Do 19 okt
Het rondje over het schiereiland Mani staat voor vandaag op de planning en dat is dan de zuidelijkste plaats van deze reis.
De route staat in beide boeken aangegeven tegen de klok in, dat volgen we dan maar.
Dus eerst naar Areópolis, en vlak erna een grot bij Pirgos Diroú, deze is pas 60 jaar geleden geopend, de stalactieten en stalagmieten zijn mooi licht van kleur. Het is een grot, waar we eerst een stukje varen en de laatste 300m lopen. Jammer dat het water erg hoog staat, het boottochtje is nu maar 300m ipv 1200m. Maar desalniettemin een prachtig mooie grot.
Dan verder rondom een kale berg met verpreid langs de weg kleine dorpjes, met een speciale bouw die alleen op Mani voorkomt.
Het zijn allemaal vierkante woontorens, die vroeger waarschijnlijk ter bescherming tegen de piraten dienden.
We zien dat veel woningen weer bewoonbaar worden gemaakt, andere delen zijn een soort openlucht-museum/bouwval. Ook nieuwe woningen worden in de Mani-stijl gebouwd heel bijzonder.
Tot 1950 was Mani niet over weg bereikbaar, het is dus altijd een redelijk geïsoleerd gebied geweest.
Wij vinden de kustlijn heel mooi , maar slecht benaderbaar, zeker niet met de camper. Het verdere landschap vinden wij wat saai.
Het rondje is nog niet helemaal af, morgen verder.
Vrij 20 okt
De smalle weg over Mani wordt naarmate we noordelijker komen langzaam weer wat breder. Maar de vele S- en haarspeld-bochten blijven. De weg verbind de afgelegen dorpjes met elkaar, en de enige manier is over de berg. Dit bergmassief is tot 2600m hoog, de weg komt regelmatig tot 500m om daarna weer tot zeeniveau te dalen.
Pas bij de grote plaats Kalamata wordt de weg breed en normaal.
Wij rijden nu het laatste schiereiland op. (Route registratie stond uit)
Geschreven door Adriegrevankampen.reisblog