Woensdag 28 juni

Reisdag! Bijzonder vroege start voor ons. De trein vertrekt om 7.38 uur. We liepen goed, de tram kwam op tijd en ook de trein. Misschien wordt dit wel het jaar met louter triomfen voor de trein. Alles verliep zoals het hoorde. Het enige wat mij tijdens deze reis verbaasde, was het feit, dat er pal tegenover ons een Poolse mevrouw zat, die 5 uur met ons meereisde en de hele tijd onze blikken zorgvuldig ontweek. Toen we de coupé inkwamen, zeiden wij gedag, maar geen respons en dat bleef zo. Zover het leuke boeiende contact met de lokale bevolking. Ook vind ik het onvoorstelbaar dat je 5 uur lang niets doet, op een broodje eten en drinken na. Wij lezen de krant, puzzelen, lezen een boek, maar 5 uur ‘Ins blaue hinein’ staren …
We moesten een keer overstappen in Mochowa, wat al Litouwen was. Die trein wachtte op ons en ja hoor, 16,25 aankomst in Kaunas. Geen informatie, geen bus, dus maar met een taxi naar het appartement.
Ons appartement is een ‘one size fits all’, het is ong. 25 m2 en daar past een 2-persoonsbed in, een tafel met 2 stoelen, kledingkast, keukenblok en badkamer met wastafel, toilet en douche. Wat er staat is heel smaakvol met goede kwaliteit spullen. Yogamatjes uitrollen wordt een uitdaging.
Later zijn we met de bus naar de oude stad gegaan om te eten. We kwamen, bleek later, in een Belgisch restaurant terecht. Wij gingen gewoon voor de tuin. Waarschijnlijk om Marijke’s vrees te trotseren, koos Bengt wederom voor worstjes. Hij is nog steeds een lange, vrij dunne sliert, dus het zal wel meevallen met het gewicht.
Na het eten nog een kerk ingelopen waar de bisschop bezig was met een zalig- of heiligverklaring van een of andere vrouw. Druk gedoe met lakstempels en veel heilige aanroepingen. Dit weten we, omdat we het later op het nieuws hoorden. Toen we nog in de flaneerstraat een kopje koffie dronken, kwamen er 3 mannen, waarvan 1 priester, met banieren en kerks zingend voorbij. Echt bizar zo’n miniprocessie. Ik durfde ze niet van voren te fotograferen, dus kontzicht.

Donderdag 29 juni

Kaunas doen we op de fiets. Dit is na Vilnius de tweede stad van Litouwen met 440.000 inwoners, maar als je 40.000 had gezegd, had ik het zo geloofd. Het is superrustig, nauwelijks toeristen en de inwoners zelf ook onzichtbaar.
We begonnen met de burcht, die ooit was gebouwd als verdedigingswerk tegen de kruisridders en regelmatig opnieuw opgebouwd na vernietiging of brand. Kaunas was ook een Hanzestad en is omringd door 2 rivieren.
Verder naar het Raadhuis, dat in de steigers stond, het grote marktplein, standbeeld van de Europese Walt Disney, de eerste persoon, die bewegende animatiefilms met poppen maakte, de brug over, met het kabelbaantje naar boven voor het uitzicht op de oude stad, een winkelstraat met heel veel Jugendstilhuizen, een leuke brug en uiteindelijk de yardgallery.
De yardgallery was een project van een lokale kunstenaar, die op de binnenhof van een gebouwencomplex meer toenadering tussen de buren probeerde te bereiken door samen op die binnenhof kunst te maken. Volgens hem leven de mensen tegenwoordig veel te veel langs elkaar heen en ik geef hem daarin gelijk. Er waren een aantal hele leuke dingen te zien. Trouwens heel Kaunas zit vol met muurschilderingen en we hebben bij de lokale VVV een kaart met uitleg gehaald, zodat we morgen die muurschilderingen kunnen gaan bekijken. Eigenlijk wilden we ook naar het Duivelsmuseum, maar dat is verdorie vanwege renovatie, gesloten.
Vanochtend realiseerde ik me al, dat de stad op een flinke heuvel is gebouwd. We denderden naar beneden, maar ja, dat betekende natuurlijk ook, dat we aan het eind van de dag weer naar boven moesten ploeteren en laten we nu net, tijdens die helletocht overvallen worden door een gigantische stortbui. Nergens schuilmogelijkheid, dus zeiknat geworden. Boven was het nb al weer droog. Zo flauw, 10 minuten later was er niets meer aan de hand. Gauw een troostwijn gekocht en nu lekker met droge kleren genieten.

Vrijdag 30 juni

Het weer is echt geweldig, dus we stappen af van een eerder plan naar een saunacomplex te gaan en blijven lekker buiten. Net als gisteren gingen we weer keihard naar beneden tot ik ineens ontdekte, doordat er andere stenen lagen, dat op die plekken uitritten van parkeerplaatsen waren en er zomaar ineens een auto uit zou kunnen komen. En laat dat nou ook gebeuren. Wat een geluk, dat ik net daarvoor was begonnen met remmen op die onheilsplekken!
Trouwens de autobezitters rijden echt als horken. Volgens Bengt hebben ze nog rijles gehad van de Russen, dus wij met onze fietsen, rijden niet op de weg, maar op de stoep.
We hebben wel een heerlijke fietstocht gemaakt, over de brug naar een veel armer deel van de stad en langs de rivier. We stapten steeds af voor een muurschildering of een standbeeld en soms voor een winkelcomplex. Ook nog een kunstgalerie binnengelopen voor een tentoonstelling, die je met ‘uiterst vaag’ goed beschrijft.
Aan het eind van de middag heel lekker gegeten in een Georgisch restaurant.
Daarna terug naar huis voor de kwalificatie van de Formule I, maar we moesten nog een uur wachten. Het is hier een uur later en dat was ik vergeten. Geeft niets, Max staat toch op pole en Bengt ontdekte dat hij een luxe prijs bij de Vriendenloterij heeft gewonnen. We hebben gekozen voor een super koffieapparaat dat bonen maalt, melk schuimt en espresso maakt, dus allemaal van harte welkom, als we terug zijn om die koffie te proberen.
Na de kwalificatie fietsen teruggebracht en rustig teruggewandeld. Nu verhaaltje schrijven, wijntje drinken en verder kijken naar een serie op Netflix: ‘Los pacientes del doctor García’.
Kaunas is leuk, maar als je er niet geweest bent, is dat ook geen groot verlies. Wij gaan weer met veel zin naar een volgend land: Letland, Riga. Dit keer met de Flixbus, want er is geen trein.

Geschreven door Monique.op.pad