Do-woe 17-23 febr.
Na bijna twee weken hebben we weer even genoeg bergen gezien.
Dus vandaag kiezen we wat grotere, provinciale wegen naar de kust in het westen.
Wel even wennen hoor, ipv door de bergen zien we die nu alleen op afstand. Ook de sneheid, hoeveelheid verkeer en bezienswaardigheden onderweg is zo een groot verschil.
Heel vreemd is dat we het laatste stuk ver weg kunnen kijken, lijkt wel Nederland.
Na een kleine 200 km staan we weer op een camperplaats vlak aan zee, net ten zuiden van NP Doñana.
Nu eerst een paar dagen rust, fietsen en strand.

Sanlúcar is één van de plaatsen jn de Jerez driehoek (Jerez, Sanlúcar, El Puerto de Sta Maria).
Het stikt hier van de bodega's. In enkele kan je een rondleiding krijgen, wij maken een afspraak bij Delgado Zuleta, dit blijkt tevens de oudste, sinds 1744.
Hier in Sanlúcar is net als in El Puerto (zie verslag 2016) de zeelucht heel belangrijk in het proces voor het maken van Manzanilla (dé fino sherry).
Het proces om deze speciale wijnen te maken duurt minimaal 7 jaar. In die tijd wordt de wijn deel voor deel van de bovenste vaten naar een onderliggend vat verplaatst. Dit moet héél voorzichtig omdat de gistlaag op de wijn niet mag worden verstoord. (Deze pure biologische wijn mag niet met zuurstof in aanraking komen).
Pas na deze 7 jaren kan er eventueel een ander druivenras aan worden toegevoegd, of deze wijn aan zuurstof laten rijpen, door deze oxidatie wordt de wijn donkerder van kleur. De oudste vaten die hier liggen zijn 140 jaar oud (Quo Vadis)
Heel interessant om de volledige uitleg, met de nodige proeverijen weer mee te maken.

Verder heeft Sanlúcar nog enkele Moorse architectonische bezienswaardigheden, maar deze waren nu bijna niet voor publiek toegankelijk, behalve de buitenkant van het ayuntamiento (gemeentehuis).
Het is steeds wel heel druk in het plaatsje, en alle terrasjes zijn zeer goed gevuld. Wij eten een Tortilla de Camarones (garnalen tortila), de specialiteit van deze streek en een Chocos (inktvis) een met een glaasje Manzanilla erbij, Heerlijk!

Ook fietsen we hier in de omgeving één keer naar het zuiden en één keer naar het noorden. Maar buiten de plaatsjes is de omgeving niet echt enerverend. De Salinas hebben slechte wegen om te fietsen, verder veel landbouw met veel plastic kassen. Er is nog een klein bos/duingebied over, waar volop in gerecreëerd wordt.

Bijzonder hier bij het strand is de eeuwenoude vismethode met speren, netten en drietand. Bij vloed wordt water met vissen in een door dijkjes omzoomd gebied gelaten, dit valt bij eb droog. Gemakkelijk te vangen vis.

We zijn van plan om op maandag verder te gaan, maar de weerberichten zijn zomers voor de komende dagen met temperaturen rond de 25 graden. We besluiten hier nog een paar dagen aan zee te blijven.

Camperplaats Sanlucar AC Parking 6x €10 +2x €2 (electra)

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog