Een vroege wandeling om onze vogelkennis in praktijk te brengen. Zeker toen we gister hoorden dat er en New Hollander bird zou rondvliegen hier (jaja, Australie is mede ontdekt door Nederlandse zeelui). Jose had blijkbaar een lange warme douche, helaas was bij mij het water op. Uurtje later gaat de receptie open, dus even geduld.

De hele nacht opgeladen voor de ochtendwandeling. En die was grillig. Het verhaal van Pietepeut en het Beest van Dahlen (Annie M.G. Schmidt) kwam bij mij weer helemaal boven, Jose heeft genoten van het verhaaltje, nu zijn het niet alleen slangen waar ze zich voor moet wapenen. De /bloedsporen/ bewezen hun aanwezigheid nog steeds (zie foto). Of liep hier een vogelkiller rond, want tijdens wandeling niet heel veel vogels gezien, de mooiste zien we toch onderweg in de auto. Alhoewel, eenmaal erug op de camping een prachtig rood/ groen gevogelte, vraag me niet om de naam, gespot!

Check...de douche deed het weer....mmmm, om water te besparen word hier gevraagd slecht 3 min te douchen en je tanden ergens anders te poetsen. Even terzijde, vanwege de klimaatsveranderingen schijnen boeren hier slechte tijden te hebben met de droogte.

Op weg naar Walpole N.P. een korte ananas stop gemaakt in Mount Barker. Zo'n 100 km verderop lag Denham. Een hippie stadje (tegenwoordig steeds meer Yuppen) om een bakkie cafeine op te doen, de volume op MP3 was vandaag net niet genoeg achter het stuur. In de supermarkt gewerkt aan onze film Australie II, dit keer was cassier Dylan de klos.

In een hippie winkeltje de snotaap op de passagiersstoel van een geitenwollen muts voorzien... ze wordt steeds schattiger met dat rode neusje.

Via de Mount Shadforth Tourist Drive aangekomen in Walpole N.P. Daar hebben we gekozen voor een zeer gezellig YHA hostel om even twee nachtjes te genieten van wat luxe. Nu zit ik dan ook heel goedkoop op een ieniemienie notebook mijn pindat bij te werken. Foto's opladen duurt wat te lang helaas.

Spruitjes staan op het menu...ze zeggen dat het gezond is :-) Die zullen we niet gaan schieten in dit Engels uitstralende super huiselijke huiskamertje :-)
Ja, mijn woonkamer... die kon helaas niet in mijn backback.

Ma, vanavond ga ik weer's een poging wagen n de telefooncel op een koud hoekje. Hoop dat niemand me voor is.

ps. De /bloedsporen/ op de bomen schijnt een soort hars te zijn. Het is hard en glimmend.

Geschreven door Loes