Wat een relaxte Drew zeg. Douche, gesprek, thee, gesprek, breakfast, gesprek, inpakken en uiteindelijk toch maar wegwezen. De halve dag was voorbij nadat we het mining proces hebben kunnen bekijken in Cooper Pedy. Of nee, nog even tanken. Zo'n 5 tanktations met elkaar vergeleken en het goedkoopste getankt.

Rijden, rijden rijden...pruttel pruttel pruttel pruttel pruttel...o nee!

Eerste check stop en Drew ons maar gerust stellen, he's got the knowledge! And if not...there are plenty of options to get to Alice. Alleen dat duurt wat langer. De bus kunnen wij pakken. Hij echter niet want hij heeft een verzekering en krijgt daarvoor 5 overnachtingen. Maar dan moet hij wel op de weg problemen krijgen, binnen bepaalde meters van een roadhouse moet hij het zelf opknappen. Good to know actually!
Eerste check om een draadje te vinden is gelukt.

Alhoewel, pruttel pruttel pruttel. Check 2 werd gauw geregeld.

Yes, de border. De grens tussen North and South Australia gehaald. Nu kunnen we goedkoper tanken aldus Drew. En mocht ik rijden. Alhoewel...

Rijden rijden rijden...pruttel ...pruttel....knal...vlam...knal... KNAL!
De hond /Tiger/ vloog van achter bijna over de stoelen heen naar voren (honden houden nou eenmaal niet van vuurwerk)...maar Drew bleef hem de baas.

Al rijdend de gebruiksaanwijzing geschreven van deze campervan...tja, je moet wat om de 400 000 k's te halen op de teller. Al toeterend en gillend en /thank you Caspar/ te roepen (tja, het beessie heeft een naam) de moed niet opgevend naar Alice te touren. Onderweg weer superinteressante gesprekken over religie, Australie, aborigionals...EN een enorme Lizard aangereden.

Dat vond Drew wel een lekker avondmaal. Met een U turn de lizard bewonderd, maar echter toch maar aan de natuur terug gegeven. En dat terwijl we helemaal niet zo hard reden met dat barrel onder ons.

Dan op naar een Kangoeroe staart voor Tiger. Met enorm mes vanuit achterin de car toelopend op de enorm doodgereden kangoeroe sneed Drew zijn staart af. De hond Tiger knabbelde zijn achterwerk nog even kaal tot we onze toch door het donker naar Alice voort gingen zetten. Prachtige sunset en hopend op een passerende kangoeroe kwamen we aan in Alice.

Drew heeft zonder wat te melden het beessie gerepareerd. Hij melde dat in Alice, want dan pas zou hij zeker weten dat dat het probleem was.

Hij zette ons netjes af bij onze hostels om 9 pm.
Aangekomen in een enorm gezellig hostel. Kletspraatje met Duitsers en Bangladees. Restjes kokend en 23 pm naar bed.

Geschreven door Loes