Nog voor sunrise de tenten ingepakt, ontbeten met geroosterd brood en thee/ koffie van het kampvuur en vertrokken naar het volgende kampement (120 km behoorlijk hobbelen).

Onderweg hebben we nog wat stops gemaakt om te horen hoe een aborigional kan overleven in de /bush/. Bladeren als genezende zeep, vruchten als morning-afterpil e.d. Wat zijn wij westerlingen toch verwijderd van de natuur zeg.

Na het uitpakken van de tenten ons klaargemaakt voor een behoorlijke klim naar de Twin Falls. Boven hebben we gezwommen, maar beneden zijn we met het gevaar voor krokodillen maar in de boot gebleven.

's Avonds kon ik mijn teennagels niet meer onderscheiden van de rest van mijn voet (waarschijnlijk omdat ik ze bruin gelakt had), maar een douche had ik nog niet op de planning staan. Heerlijk dit primitieve leven. Hoefde ik ook de Sunset over de Yellow Waters niet te missen.

Na de diverse en overheerlijke kampvuurmaaltijd de afwas gedaan en wederom wat Irdaki lessen gevolgd.
Met zaklampen naar het toilet (slagengevaar) en ondanks deze lange dag zijn Joana en ik in de tent aan de praat geraakt en toen ik mijn ogen zelfs met luciferstokjes niet meer open kon houden heb ik Klaas Vaak toch maar laten strooien ZZZzzzzzzzzz!
 

Aborigionals

Op de vraag /hoe laat staan we morgen op/ kon Gandy geen antwoord geven, Aborigionals hebben geen tijd. Zij kennen alleen /vandaag, gister en morgen/.

Geschreven door Loes