Donderdag, 14 juli

Nou Hede, je zult dit met genoegen lezen: wij gingen ook met de Flixbus! Hoe dat zo? Simpel, er rijden geen treinen langs de kust van Kroatië.
De Flixbus was een uurtje te laat, maar het is wel heel goed georganiseerd. De chauffeur tilt je koffer in het ruim en alles wordt gescand. We zaten helemaal voorin boven de chauffeur met een fantastisch uitzicht en dat kwam heel goed uit, want wat was dit een prachtige rit. Kroatië is echt heel mooi en zo Mediterraans met palmbomen, cactussen en overal bougainville en oleanders. Het heeft heel veel weg van Zuid-Italië.
Ergens op de route hadden we paspoortcontrole, want we gingen een stukje door Bosnië, letterlijk een stukje. Het zal niet meer dan 5 km geweest zijn, maar wel 2 keer controle.
In Dubrovnik een taxi genomen naar het appartement. Ik had deze keer de afstand naar het busstation ingeleverd voor een terras. Het appartement is echt een klein paradijsje, het terras hoog boven de stad met een hele mooie rozentuin, sinasappelboom en vijgenboom en een compleet huisje met woonkamer, slaapkamer, keuken en badkamer. En ook nog een poes, die komt buurten. Wel natuurlijk weer een giga hoeveelheid trappen. Als ik thuiskom, ga ik een week niet naar boven.
Toch die trappen weer afgedaald voor eten bij El Toro, lekker calamari en risotto met garnalen.
We hadden in feite niet veel gedaan, hoofdzakelijk in de bus zitten, maar ik viel toch in slaap tijdens de slimste mens, dus er zat niets anders op dan tukken.

Vrijdag, 15 juli

Zeer verkwikt wakker geworden en lekker ontbeten op ons terras en daarna op pad. Het zou 20 minuten zijn naar de Old Town, maar of we liepen verkeerd of het was mooier voorgespiegeld, we deden er in ieder geval 50 minuten over, maar je krijgt er wel wat voor terug. Die oude stad is echt wonderschoon, volledig intact in barokke stijl met door 1000den stappen gepolijste straatjes. Het was hier ook wel druk, maar een totaal ander type mensen, ouder of met gezinnen of stelletjes en geïnteresseerd in wat er te zien was. In het stadje zijn delen van Game of Thrones opgenomen. Wij hebben die serie niet gezien, maar ik denk er nu hard over, dat wel te gaan doen. We krijgen het druk in de winter, De film Les uns et les autres, de serie Game of Thrones, … De muren om het oude stadsdeel zijn heel dik, maar af en toe heb je doorkijkjes naar bv. de oude haven. We hebben overal rondgelopen, 3 kerken in en we zagen ook nog, dat er een Dalí tentoonstelling was. Het was voor mij nieuw werk van hem, illustraties van de Bijbel, paardenprenten en ook illustraties voor het boek Alice in Wonderland. Heel bijzonder en heel welkom, even in de koelte en in de schaduw. Het is echt bloedheet, zo heet, dat ik even moest bijkomen onder een fontein.
Er is ook nog een kabelbaan, dus die moesten wij natuurlijk wel op, maar boven was dat toch een beetje een teleurstelling. Je kon maar een kant opkijken, niet helemaal in het rond. Waar je op uit keek, was uiteraard de oude stad, maar ik had ook graag die nieuwe brug van boven gezien. Gisteren zagen we die wel bij het binnenrijden van de stad, heel indrukwekkend.
Na de kabelbaan met de bus terug, heel prettig, tenminste als je bij de goede halte staat, wat we uiteindelijk deden.
Thuis een tijdje op apegapen, maar daarna toch nog de energie gevonden voor een uurtje yoga en daarna op ons terras een wijntje. We moesten voor dit appartement contant betalen en toen ik dat ging doen, kreeg ik van de hostess door haarzelf gemaakte rozenlikeur. Ze gebruikt rozen uit haar eigen tuin, gentifoglie en wodka en suiker en laat dat 40 dagen in de zon rijpen. Ik begrijp eigenlijk niet waarom ik dat recept opschrijf. Ik heb steeds maar 1 roos met luis en 40 dagen zon is ook nogal een uitdaging in NL. Het was wel lekker!
Voor morgen hebben we een tour geboekt, maar daar vertel ik morgen pas over. Na mijn likeurtje nu verder met mijn wijn en heerlijke watermeloen op ons terras in een nu geweldige temperatuur.

Zaterdag, 16 juli

Nou de tour ging vandaag naar de Elafitische eilanden. Dat zijn er 14, maar er zijn er maar 3 bewoond en naar die 3 gingen we: Koločep, Šipan en Lopud. We zaten op een grote boot met veel mensen, maar deelden onze tafel met een leuk Engels stel met een baby van 18 maanden, een schatje, dat al heel veel kon zeggen, book, boat, bird, dus oma meteen aan de slag.
Op de eerste 2 eilanden hebben we lekker rondgewandeld, maar op de 3de namen we meteen een bedje en parasol en deden niet veel meer dan zwemmen en lezen. Op de boot kregen we lunch, een superlekkere vis met salade. Het was niet echt verheffend, maar wel lekker, zo’n keuteldagje.
Terug in de stad nog even naar de supermarkt en daarna genieten van de zwoele avond op het terras.

Zondag, 17 juli

Vanochtend liep er ineens een schildpad op ons terras, dat is nog weer iets anders dan een poes, die er overigens ook loopt.
Het Museum of Modern Art staat op het programma. Musea doen is nu eigenlijk wel heel prettig, want het is echt achterlijk heet en die musea hebben lekker airco. Het gebouw was schitterend, voor een of andere rijke stinkerd gebouwd, enorm trappenhuis, groot terras, helemaal ommuurd. De kunst was van begin 20ste eeuw, maar hoofdzakelijk door Kroatische kunstenaars geschilderd. Af en toe was er iets moois, maar goed, iedereen moet z’n kans krijgen.
Na het museum en de koffie, de boot gepakt naar het eiland Lokrum. Dit eiland ligt tegenover Dubrovnik en is echt heel mooi, helemaal groen met rotsen rondom. Het ruikt er heel lekker naar dennenappels. Het heet ook pauweneiland en dat bleek een zeer geschikte naam. Het wemelde van de pauwen, heel veel met jonkies, die overal bij het water, op de terrassen van de restaurants en op de wegen te vinden waren.
We hebben er lekker geluncht en daarna een plekje bij de zee gezocht. Geen eenvoudige opgave, want het was een en al rots, dus min of meer de gladste uitgekozen. Het water is superhelder, diepblauw en best wel koud als je erin gaat, maar daarna wel heel lekker. De plek was minder lekker, dus na een tijdje gekozen voor een leuke wandeling. Als ik hier woonde, ging ik hier echt vaker naartoe.
Rond 5 uur de boot teruggenomen en de bus en de koelte opgezocht in het appartement met airco. Bengt kan op z’n tablet Nederlandse TV ontvangen, dus we komen goed aan onze trekken wat betreft sport, damesvoetbal, atletiek en Tour. Wat wil een mens nog meer, overdag genieten van wat de buitenwereld ons te bieden heeft en ‘s avonds kastje kijken. Ik ben een waardige opvolger van mijn vader.
Morgen laatste dag hier, want morgennacht varen we over naar Bari en komt Italië als volgende land aan de beurt.

Geschreven door Monique.op.pad