Do-vrij 22-23 febr

Op donderdag gaan we onze 'boodschappen' doen. We willen beide nog nieuwe Zuid Marokaanse Babouches, dat zijn de leren sloffen waar hier zowel binnen als buiten op wordt gelopen. Met drie paar (ook voor Pascal) zijn we weer geslaagd. We moeten ons bedwingen nog meerdere te kopen.
Dan op arganolie-jacht. Er zijn hier veel winkeltjes waar ze arganolie maken. Er zijn twee soorten, een culinaire en een cosmetische. Voor de culinaire worden de argannoten eerst licht geroosterd, voor de cosmetische niet. De prijs is in zes jaar verdubbeld, ik moet veel moeite doen om iets van de prijs af te krijgen. Ik bestel 4 liter die eind van de dag klaar zijn. Dus ècht vers geperste olie (Ongeveer €50 per liter).

In de avond begint het Amandelfeest, dat hier drie dagen duurt.
Er staat een grote tent, waar een soort beurs is met allerlei stands van regionale en landelijke producten. We zien veel argan producten: -oliën, - zeepjes, - geurtjes en - smeerseltjes.
Ook veel amandelproducten, -noten en -pasta's (amlou). En honing producten en marmelades. Verder Berber sierraden en snuisterijen. Leuk om te zien en ook wel informatie te krijgen in het engels, dat is hier anders nogal lastig.
Op het festival terrein voor het nieuw te openen toeristen bureau is een podium waar verschillende dans- en zang grorpen optreden. Ervoor ruimte om op stoelen te zitten, naar de meeste mensen vermaken zich met elkaar op het plein.
De optredens zijn wat eentonig en duren lang. Maar leuk om zo veel mensen bij elkaar te zien 'feesten'. Wij gaan na twee voorstellingen naar de camper. Morgenavond weer een mogelijkheid.

Vrijdag gaan we met Gerrit en Corrie (uit Kampen), die we in Aourir al ontmoetten een fietstocht van 20 km naar de Blauwe bergen maken. Painted Rocks, zo worden ze aangeduid. Hier heeft 30 jaar geleden een Belgische kunstenaar een aantal van die grote rotsblokken blauw, en enkele rose, geschilderd. Sinds dien is dit kunstwerk een bezienswaardigheid, die met name de laatste jaren steeds verder werden uitgebreid. De rotsen worden ook goed onderhouden qua kleur. De vorige keren war het terrein vol met 'hippie'-vans, maar nu is kamperen uitdrukkelijk verboden. Dat komt de uitstraling van de rotsen zeker ten goede.
Het is elke keer weer prachtig en indrukwekkend om te zien.
De route van Komoot die we volgen is soms wel wat lastig met los grind, maar verder goed te doen.
Het dorpje waar we op de provinciale weg uitkomen, is prachtig. Mooi geplaveide weg, keurige gebouwen en moskee, zelfs een fontein op het plein. Als we het dorp verlaten kunnen we achterom kijkend de 'tweepuntige steek' (hoed) van Napoléon zien.
We gaan in Tafraoute nog even lunchen bij een pizzeria op een leuk pleintje. Wel onder het 'genot' van de oproep tot gebed. (Het is vrijdagmiddag, dan gaan de Marokkanen naar de moskee).

De wind is nu erg sterk, camper gedraaid met rug naar de wind, daardoor schaduw. Dus niet lekker buiten zitten.

Vlak voor het donker wordt gaan we nog weer even naar het feest. Op de beurs en de stands buiten is het nu veel drukker. Gezellig en bij veel kraamjes fijne uitleg, met name over verschillende amlou soorten (amlou met cashew, chocola en argan/honing), lekkere amandelen met kruiden (thijm en sesam) en arganolie met geur-essences (gardena, rozen en jasmijn). Weer wat wijzer en aantal Dirhams lichter geworden.
Het dansen laat wel erg lang op zich wachten, dat laten we nu dus maar voor wat het is.

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog