Yellowstone National Park

Verenigde Staten, Yellowstone National Park

Niet alles gaat zoals ik het wil met dit blog, dus eigenlijk is het 29 juni, maar daar kom ik zo wel op terug.
We zijn nu weer in de bewoonde wereld in een motel met internet en een lekkere kop koffie uit ons eigen apparaat (gekocht voor 10 dollar bij de Wallmart).
Maar de titel is niet voor niets Yellowstone Park, het eerste, dus oudste nationale park van de US. Niet ons eerste park, dus vergelijkingsmateriaal. De parken in het zuiden, oa Bryce en Zion, zijn veel mooier vanwege hun spectaculaire kleuren en rotsformaties, maar dit park was ook zeer de moeite waard: hoge bergen, enorme bossen, deels kaal door bosbranden, heel groot meer en heel veel geothermische plekken waar stoom uit de grond kwam of bubbels of echte geisers.
Dwars door het park gaat een weg in de vorm van een 8 met op een aantal plekken stops, waar je info kon krijgen over hikes, iets kon gebruiken of kopen. Het park is gigantisch groot, want de afstand tussen de stops was rond de 20 miles en je mag in het park niet harder dan 45 mijl ofwel 70 km/uur.
Het ging ook vooral om het wildlife. Die aanwezigheid van beren was ook een dingetje, want berenspray kostte 48 dollar voor een minibusje en dat vond Bengt veel te veel. Hij heeft nog wel steeds een Zweeds paspoort, maar is toch wel behoorlijk ingeburgerd: "ons ben zunig".
Wat ook kon om je te beschermen: "make some noise, like talk or sing". Nou zoals jullie weten, is praten een van mijn specialiteiten, dus kozen we dit als alternatief. Ons kinderliedjesrepertoire is weer up to date, ook handig met Thor en ook alle andere liedjes, die we kenden, zijn de revue gepasseerd. Zwak punt is, dat we meestal alleen de eerste twee regels kennen en dan nog wat kreten, maar het heeft geholpen, want we hebben geen beer gezien, wel heel veel bizons, elks (soort elanden), deer, chipmunks en zelfs een keer een vos, die doodgemoedereerd langs ons over de trail liep.
Ook weer zoiets. Als we vroeger in Zweden waren moesten we ong. offers brengen op onze knieën voor de heer om een eland te zien of een ree en als we dan eens geluk hadden, waren ze op grote afstand te zien, maar die Amerikaanse beesten lopen gewoon gelijk op naast je auto, staan op 5 meter te grazen, zodat iedereen uit kan stappen, op z'n gemak foto's kan maken. Het leek wel of ze dienst hadden en voor de toeristen moesten poseren. Totaal niet bang. We hebben hele mooie foto's, maar die komen later, want die zitten in Bengts camera of in mijn mobiel.
Het weer wisselde ook voortdurend. Het ene moment scheen de zon lekker, het volgende trok het helemaal dicht, werd het pikzwart en kwam er een vreselijk onweer met enorme lichtflitsen en loeiharde klappen en geweldige hoosbuien, bijna eng en 10 minuten later: zon.
We hadden op een halve hike na, steeds geluk en liepen in heerlijk weer, die ene halve hike, viel het met bakken uit de hemel, maar met poncho's ging het wel.
We hebben 5 hikes gemaakt, 2 op een dag en vandaag op de reisdag 1 en ze waren stuk voor stuk de moeite waard. We liepen bv naar Mount Washburn, 3100 meter hoog in een bijna winters landschap met op veel delen nog sneeuw, waar je doorheen moest lopen, of een andere keer naar de Lone Star Geyser, een alleenstaande geiser veranderd in een rotsformatie of Natural Bridge, waar de natuur van de rotsen een enorme arch of poort had gemaakt. Heel veel stappen gezet en heel blij van geworden.
We sliepen dus in een blokhut op een ranch, waar het 's avonds best kil was, maar we hadden gelukkig wel een kacheltje, maar de afgelopen nacht hadden we in de hut ook wildlife. Er was een muis, die ons brood wilde opeten.
Vanochtend zijn we dwars door het park van de east entrance naar de north entrance gereden met eerst nog een stop in Mammoth Hot Springs, weer allemaal bubbels en stoom en elanden, die gewoon naast de picknicktafels aan het grazen waren.
Toen we uit het park reden, waren we bijna meteen in de volgende staat Montana en op dit moment hebben we die staat bijna helemaal doorgereden, want we zijn in Shelby, 35 mijl van de Canadese grens.
Als je het woord Montana hoort, denk je toch bergen en die waren er wel, maar steeds ver weg. Aanvankelijk overheersten de naaldbossen, Lewis en Clark Natural Forest en daarna weer agrarisch gebied, waar de weg als een speer doorheen liep met nauwelijk een auto, dus we schoten goed op.
Morgen de grens over en een weekje Canada, om te beginnen Calgary.

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Ik lees nu alle verslagen achter elkaar. Door de jaarlijkse barbecue in Ouddorp nergens aan toe gekomen. Moet schitterend zijn al die parken.

Thea 2017-07-01 10:55:19

Ja, de natuur is zeker iets voor jou om ook een reisje aan te wagen!

monique.op.pad 2017-07-01 18:20:34

Leuke reisverslagen, Monique! Het is net of ik die reis zelf weer maak, maar dan in omgekeerde richting. Wij vonden Nebraska toen ook oersaai, geen mens te bekennen. Behalve die ene politie-agent die achter een bosje zat en ons een bekeuring wilde geven. Maar omdat we van Mount Rushmoore kwamen, zag hij ervan af. In Rapid City ben ik op de foto gegaan met Bill Clinton (met sigaar). En in het Yellowstone Park hebben we geen liedjes gezongen, maar ook geen beren gezien! Vanaf nu scheiden onze wegen zich, want jullie gaan naar Canada. En daar zijn wij niet geweest. Ben benieuwd hoe het daar is!

Nicolien 2017-07-02 13:23:48

Canada moet je maar in "je nog te doen" lijstje zetten.

monique.op.pad 2017-07-02 17:07:37
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.