Na een prima ontbijtje dit keer buiten al shuttelend op onze pickup gewacht. Ah...gelukkig, bijzonder dat het toch steeds weer goed komt. Op de boot nog even gekaart (shithead) en Peter Fox muziek geluisterd. Via de baai en de /James Bond/ cave Hang Luon uit de film /Tomorow never dies/ Halong City weer bereikt. Al wankelend over een smal riggeltje met back- en frontpack en al vaste grond onder mijn voeten gevonden.
Na een exacte /7 minuten/ (haha) wandelen in de grote lunchzaal, waar de andere groep ook weer was, een lekkere lunch gevonden. En ah...hoort die dode raaf daar echt in die slangenwijn thuis? Het zou bijzonder zijn als hij door het gat van de enorme fles zou zijn gevlogen. Mmmmm!

Gelukkig, we werden wederom niet in de steek gelaten. Onze 5e nieuwe gids wees ons de nieuwe bus voor de lange terugrit naar Hanoi.

In Hanoi stonden Lisette en Shonnika bij het Hanoi backpackershostel met /toevallig/ op te wachten. Ik had echter met Paul afgesproken wat te gaan eten. Hun heb ik later gedag gezegd, want we gingen ieder een andere kant op. Liset naar Sapa, Shonnika bleef nog wat dagen in Hanoi en ik vlieg morgen naar Cambodja. Liset was op haar negende van NL naar Canada verhuisd met haar familie. Wie weet zie ik haar nog's in Nederland..erg gelachen met haar, zou dus toppie zijn!

Geschreven door Loes