21-27 maart
Hier zijn we twee jaar geleden ook een week geweest. Echt een plaats om tot rust te komen met mooie bergen die uit grote afgeronde blokken bestaan. Een typisvh landschap dat we alleen maar hier hebben gezien.
Er zijn hier een paar kleine campings, maar de meeste camperaars staan op een grote vlakte met enkele arganstruiken en palmbomen.
Nu is het uitermate rustig, omdat er veel msnsen vertrokken zijn na het amandelbloezemfeest. Wij wisten niet dat dat feest dit jaar zo laat was, anders waren we hier eerder naar toe gegaan.
Tja zo missen we twee feesten omdat we er te vroeg of te laat waren, nomadenfeest in Mhamid en amandelbloezemfeest in Tafraoute.
Hier op het vrije terrein komt elke dag een ‘bewaker’ langs om 15 dh te innen. De schaapsheder komt twe keer per dag langs met zijn kudde schapen en geiten, die knabbelen wat aan de arganblaadjes en iedereen bewaart het groente en fruit afval voor hen. Brood wordt meerdere keren per dag aangeboden. Jongelui fietsen rond om plastic flessen te verzamelen. De garage komt met een auto rond om mankementen te verhelpen of delen van wagens te spuiten. De schilder komt om een mooie Marokkanse afbeelding op je camper te maken. Elke dag komt er wel een wagen met water, zodat de voorraad kan worden aangevult, 25dh. Ook de wasvrouw komt de was ophalen, schoon opgevouwen terug, 10dh/kg. Ook kan je soep en tajine schotels bestellen, die aan de camper worden afgeleverd.
Kortom een heel relaxed bestaan hier tussen de bergen.
Het dorp proviteerd, er komen steeds meer mooie gebouwen en straten. Er es ook een soort van toeristisch centrum waar kleine winkeltjes met ambachtslieden aan het werk zijn. Wij kopen hier onze arganolie. Dat is altijd oppassen, want je weet nooit of er andere olie wordt toegevoegd. Wij vinden een mevrouw die voor ons ter plekke 4 liter cosmetische arganolie maakt. We volgen het hele proces van nootje tot pasta tot olie.
Ook de zilversmid krijgt een bezoekje van ons en we moeten hier ook nog nieuwe sloffen, babouches, kopen.
En ja wandelen dat kan hier heel mooi. Voorzichtig proberen we een stuk de berg op, dat gaat al aardig, maar we moeten niet overdrijven. Dus keren we via een iets andere route terug. 4,5 km met een hoogte overbrugging van 80 meter, dat is goed gegaan.
Normaal zouden we hier meer en grotere tochten gaan lopen, maar we zien wel in dat dat er dit jaar niet in zit.
We staan bij een groepje Nederlanders, die hier al vele jaren komen. Wel gezellig om eens even gewoon in het Nederlands te kunnen kletsen.( Begin van de week borrel met Wobbie en Wim uit Apeldoorn en later met Lia en Co uit Berkhout)
We zitten veel in het zonnetje, die vaak de hele dag schijnt. Lekker een boekje lezen of vogeltjes kijken. Vooral de diadeem roodstaart, kleine zwartkop en de huisgors zien we hier veel.
Langzaamaan wordt het hier steeds rustiger, de meeste overwinteraars trekken weer naar het noorden. Normaal zou het om deze tijd ook te warm gaan worden. Nu hebben we ook dagen met veel wind, die best koel aanvoelt. Ook de avonden en nachten zijn nog koud, tot dicht bij het vriespunt.
Op zondagochtend is het echt koud en bewolkt, wat zal het weer doen? Achter de ene berg een dreigende wolk, achter de ander begint de zon te schijnen. We gokken op de laatste envertrekken voor een fietstocht naar de Blauwe rotsen, die ‘Painted rocks’ worden genoemd, omdat er ook andere kleuren voorkomen. De heenweg nemen we over de asfaltweg, hier zien we onderweg de rotsformatie die ‘Napoleons hoed’ wodt genoemd. Na 7 km wordt het onverhard, vastgereden keien en oppassen ook veel graffel. De zon heeft inmiddels gewonnen, maar er staat hier boven nog wel een frisse wind.
De eerste helft is bergop, terug voornamelijk bergaf. Het is heel imposant dit lanschap met zijn grote graniet keien. Ertussen bloeit de witte brem volop, een parchtig gezicht. Met alleen het geluid van de vogeltjes en bijen, en de zoete geur van brem.
We doen langzaam aan om zoveel mogelijk indrukken van deze 26 km lange tocht op te slaan. Een paar kilometer door de eindbestemming ligt het dorp Aday waar de huizen en me mooie paarse moskee wel heel erg tegen de berg zijn aangeplakt. Nog even bij de andere camperplaats achter camping Taska kijken, want daar vlakbij is een mooie oude rotstekening, de ‘Gazelle’. Bij de camper kunnen we in zwembroek nog lekker even zonnen en een pizza eten in het dorp.
Op maandag brandt de zon al vroeg. We besluiten een lange fietstocht door de Ammeln vallei, ten noorden van Tafraoute te maken. Een prachtige vallei, met in het begin een super goed zicht op de rotsformatie ‘Leeuwenkop’. De eerste 10 km in deze vallei is heel groen en breed, aan beide zijden diverse berberdorpjes, die overigens bijna allemaal voorzien zijn van een aantal riant gebouwde moderene woningen in Marokkaanse stijl. Veel argan- , olijf- en amandelbomen staan er. We komen langs een olijfolie pers in bedrijf. In een grote molen draaien drie molenstenen de olijven fijn, waarna ze in een pers gaan. Deze koudgeperste olie gaat in waterflessen ter opslag.
De weg is het eerste deel goed, maar als het bewoonde deel ophoud, wordt de weg slecht. Over dit deel hoger in de bergen stromen riviertjes (soms onderaards) naar de grote rivier de O-Massa die bij het Sous Massa NP in zee stroomt. Dat zal soms met veel kracht gaan, want de weg wordt daar weggeslagen. Over een lengte van meer dan 10 km wordt daarom druk aan de weg gewerkt voor verbreding en betere waterbeheersing door pijpen onderde weg. De weg gaat over een bergpas met deaarbij horende hellingen en uitzichten. Bij Tahala komen we weer op de R104 richtin Tafraoute.
Hier zien we een bord met ‘musée du Rabbit’, deze zou gesloten zijn. Terwijl we hier een glaasje orangina drinken, belt een jongeman de sletelbeheerder en samen laten ze ons een oude woning met plaatselijke voorwerpen zien. Bukkend gaan we door alle lage kamers heen. We worden door de jongens weer door allerlei kleine paadjes terug gebracht naar de weg. Een leuke onderbreking is dit. Nog een kleine 15 km en we zijn terug op de camperplaats. Nu na 46 km hebben we wel een (Spaans) biertje verdiend.
Dan nog een dag relaxen voor we verder op pad gaan.
Vogels: huisgors, diadeem roodstaart, kleine zwartkop
Afstand Taliouine -Tafraout 159 km

Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog