We zitten dus in Walpole vlakbij het -hoe kan het ook anders! - Walpole National Park, met het 'zeer bekende' Valley of the Giants (trees).

Vanmorgen hebben we een boottochtje over de rivier gemaakt. De boot raakte de grens tussen zoet en zout water en dat was duidelijk te zien. Het pikzwarte water van het meer was the oposite of het heldere zeewater waar we zelfs een stingray konden spotten. Het heldere zeewater mengt krijgt de ondoorzichtbare kleur van de bladeren van de bomen in rond het meer.
De eerste mensen die hier voet aan wal zetten waren behoorlijk op het verkeerde been gezet. Ze dachten in het walhalla aan te komen, maar in plaats daarvan konden ze zichzelf een weg banen door de bush en met die boomstammen hun eigen villa creeren. Nou, wij zijn hen zeer dankbaar voor dat weggetje. Gebukt en geschaafd kwamen we terug bij de boot (na dolfijnen gespot te hebben) voor een cake met warme chocolademelk.
Het grappige is dat er hier veel wilde orchideen zijn, maar Jose en ik vandaag pas de eerste wilde orchidee hebben gespot! Dat dit nog niet eerder lukte, kwam waarschiijnlijk omdat we op de orchideen in kwestie hebben gestaan: de wilde orchideen hier zijn echt ieniemienie klein, van nog geen 1 tot hooguit 2 cm! Met alle orchideen thuis in gedachten dacht ik naar grotere bloemen te moeten zoeken..(en wij maar zoeken in het wildflowercenter in Kalbarri naar al die orchideen die er volgens de bordjes toch echt moesten staan...en waarschijnlijk alles vertrappend met onze lompe voeten.....) Maar goed, vanaf nu zullen we goed opletten!

's Middags zijn we naar de Valley of the Giants gegaan om de enorm grote bomen te bewonderen. Eerst slingerend vanuit een tree top walk op 40 meter hoogte door de boomtoppen, vervolgens met een wandeling veilig op de grond .

Op de terugweg zagen we 2 kangoeroes over de weg springen en in een spontane bui besloten we het /prive/weggetje te volgen waar ze heen schoten in de hoop een mooi filmpje te kunnen maken.../Australia II/ wordt echt fantastisch;-)! We kwamen echter uit bij de receptie van een (uitgestorven) camping, waar een heel aardige eigenaresse ons uitnodigde om een stukje achter haar aan te rijden, want ze ging net de kangoeroes voeren! Maar helaas hadden wij de kangoeroes waarschijnlijk wat teveel opgejaagd en nu waren ze niet op de standaard plek... maar no worries, oftewel /She'll be allright/, zoals haar man (een happy Ozzie en oud basisschooldirecteur) ons vertelde. Hij die ons ook wel even wilde rondrijden in zijn 4WD... Het was net een prive safari! We hebben niet alleen de kangoeroes gezien, maar ook veel prachtig groen en rood gekleurde papegaaitjes en 2 vogelnesten! Zulke vriendelijke mensen hier, we hebben zeker een halfuur in die auto gezeten!

Herhaling: nu zitten we in een hostel, met een heerlijk bed, een uitgebreide woon/zithoek, onbeperkt internet voor maar 3 dollar en een riant uitgeruste keuken, waar we ook vanavond weer lekker kunnen kokkerellen! Deze herhaling benadrukt wel hoe lux we het hier vinden.

Morgen trekken we verder naar Margeret River, voor oa. een bezoekje aan een wijngaard(proeverij?) en dan met nog enkele tussenstops alweer terug naar Perth...

Geschreven door Loes