Vandaag het wonder van Angkor op de fiets (1 USD p/d) bezocht. Deze 200 wonderlijke tempels, want dat moeten het zijn, binnen 400 m2, zijn echt indrukwekkend en spooky bij zonsondergang! Het is moeilijk voor te stellen hoe het leven was rond de 7e tot 13e eeuw. Ze zijn gebouwd dankzij een sterk Khmer geloof in het Buddisme en Hindoeïsme. King Jayavarman VII was een van de machtigste Khmer koningen van die tijd. Angkor Wat is de grootste en een van de 7 wereldwonderen (World Heritage).

Gelukkig heb ik dit zonder gids bewonderd. Natuurlijk is het gaaf meer te weten, maar ik denk dat je dan langs de belangrijkste tempels vliegt en alleen maar moe wordt van de sculptuur verhalen en hoogbouw. Ik heb vandaag met name Angkor Wat gezien en een paar tempels op de /grand route/.

Mijn noodlesoup with vegetables and chicken in een gezellig tentje opgeslurpt en later met een 26 jarige verkoopster zitten kletsen.

Met de fiets reed ik door de prachtige rijstvelden van East Barray. Er waren heel wat mensen aan het werk om rijst te oogsten. Dit was mijn kans om mijn stiekeme wens waar te maken. Mijn fiets geparkeerd en de mensen een handje kunnen helpen. De drie 10 jarige kinderen vonden het maar wat hilarisch om mij nogal onhandig te zien oogsten. Dit bleek later, want degene waarvan ik het mes in handen had kwam achter mij aan om de baaltjes rijstplanten opnieuw te bundelen en de missende sprieten op te rapen. Gelukkig kon ik verplaatsen, want niet alleen mijn voeten vonden de koele modder heerlijk, ook de rode mieren leven daar. En een Westerse indringer vinden ze maar wat leuk om te plagen volgens mij. Al met al toch een uurtje geholpen. Het meisje vroeg een dollar. Ik vond het zo fantastisch dat ik ze 10 USD heb gegeven, want echt geholpen heb ik ze volgens mij niet. Vooral de 30 jarige werkster had deze mening giste ik.
Dankbaar buigend, 'Good luck' wensend en zwaaiend afscheid genomen van mijn nieuwe vrienden ;-)

Mijn blubbertenen hebben de sandalen weer gevonden. Tijd om voor zonsondergang nog wat tempels te bekijken. Preah Khan heb ik bij schemering bewonderd. Dat is nog indrukwekkender. Echt spooky gewoon! Hadden ze Harry Potter hier iet op kunnen nemen? Het piepen vanuit de boomtoppen bleken insecten te zijn, ze pasten helemaal bij de entourage. Een gids die ik steeds op de route tegenkwam liet mij foto's zien vanuit de tijd dat ze Angkor ontdekt hadden. De bomen die de tempels in de jaren de baas waren geworden zijn merendeels weggekapt. Jammer eigenlijk, want het maakt het wel bijzonder.

Het was nu echt tijd om spooky Angkor te verlaten, want zonder lantaarnpalen aan de beboste weggetjes wordt alleen fietsen toch wel wat naïef. Ik was bijna sneller dan TukTuk, motorbike en taxifile.

Na zo'n 20 km vroeg een motorbike driver me of ik al moe was. Ha, hij wilde natuurlijk een ritje regelen voor de volgende dag. Had hij even pech dat ik uit Nederland kom en van fietsen hou op vlakke wegen.

's Avonds mijn zere billen van het zadel op dezelfde stoelen als gisteravond gelegd en het toch wat theoretische boek over Sex Slaves proberen door te worstelen.
De muziek later op de avond trok me de dancebar in. Tja, daar werd de theorie met de praktijk gekoppeld. De prachtige meiden (ook mannen in dameskleding verkleed) waggelden hun kontjes en streelden hun handjes over de vele knappe toeristen hier.
De muziek zette mij aan om mijn tas in mijn hotelkamer af te gooien. Eenmaal daar dacht ik, morgen ga ik dansen.

Geschreven door Loes