Zaterdag 15 juli

Voor bijna 7 uur geïnstalleerd in een comfortabele trein en deze keer met zitplaatsen om te voorkomen, dat we steeds moeten verhuizen. Het is mooi weer en het uitzicht bestaat uit bossen, meren en landbouwgebieden en het gaat pal naar het noorden. Het enige waaraan je ziet, dat we hoger komen, is, dat de bomen minder hoog groeien. Finse treinen doen wat ze horen te doen, op tijd rijden, want na 6 uur en 44 minuten komen we aan.
Weg van de minste weerstand, dus met een taxi naar ons nieuwe appartement. Tot nu toe hebben we maar één keer fysiek een sleuteloverdracht gehad, de rest van de tijd krijgen we een code toegestuurd en daarmee gaat een kastje open met de sleutel. Deze keer was het nog gelikter, want we moesten voor ons penthouse inloggen op het internet met een ons toegestuurde link en daarna de instructies volgen op de telefoon. Na inloggen stond er: knock 3 times on the door en ja hoor, 3 keer kloppen en de deur gaat open. Hoe verzin je het. We hebben weer een gigamooi appartement, ruime woonkamer met open keuken, aparte slaapkamer, badkamer met sauna en wasmachine en een balkon, rondom ingebouwd met glas.
Rovaniemi is de hoofdstad van arctic Finland ofwel het gedeelte van Finland boven de poolcirkel. Het is als stad heel saai en best wel lelijk. Blijkbaar is dit deel van Finland ook verstrikt geraakt in de Tweede Wereldoorlog. Aanvankelijk deed Rusland landjepik, net als bij de Oekraïne in de Donbas. Ze vielen 2 keer aan, in 1939 en in ‘44 en aan het eind van de oorlog hebben ze inderdaad een stuk van Finland gekregen. Het was heel raar verdeeld midden in een stadje, net als bij Berlijn, maar hier is het deel van het stadje in Rusland gewoon verlaten, alleen de kerk staat er nog. Ook de Duitsers waren er, die bij vertrek uit het gebied alles verbrand hebben wat ze achterlieten en na nog een aanslag op een munitietrein, met als gevolg een enorme brand, was er van Rovaniemi niets meer over. De stad is opnieuw opgebouwd met tekeningen van, ja daar is hij weer, Alvar Aalto. Zijn idee om de stad te bouwen in de vorm van een rendierhoofd is opgevolgd, het gewei zijn de wegen, die uit de stad lopen, het hoofd is de stad zelf en het oog is het sportstadium. Leuk idee, maar de gebouwen zelf zijn niet echt mooi, maar er zijn wel winkels en restaurants. We zagen een Chinees, een Vietnamees, een Thais, een Mexicaans en een Indiaas restaurant, dus de exoten zijn goed vertegenwoordigd.
Na die lange treinreis, hadden we zeer veel behoefte aan een wijntje op een terras in de zon, want die schijnt volop, ook al is het al na 7 uur. De hoofdstraat is vol met terrassen en sommige met live muziek en de Finnen waren al flink begonnen met hun favoriete bezigheid in het weekend: zuipen. Ze zullen toch goed verdienen hier, want onze 2 wijntjes waren € 24 en rondom ons hadden ze geen glaasjes, maar flessen.
We zijn vanavond voor Vietnamees gegaan, voor mij gaat er niets boven Aziatisch eten en ook deze keer, werd ik niet teleurgesteld.
Naast die bomen die niet zo hoog zijn hier, is natuurlijk het feit, dat het nooit donker wordt, het meest speciale. Je hebt net zo veel licht om 12 uur ‘s nachts als om 12 uur ‘s middags, zeker nu het nog maar 3 weken na 21 juni, de langste dag, is. In 2021 is er een nieuw record gevestigd: 122 uren aaneengesloten zon. Dit is echt fascinerend, maar vergeet niet de keerzij van deze medaille. In december hebben ze gemiddeld 6 minuten zonlicht! Als troost hebben ze wel het Noorderlicht of zoals het hier heet, Aurora Borealis en wel 200 nachten per jaar. Tot slot nog een cijfer, de sneeuw blijft hier gemiddeld 175 dagen per jaar liggen, dat is bijna een half jaar. Om te rillen, in het donker te moeten leven en steeds door de sneeuw te moeten ploeteren! Ik heb al moeite met januari in Nederland als de dagen zo kort zijn.

Zondag 16 juli

We gaan vandaag naar het Arktikum, het science centre en science museum. Het is gevestigd in een mooi gebouw met lange met glas overkoepelde gangen en de tentoonstellingen waren deels boven en deels onder de grond. Rovaniemi is ook het centrum van de streek met een universiteit en heel veel onderzoekscentra. In de tentoonstellingen zag je o.a. hoe dit poolgebied aan het veranderen is, de gletsjers die minder worden, de ijskap. Klimaatverandering, eerder gehoord? Er waren ook tentoonstellingen waarin je de manier van leven van de lokale bevolking, de Sami, zag, hoe je wetenschap onder extreme omstandigheden bedrijft, welke dieren hier leven en hoe het poolgebied verdeeld is over Canada, Alaska, Groenland, Rusland en Scandinavië en hoe ze nu een beetje met elkaar samenwerken i.p.v. alleen maar grote buizen door het gebied te leggen en te kijken wat je kunt gebruiken. Het was echt heel interessant en we zijn er veel tijd gebleven.
Op de terugweg zijn we nog een winkelcentrum ingelopen, maar dat kun je rustig laten. Heel veel leegstand en verder alleen kleren en wat electronica.
Thuis hebben we nog eens het recept van Helsinki gebruikt: een lesje yoga met daarna de sauna. Deze sauna was niet zo lekker warm, dus we moesten vaak water op de kolen gooien om warmte te creëren.
Nog even genieten van de winst van Wout Poels en van Lieke Klaver, die zo hard de 400 meter kan lopen. Wel leuk dat we nu ook zoveel talenten bij atletiek hebben. Helaas kan ik pas morgen een klein samenvattinkje van Wimbledon zien.

Maandag 17 juli

Nou vandaag moet het dan maar gebeuren. Op naar Santa Claus Village om de kerstman te ontmoeten!
Het dorp ligt 8 km ten noorden van Rovaniemi en er gaat elk uur een bus. In het dorp hebben ze een enorme dikke lijn gemaakt, wat de overgang naar de poolcirkel moet voorstellen, dus wij hebben die stap net als 2 jaar geleden, maar weer symbolisch gezet. Wat je verder ziet zijn houten huisjes uiteraard bomvol met souvenirs, restaurants, postkantoor waar alle brieven naar Santa worden verwerkt en dan natuurlijk de weg naar Santa. In de winter is het vast heel druk en kun je ook sleerijden met husky’s, de rendieren van Santa bewonderen en meer wintersportachtige dingen. Nu was het stil, een aantal toeristen met campers en dan het handjevol, dat met de bus is gekomen. Je hoort overal kerstmuziek. De weg naar Santa was heel lang en ik denk, dat het in de winter een soort wachttijd heeft als bij een attractie in de Efteling. Vandaag was de wachttijd ongeveer 20 minuten, die ik op mijn krukje, ondertussen facetimend met Joke in Australië prettig heb doorgebracht. Eigenlijk te gek om in het poolgebied te zitten kletsen met je vriendin in Australië.
Bij Santa is het de bedoeling, dat je met hem op de foto gaat, iets wat wij een beetje bedenkelijk vonden totdat we foto’s zagen van Xi Jingping en Mika Häkkinen (oud Formule I coureur en favoriet van Bengt), nou toen gingen wij er ook maar voor. Eerst praat je met een elf (hulpjes van Santa), die zo inventariseert waar je vandaan komt en Santa instrueert. Hij riep dus vrolijk ‘Goedemorgen’ tegen ons en ‘ hoe gaat het? We kregen nog 3 stickers voor de kleinkinderen om op de brief naar Santa te plakken.Samen op de foto en nog een videofilmpje van het hele bezoek en we konden weer gaan.
Vandaag waait het hard en we waren daar niet zo goed op gekleed en na een paar winkels hadden we het ook wel gezien. Met de bus terug tot het busstation om morgen probleemloos de weg te kunnen vinden en maar weer op huis aan. We wilden later nog 3 gebouwen van Alvar Aalto bekijken, maar we hadden niet door, dat die juist lagen, waar we vandaan gekomen waren en om nu nog eens 2,8 km x 2 te lopen, dat lukt me nu niet, dus ik moet ze maar op een plaatje bekijken.
Vanavond voor Chinees gegaan.
Morgen met de bus naar Tornio, omdat er niet een rechtstreekse trein gaat. De bedoeling was om door te gaan naar Luleå, maar het spoor in Finland verschilt van dat van Zweden, dus je moet bij de grens naar een plaats 3 km van de grens, Haparanda om daar met de trein verder te gaan en er zat tussen aankomst bus en vertrek trein 10 minuten. Dat vonden we veel te kort en om stress te voorkomen, hebben we besloten een nachtje in die grensplaats te blijven en zo op ons gemakje de volgende dag de trein van Haparanda naar Luleå te pakken. Een paar dagen geleden, besefte ik ineens, dat het geen 10 minuten is, maar 1 uur en 10 minuten, omdat het hier in Finland een uur later is. Te laat, nu is het al zo geboekt, dus we gaan morgen naar Tornio, wat waarschijnlijk niet veel meer dan 10 huizen en een snackbar is.
Rovaniemi was interessant door dat science museum en grappig door dat Santa gedoe en speciaal doordat het nooit donker werd.

Geschreven door Monique.op.pad