Na de ietwat vertraagde terugvlucht de taxi naar de Cu Chi tunnels geregeld. De gruwelijke boobytraps om de Amerikanen te pakken in de oorlog die zo’n 40 jaar heeft geduurd (tot 1975). De Vietcong uit Noord Vietnam, destijds gescheiden van Zuid Vietnam, had een tunnelstelsel gegraven om de Zuid Vietnamezen die met de Amerikanen vochten aan te kunnen vallen….of het zeer moeilijk te maken in de oorlog. Gruwelijk, onmenselijk. Met een Australisch stel zijn we de tunnels doorgekropen. Je kon er geen hand voor ogen zien, of waren het mijn knieen die in de weg zaten?

De taxichauffeur wachtte ons netjes op voor de terugweg. Onderweg kwam hij er volgens mij achter dat ‘tourguiding’ wel een leuke job voor hem was. Hij stopte bij een rubberplantage (bomen die een wit lijmachtige substantie lekten) een sigarettenfabriek (merk ‘Hello’) en een handwerk-werkplaats. Ze maakten kunstwerken van eischillen en schelpen. Leuk idée voor in de klas, dusk open. Zeker nu de opbrengst naar de slachtoffers van de /Asian Orange/ ging.

Eenmaal terug in de bruisende stad uit eten geweest. Terug naar onze 4 hoog hotelkamer op TV een natuurfilm over slangen te zien, terwijl ik mijn boek las over Vietnam. Op tijd naar bed vandaag.

Geschreven door Loes