Weer 5 uur de wake-up call. Wat was het heet vanacht, pfff. En dat kwam echt niet door de Chilli Con Carne!!! Heerlijk ontbijt, tja het doet echt niet onder aan luxe in de bush. Meteen de wagen in voor een benzine- en toiletstop verderop. Onderweg verwende Sascha de 24jarige gids ons met een Dreamtime story over een wurgslang die door gifslangen gedood is. Het moraal van het verhaal is heel divers. Het lijkt de bijbel wel.

En dan te horen krijgen hoe het verhaal op childlevel is in de Valley of the Winds bij Kata Tjuta. Deze vele grote rotsblokken naast de Uluru (Ayers Rock) is ontstaan door het volgende:

• Er waren eens twee reuzen kinderen die graag in de modder wilden spelen. Maar er zater enorme grote stenen in de modder. Nadat ze de hoop rotsmodder hadden gemaakt haalden ze de grote stenen uit de modder en gooide die achter zich neer. Al met al...de hoop modder dat overbleef is nu Uluru, de stenen die ze achter zich gooiden zijn The Olga's oftewel Kata Tjuta. Helaas mogen wij de volwassen verhalen niet weten, dan moeten we eerst heel wat ceremonies doorlopen. Maar ben toch wel benieuwd waar die Big Heads vertaling dan vandaan komt. Voor de moraal in dit verhaal heb ik de eerste helft van het verhaal nodig...ben de details ff kwijt.

De donkere strepen op de rotsen komen van de algen. Als hier water loopt (niet echt voor te stellen), blijven deze algen achter. 12 Jaar geleden was het hier eens -12 en daardoor ontstaan sommige holen ook in de gesteenten. Sommige gekken denken dat dat tankstations zijn voor aliens, najaaaaahhh! Er gaan ook theorien dat het een krater is of dinosaurussen iets bij het ontstaan hiervan te maken hebben. Nogmaals -12...en dan de 30 graden van vandaag te moeten voelen, stiekem wel heel lekker na dat koude zuiden.

Op de terugweg naar de bus kregen we onderweg nog wat Bushtakka weetjes te horen. Ook demonstreerde Sascha hoe je het verf dat Aborigionals gebruikte voor de rockpaintings moet maken. Vroeger deden ze het Okerzandgestalte mengen met dierenvet of hun eigen bloed om de houdbaarheid op de rotsen te verbeteren. De klomoptak die in het vuur vanzelf rechttrok en gebruikt werd voor speren, de plant die als vliegenprotector gebruikt werd, de plant die naar koala stinkt....en ga zo maar door.

En dan op naar Uluru!!!!! ULURU, ja die enorme ROTS!!! Hi Haa!
Eerst nog wat cultuur snuiven in het culture centre bij Uluru. Een kleine Mala Walk met wat dreamtime stories gemaakt en mijn hand op het grootste rotsblok ter wereld gelegd...ja, ga hem wel weer wassen hoor, maar tocht...Kick gewoon! Once in a lifetime, I'm here!

Na wat oh's en ah's naar de sunsetplek gereden om de kleurveranderingen bij sunset op Uluru te bewonderen. Biertje, kletspraatje, foto, foto, foto, foto, foto, foto, foto, foto, foto, dinner en oh's ah's.....!

IK heb het avondkampvuur gestart, dit keer wat sneller dan een half uur. Iedereen ging verder douchen. Ik sta er zo van te kijken dat iedereen daar zo panisch over doet, zo vies voel ik me nou ook weer niet. Ik sta liever nog ff te genieten van het vuurtje met een heerlijk biertje! Iedereen was klaar, toen gingen Clotilda (Franse), Inga (Duitse) en ik de warme waterdruppels benutten om het rood van onze lijven te schudden.

De swag weer uitgerold, slaapzak in gekropen en ZZZZZZzzzz

Geschreven door Loes