schipper af naar links in volle vaart. Zou het dan toch nog…..?
En ja hoor, één walvis is zo aardig zich te laten zien. We zien alleen zijn staart nog mooi boven water uit. Vervolgens blijft de schipper nog ruim een kwartier liggen wachten, zo’n dier moet toch adem halen? Maar nee, dat zit er niet meer in.
Op de terugweg wil de schipper graag snel varen, en recht tegen de golven in geeft dat een heel erg gebeuk. Dus erg comfortabel is dat niet.
Op het strand laten we Marieke achter, want zij mag deze week niet zwemmen met haar ontstoken oog.
Wij gaan meteen door met ons volgende tripje, snorkelen bij Pigneon Island. Dat is gelukkig niet zo ver, maar 20 minuten. We moeten hier vanaf het eiland snorkelen. Er is vlak aan het strand een deel afgesloten voor snorkellaars, om het koraal hier niet te beschadigen, via een aangegeven ‘straat’ mogen we naar dieper water.
De gids gaat met ons mee en laat ons alle belangrijke dingen en dieren zien. Ook biedt hij aan om de onderwatercamera te bedienen, echt top!
Het koraal is hier wel erg beschadigd door de tsunami van 2004, maar er zit wel al weer wat kleur, dus leven in. We zien veel mooie vissen, drie schildpadden en wel zeven blacktip rif haaien. Verder anemonen en andere bewegende vegetatie.
Het is jammer dat er dan ineens zwaar weer op komst is, zodat we al op tijd gehaast terug moeten.
Nog net voor de bui komen we in het hotel terug, waar we de rest van de dag kunnen ontspannen.
Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog