Dinsdag, 5 juli

Het heeft inderdaad vannacht geregend, maar nu is het weer stralend. Ons eerste doel vandaag is het Rupertinum, een zuster museum van het Museum der Moderne en daarom hadden we een combi-ticket gekocht.
Er waren 2 tentoonstellingen. De eerste heette Die Damen en ging over 4 kunstenaressen, die zich samen op een grappige manier op verschillende plekken lieten fotograferen. Nogal vaag. De tweede tentoonstelling heette Nervös und Böse met ondertitel Schmutz und Schund (filth and trash). Alle rottigheid die op de wereld voorkomt, kwam aan bod, zoals hekserij, prostitutie, moorden, Jack the Ripper, verkrachtingen, horror, Edgar Allen Poe, georganiseerde misdaad, Al Capone. Het was behoorlijk confronterend en uiteraard waren de vrouwen in het verleden vaak de dupe. Ze wilden ook aantonen, dat al deze ellende mensen blijkbaar aantrekt, zoals porno kijken of kicken op seriemoordenaars. Ik voelde me een beetje schuldig, aangezien ik ook van thrillers hou. Echt vrolijk werden we niet van dit museum. Onze stemming weer opgekrikt met een cappuccino en een Salzburger Nockerl, op aanraden van Hede. Het is een lokale specialiteit en heeft iets weg van cheesecake, maar toch weer anders.
Het andere uiterste, de berg op, deze keer de Kapuzinerberg achter onze Steingasse. Het begon met heel veel trappen, dus kwam ik boven aan als een briesend nijlpaard. Boven konden we echt in de natuur wandelen, kleine paadjes en trappen op en af, soms glijden en glibberen. Ons doel was het Franziski Schlössl, een oud kasteeltje met mooi uitzicht. Terugwandelen ging een stuk makkelijker.
Tijd voor een heerlijke Vietnamese maaltijd. Maar we hadden er nog niet genoeg van, dus op pad naar Slot Arenberg, waar een mooie beeldentuin was te zien en dat klopte, soms hele aparte sculpturen, soms hele vage, maar de omgeving was ook de moeite waard.
Thuis Wout van Aart de etappe zien winnen en ‘s avonds nog onze laatste wandeling, oa het Mirabelpaleis en tuin.
Grappig is wel, dat we hier in Salzburg BVN konden ontvangen, dus lekker Nieuwsuur en de Tour Etappe zaten te kijken.

Nu ga ik even op die hoge stoel zitten om te overdenken wat ik van Salzburg vond. In ieder geval is die stad nog niet van z’n truttige imago af, als je in de etalages nog volop Dirndl jurken en Lederhosen vindt. Ook vind ik de groet Grüss Gott niet zo van deze tijd. Ze doen hun best om de moderne tijd in te lijven, maar het publiek is grotendeels grijs en vindt traditie prima. Het was mooi, schoon, veilig en voor mij te gelikt, want ik miste een beetje het rauwe randje. De omgeving is een plaatje en het weer was buitengewoon. Wij zijn al jaren enorme geluksvogels en hebben een patent op mooi weer. Geen idee waar we dat aan verdiend hebben, maar we waarderen het zeer.

Woensdag, 6 juli

Om 8.45 uur kwam de eigenaresse van het appartement voor de inspectie. We hadden € 200 borg betaald, maar we kregen het terug nadat ze alle kastjes en laatjes gecontroleerd had. Het was een heel prettige plek en wat ook heel fijn was: er was een wasmachine, dus we gingen weer op pad met alles schoon en gestreken.
De trein vertrok exact op tijd, wat wel belangrijk was, want we hadden in Villach maar 10 minuten overstaptijd. Het ging onderweg toch weer fout, omdat er aan het spoor werd gewerkt, maar de conductrice stelde ons gerust. Wel 100 mensen uit onze trein moesten met onze trein mee, want die ging na Ljubljana verder naar Zagreb en die trein zou wel op ons wachten. We hadden uiteindelijk 2 minuten overstaptijd en dat hebben we, rennend en struikelend, gehaald. Een kwartier later, zat ik nog te hijgen en te hoesten. Met een koffer trappen op rennen, is niet mijn ding.
De trein van Villach naar Ljubljana haalde de tijd in en we kwamen keurig op tijd aan. Het is 29 graden en de zon schijnt erop los. Ongeveer 20 minuten lopen naar ons nieuwe appartement. We wonen weer in het oudste deel van de stad, wat een charme heeft, maar ook z’n nadelen, bv als je appartement op de 3de etage ligt en er is geen lift. Het huis is een soort pakhuis met op elke etage op de overloop een fonteintje, wat vroeger de gemeenschappelijke wasplaats was. Gelukkig is het binnen gemoderniseerd met keukentje en badkamer en uitzicht op het kasteel, want uiteraard torent hier ook weer een kasteel boven de stad.
Bengt heeft de koffer en zijn tas naar boven gesjouwd, ik de rest en daarna lagen we een uur voor Pampus, maar dat was niet erg, want we keken meteen naar de kasseienrit van de tour. Het was aanvankelijk gruwelijk heet in het appartement, omdat het leeg had gestaan en alles dicht was.
Weer opgeknapt, wandeling door de stad. Men zegt: Praag in het klein en zonder alle toeristen, maar dat kan ik pas in de komende 3 dagen beoordelen of dat klopt. Vanavond Indiaas gegeten op een terras voor ons huis met de rivier voor onze neus. Morgen begint het serieuze werk.

Geschreven door Monique.op.pad