Wauw, wat een heerlijkj hotel en wat een ontbijt! Ik hecht toch wel aan de wersterse stijl geloof ik. Alhoewel...Vegamite? Nee he. Met twee Australiers poging twee gewaagd om Vegamite te proberen, dit keer met heel veel boter. Het was te doen!

Rond 8.30 uur stonden onze twee Easy Rider gidsen ons op te wachten. Na meerdere malen druk: 'Hit the road' te herhalen sprongen we achterop. We begonnen deze dag met een wandeling de berg op om van het uitzicht over Dalat te genieten. Op de top kwamen we een NL meid tegen die ook een dagje Easy Rider had gepland, dus die zullen we nog wel tegenkomen vandaag.

BRRRRRRROEM

Op naar de bloementelers: rozen en gerbera's. Ook hier maken ze kassen, echter dan van hout en plastic. Sorteren doen ze met de hand op de grond. De gids vertelde me dat kinderen op de dag van de leerkracht vaak bloemen krijgen. Heb meteen maar even gemeld dat ik juf ben...de rest van de dag met prachtige roosjes rondgescheurd.

BRRRRROEM

Vandaag zouden we een koffieplantage bekijken. Sao vertelde hoe de boon van boom naar molen gaat. Vrij logisch: plukken van de boom. Drogen in de zon voor 10 tot 15 dagen en de schil verwijderen om de boon te kunnen malen. Goed dit nu al te weten, want on the road komen we vast nog veel bonen tegen die worden gedroogd.

BRRRROEMMMM

Op naar de zijde-rups-factory. Bizar om te zien hoe dat gaat. De stapels witte bolletjes zijdedraad, die de rupsen spinnen om tot vlinder te ontpoppen, worden hier nat gemaakt en weer uitgerafeld om de draden te gebruiken om mooie zijdedoeken te spinnen. Het is net een oude tuinbouwbedrijf. De sorteermachines draaien hier op volle toeren. En de, naar het lijkt, mega oude weefmachines werken nauwkeurig sjaal na sjaal en lap na lap. Nooit geweten dat zijde zo werd geproduceerd. Heb meteen wat bolletjes in mijn tas gedaan. Lijkt mij een leuke praktische les bij wereldverkenning!
Na de rondleiding natuurlijk een leuke afsluiter in het winkeltje. Ik ben een leuke sjaal rijker.
En wat is de wereld toch klein, komen we hier Dan en Jessica weer tegen. Ze hebben dezelfde plannen als wij, op naar het noorden, wie weet ook met de Easy Rider.

BROEMMMMMMM

Tijd voor wat natuur. Bij de olifantenwaterval stond een stralend bruidspaar romantische kiekjes te maken. Die zijde roze trouwjurk was prachtig op deze zonnige dag. Tijd om af te dalen naar de plens water. Echt een onwijs mooie /water/val, dit is wat je noemt een /water/val. Er komt me daar een plens water naar beneden. Jammer dat de olifanten niet meer te signaleren zijn.

Vlakbij de waterval stond een pagode voor wat Buddalesjes. En wat is dat dan? Wat een lekker ding is dat zeg. Dat moet /Happy Budda/ zijn! Nou, de lach komt van down under opborrelen bij je...lachwekkend figuur zeg!

BRRRROEMMMM

Ietwat laat, maar voldaan van de ochtend vertrokken we naar de lunchplaats. Nu begreep ik waarom ik hier overal zoveel Nederlanders tegen kom. Een groep van Djoser rijdt hier rond op eigen scooters. Geweldig om dat te zien als je zelf alleen rondreist. Moet zeggen, ze hebben een toffe reis geboekt!

Na de lunch kwam de kaart van Vietnam op tafel. Tijd voor wat duidelijkheid. Gaan we met de Easy Rider drie dagen naar het noorden trekken of niet? Ik wist al aardig wat ik wilde. Maya heeft haar plannen gewijzigd en wil graag met me mee (helemaal leuk!). Sao stak ondertussen een sigaretje op. De hyper actieve en mega enthousiaste (of ietwat gestresste) Bin maakte even duidelijk wat hij voor ogen had. Ook de prijs. Dat klonk als 65 dollar. Jochem, goed dat ik van jou gehoord had dat 50 de prijs was. Ik keek hem recht in de ogen en zei: 'I definatly not gonna pay more than 50 dollar!'
And he agreed! YES! Voor mekaar. Morgen 8.00 uur klaar staan met de backpacks om 8.30 uur te kunnen vertrekken. Contractje getekend, ik voegde vooraf nog even toe: /met gitaar en karaoke/ , want Bin had al aangegevendat hij de gitaar er graag bij pakt! Voor mekaar. Handdruk en .... 50% deposit betalen. Dat deed ik voor ons, want Maya moest daarvoor nog even naar de bank, want een travellercheque was door de waterval gescheurd. De bank bleek deze 100 dollar niet te accepteren :-o!!! Ik wilde graag een DVD kopen, dus Broemm...geduldig vervoerden ze ons naar de volgende shop. Wat een geduld, dat zit wel goed dus!

BROOEEEEMMMM

....terug naar het hotel Thien An! Waar de prachtige computers, naar het leek /zonder virus/, op ons stonden te wachten. Tussen de internetupdates een dinnertje gescoord. Je raadt het al...iets met rijst!

Geschreven door Loes