Eerst naar de markt om toch die tas te kunnen kopen.
Vervolgens de coordinatie van Jochem benut om de Pearlfarm te vinden. Jochem ging recht op zijn doel af, maar ik kon de meerdere verleidingen niet weerstaan om het lokale volk van dichterbij te bekijken. Menigmaal gestopt langs de kant van de weg.
Allereerst een fruitstalletje en vervolgens een familie die iets visachtigs in de zon aan het droogleggen waren. Althans, zo zag het er van veraf uit, van dichtbij waren ze al het lekkers van de zee aan het nuttigen. Krabbetjes, inktvisjes koken of roosteren (net marsmellows) en smikkelen maar. Of wij ook wat willen? Nou, nee dank je feestelijk. En niet alleen omdat Jochem me in detail had verteld hoe diarree kan uitpakken, maar gewoon…heb liever nog wat kangoeroevlees geloof ik!
Broem broem vertrokken, op naar de parelfarm. Dit keer een Aziatische dus. In Australie vertelden ze ons dat deze parels slechts 10 jaar zouden pronken, hier was hun Engels zo slecht…geen idée hoe het hier is. Maar mooi, dat blijven ze zeker! Naja, alleen de stijl was minder…Aziatisch dus! Nu een bruine Australisch knopje in mijn oren en een wit Aziatische…wat toepasselijk op zo’n reis!
Na de Pearlfarm op zoek naar de waterval. Nou, die vlieg je gemakkelijk voorbij. Dus we arriveerden bij een klein ‘haven’ plaatsje waar de boot vanuit de Mekong Delta kwam varen. Wat een roet kwam daar uit die uitlaatgassen. Ongekend!
In het dorpje ontdekt dat zelfs zeepaardjes een delicatessen blijkt te zijn hier,
ze eten hier echt alles! Levend en al in een leeg waterflesje warden ze verkocht. En als je ze niet levend lust, dan koop je ze toch gewoon gedroogd. Heb geen idée hoe al die dieren hier eigenlijk heten, maar het leeft en is dus vers, wat wil je nog meer…tja…een filmpje en een foto, kon het weer niet laten!
Op de terugweg de waterval gevonden. Na een frisse duik de terugweg opgepakt naar ons /thuisfront/. Handdoek uitgepakt om in een beginnend plensbuitje bruin te worden. Helaas was dat ons niet gegund, dus werd het een boek en een biertje. Overal is een oplossing voor!
‘s Avonds een leuke ander strand-eet-tentje opgezocht. Heerlijk gegeten en op de terugweg een gravened /familie/ op het strand gespot. Op zoek naar krabbetjes voor de costumers? Grote broer graft, kleine broer grijpt, wat een teamwork!
In dit nog altijd klamme en warme klimaat zonder dekens, maar met klamboe in slaap gedommeld.
Geschreven door Loes