Vrijdag 7 juli

Met de Viking Line in 2,5 uur overgevaren naar Helsinki. Volle boot met veel schreeuwende kinderen, maar wij zaten rustig met een garnalenboterham en de krant. De haven is vrijwel midden in het centrum en omdat we pas om 3 uur konden inchecken, op ons gemakje naar het nieuwe adres gelopen.
Nou het kan niet altijd zo’n succes zijn, dat beseffen wij ook, maar wat we hier aantroffen, was wel heel erg beroerd en we hadden voor dit appartement n.b. het meeste betaald tot nu toe. Het appartement lag op de 5de etage van een heel oud gebouw en daar is niks mis mee, maar als je bij Booking zegt, dat er een badkamer is en het blijkt een toilet met een fonteintje te zijn, waar een douche boven gehangen was, dan vind ik dat bedrog. Hoe ga je in hemelsnaam douchen voor het toilet en het water valt over alles heen zonder plek voor handdoeken en toilettassen. In de leefruimte hadden ze een bank en stoel beloofd en die was er ook, maar dan aan het voeteneind van het bed geplaatst, zodat er geen plaats meer was voor de koffers of om rond het bed te lopen. Het was echt een gribus. Toen wij contact met de host zochten en klaagden, zei ze gewoon: het stond op de site en ja, achteraf zag ik ook een foto van die ‘badkamer’, maar ik lees meestal de tekst voor ik een keuze maak en zit niet met een vergrootglas elke foto te bekijken.
Goed, we baalden flink. Positief was wel, dat het heel mooi weer was, dus maar gauw naar buiten om een wandeling te maken in de haven, waar een leuke markt was.
Finland is 600 jaar van Zweden geweest en alhoewel dat al ophield in 1809 en ze toen overgingen in handen van de Russen, is er tot op heden een prettig verschijnsel dankzij die Zweedse tijd. Alle tekst wordt zowel in Fins als in het Zweeds geplaatst, de straatnamen, de teksten op officiële plekken en op de bussen. Er is blijkbaar een wet, die bepaalt, dat dit wordt gecontinueerd zolang minimaal 4% van de bevolking Zweeds is en op dit moment is 5% nog Zweeds. Trouwens een deel van de bevolking, die aan de westkust woont, heeft Zweeds als eerste taal. Voor ons is dit echt heel prettig, want van het Fins begrijpen we totaal niets.
Het is ook een rijk land met dure auto’s en mooie gebouwen. Finland wordt trouwens getypeerd met ‘Sauna, Muggen en Design’. De stad is tamelijk jong, omdat er in het begin van de 19de eeuw een enorme brand was, die vrijwel de hele stad heeft verwoest. Er zijn heel veel gebouwen in Jugendstil, zoals in de buurt waar ons appartement ligt, de ‘designwijk’. Er is een prachtige esplanade, een heel mooi station en heel veel aantrekkelijke winkels.
Na onze wandeling een wijntje op een terras in de zon en wat ik al dacht, wijntje kostte € 12,30. Gauw een fles voor thuis gekocht.
Onderweg terug bij een Chinees terechtgekomen, heel erg lekker, want het was een echte authentieke.
Thuis meteen weer balen door dat hok waarin we terecht waren gekomen. Toen we het rolgordijn naar beneden wilden trekken, kon dat alleen maar met het raam dicht en daardoor was het weer veel te warm en de ventilator verplaatst alleen maar lucht, kortom kommer en kwel.

Zaterdag 8 juli

Doorgaans slaap ik als een os, maar niet als ik lig te broeden, wat ik naar Booking zou schrijven over de belazerij van deze plek, die n.b. € 105 per nacht kost.
Het eerste wat Bengt vanochtend tegen mij zei, was, dat we niet zouden blijven en iets anders moesten zoeken. En wat vind ik: een paleis als je het vergelijkt met waar we nu zitten, i.p.v. 20m2, 65m2, een ruime hal, joekel van een woonkamer met zithoek met 4 stoelen, grote bank, ruime keuken, slaapkamer, een hele grote badkamer (!) met regendouche, toilet en wastafel met ruimte aan weerskanten en ook nog een sauna! Dit appartement ligt 4 straten verder en kost zelfs € 10 minder per nacht. Hoe kan dat toch? Goed, wij zijn heel blij en nemen het verlies. Vanmiddag zijn we verhuisd en sinds vanmiddag is het weer minder en giet het af en toe, wat het niet echt jofel maakt om buiten te lopen. Wij helemaal in ons nopjes voor de TV met op Viaplay de kwalificatie en met sushi, gehaald bij de Lidl aan de overkant.
Vanochtend zijn we wel bij het Designmuseum en het Architectuurmuseum geweest, beide de moeite waard. Bij het designmuseum waren 2 tentoonstellingen naast de vaste collectie. Er was een tentoonstelling van Kustaa Saksi, die wandkleden ontwerpt. Hij lijdt aan migraine en tijdens die aanvallen, heeft hij visuele verschijnselen in kleuren en fractals en hij maakt van de nood een deugd, want wat hij dan ziet, zet hij om in ontwerpen, die hij vervolgens in Tilburg bij het TextielLab laat weven, wel mooi. Ook de vaste collectie was heel leuk. Finland heeft echt veel design, denk maar aan Marimekko, Alvar Aalto, Iitala, Nokia, Fiskars en hoorde ik hier: Angry Birds. Tijdens onze verhuizing zag ik ook talloze designwinkels, die ik de komende dagen eens lekker ga bekijken. Altijd leuk voor ideeën. Ik wil ook al zo’n stoel als in het appartement van Riga stond, want daarin zat ik goed zonder rugpijn of tintelvoeten.
In het architectuurmuseum kreeg je een beeld van de bouwkunst van 1900 tot nu, welke gedachtengang er zat bij verschillende stijlen, materialen bij het bouwen voor kantoren, of voor mensen of kerken, scholen, heel interessant.
Na al het gehang voor de TV hebben we eerst een lesje yoga gedaan en daarna onze sauna in. Het leven is nog niet zo beroerd als je weer op stand woont!

Zondag 9 juli

Heel prettig wakkergeworden en enthousiast aan de dag begonnen. Meestal is er overal op zondag een vlooienmarkt, daarom hier ook zoiets gezocht. Het bleek echter een vlooienwinkel, maar toch zag ik verdorie weer zo’n leuke stenen olifant in de vorm van een tafeltje. De vorige keer was dat in Basel en kon die niet mee en nu weer niet.
Na een heerlijke koffie, die bijna een kunstwerk was, doorgelopen naar het HAM, Helsinki Art Museum. Dit museum is in een oude tennishal gevestigd, nog uit de tijd van de Olympische Spelen uit 1952! Op dit moment is hier ook de Helsinki Biennale. We luisterden en keken naar een zielig verhaal over de ‘Sami’, die moeilijkheden hebben om met hun rendieren van de hooggelegen plekken naar lagergelegen plekken te migreren vanwege de plaatsing van talloze windmolens. Die migratie duurt ong. 6 weken, maar zij krijgen nu 55 uur de tijd, omdat de windmolens uit economisch perspectief niet langer kunnen stilstaan. Dit was een van meerdere verhalen. Goed om aan de wereld kenbaar te maken hoe oneerlijk het toegaat. Er stond, dat het belangrijk is ‘whose story is told and whose story is erased. Ik ben het er mee eens, maar vraag me wel af, wat de relatie met kunst is.
In het museum was ook een zaal gewijd aan Tove Jansson, degene, die Moemin verzonnen heeft, een stripfiguurtje in de vorm van een soort wit nijlpaardje. Vroeger stond die strip ook in de Volkskrant.
Na het bezoek aan HAM in een groene tram gestapt, die in een soort lus door de stad rijdt. Goedkoper dan de Hop-on-hop-offbus en we kregen zo een goed beeld hoe de stad in elkaar zit en wat we morgen nog allemaal willen zien.
Mijn rug had er genoeg van, dus er zat niets anders op dan terug naar ons oh zo fijne huis. Het was sowieso niet erg, want er wachtte ons de race op Silverstone!

Maandag 10 juli

We hebben een hele lijst om af te werken en gelukkig werkt het weer mee. Het zonnetje schijnt en het is 21 graden.
We begonnen met de stiltekapel, een werkelijk prachtig ovalen gebouw van hout met een hele bijzondere lichtinval. In Houston waren we ook eens in zo’n kapel met schilderijen van Rothko in grijs en zwart, heel mooi en gratis toegankelijk voor iedereen om eens te mijmeren, te mediteren of gewoon even te zitten zonder stadsgewoel. Hier in Helsinki moesten we om dit te willen, € 5 pp betalen. Ik weet niet of ik het geld eruit gemijmerd heb, maar het was best prettig.
Buitengekomen meteen 30 meter onder de grond gegaan met de roltrappen naar het metrostation met een mooi kunstwerk, ‘Wortels van de stad’, 7 kristalvormige formaties aan het spelonkachtige plafond. Het zijn 735 aluminium borden, die dwars door de aardbodem steken en verwijzen naar de plaatsen van herkomst van de inwoners van Helsinki en het internationale karakter van de multiculturele stad.
Het metrostation en ook het busstation liggen onder de grond met daarboven nog 4 verdiepingen met winkels, restaurants en andere voorzieningen. De wachtruimte voor de bussen is met glazen deuren afgeschermd van de garages. Echt heel prettig, jij lekker binnen en pas naar buiten als de bus er staat. Het is een gigantisch complex, dat een heel blok bestrijkt.
We gingen weer onder de grond naar Amos Rex met de grootste particuliere kunstcollectie van het land. Er was een expositieruimte van 2000 m2 onder de grond, waar we eindelijk weer schilderijen zagen en een aantal leuke dingen.
Dit deel van de stad is heel anders dan de designwijk met Jugendstil want het heeft schitterende ultramoderne gebouwen, zoals Oodi, een bibliotheek maar meer een gemeenschapscentrum met mogelijkheid om te schaken, te werken met computers, muziek op te nemen, multifunctioneel. Verder nog het muziekhuis en Kiasma, een museum voor hedendaagse kunst. Het Finlandiahuis van architect Alvar Aalto wordt gerenoveerd, maar er is wel een little Finlandia met 52 bomen met de takken er nog aan, als ondersteuning van het dak. En dan nog de Rotskerk, die eigenlijk Tempelkerk heet. Van buiten is hij vrij onopvallend, maar van binnen is goed te zien, hoe hij uit de rotsen is gehouwen, maar om dat te mogen zien, moest je, ja zeker, weer €5 pp betalen. Boeven! Een kerk zou toch vrij toegankelijk moeten zijn.
Op ons laatste tandvlees, althans bij mij het geval, naar de haven waar we lekker gegeten hebben, Bengt zalm en ik een bord minivisjes, heel smakelijk. Nog even naar de oude markthal en niet meer naar de grootste Russisch Orthodoxe Kerk buiten Rusland. Foto op afstand.
Helsinki zit er bijna op, een absolute aanrader als je van architectuur en kunst houdt, maar je moet wel een dikke portemonnee hebben en goed uitkijken wat je boekt.
Morgen is het voorlopig afgelopen met stenen en gaan we de natuur in. Eerst met de trein naar Tampere en vandaar met een auto naar ???, we zien het wel.

Geschreven door Monique.op.pad