Vroeg wakker natuurlijk. Jeetje, wat een nacht...en dan heb ik de wind nog niet eens meegerekend. Was blij dat de buitentent er nog aan zat /en/ de stokken het weer hebben volgehouden (ze hebben reeds twee littekens).

Drew staat op wanneer hij wakker wordt, toch iets indiginous in hem. Aborigional people hebben geen tijd behalve: gister, morgen vandaag en early day, midday and ...naja die kun je wel raden.
De vlammen reeds hervat voor het ontbijt, ook de hond kreeg een 5 * breakfast, die kan in zijn poten wrijven met zo'n baas. Tent ingepakt, afwas gedaan en in de campervan gekropen.

In Port Augusta gas en petrol tanken, boodschappen doen (Julia heeft ingeslagen hoor: peen en een GROTE choc pasta, die likt een halve pot per dag leeg met haar peen, allememaggies :-p) Hiet meteen even een hostel geboekt voor in Alice Springs, kramperen wordt het even niet daar met zo'n matras.

Julia mocht achter het stuur. Ietwat zoekend bij het schakelen, maar vol vertrouwen ging Drew achterin zitten/ liggen voor a little nap.
In Pimba een toilet stop gemaakt, waar ik vervolgens mocht doorcarren (en dat kan ik goed he Jose?). Met ondertussen interesssante gesprekken over gezond en ongezond eten, bacterien en alcohol smeren daartegen, om voor 5 pm in Cooper Pedy aangekomen en de mining and dugouts bewonderd. I love Australiers, om 5.15 pm arrived en ze waren nog open, pfew! In elk geval het museum.

En toen...even langs bij zijn vrienden. Even werd de gehele avond en nacht. Echt onwijs vriendelijke mensen. Aborigionals by the way. Paulina was de vrouw des huizes met haar verstoppende zoontje Patrick (8 jaar) die ik natuurlijk kon belagen met vragen over zijn school hier in /the middle of mining/ met 40 nationaliteiten. Margaret die ons geen blik gunde, ze was nou eenmaal druk met haar tv-programma, en Lia het kind aan huis en close vriendin en favoriete logeerplaats van Patrick. Het wijnvat werd op tafel gezet en de gesprekken over hun aborigional geschiedenis en cultuur werden natuurlijk immediatly gestart. Gelukkig zat ze op de lach en praatstoel, we zijn heel wat wijzer geworden.
Ze hebben slechts 12 letters in hun alfabet, er zijn heel veel verschillende talen en ze zijn to the point. Hoe gedraagd man zich tegenover vrouw en tja...je had er bij moeten zijn!

Op naar the underground cafe, alhoewel eerst nog even genieten van de maaltijd die Drew in de keuken heeft staan kokkerellen..mmm, wat worden we verwend joh! Tony schoof aan en dat werd tijd voor het cafe.
Die bleek helaas dicht te gaan, time flies if you're having fun. Tweede pub was ook weinig te beleven, dus weer gauw terug bij het huis voor de nacht.

Niet binnen, maar buiten in de achter/tuin/. Echt geen zin om de tent op te zetten dus...Drew kwam met zijn swag en waterdichte slaaphoes op de proppen...die /van/ zit vol verrassingen! Alle matten en kleden onder mij kunnen leggen en die erwt dit keer weggeveegd voor de nacht. Toch mijn luchtbed nog eenmaal opgepompt, maar dat mocht niet baten bleek al gauw.
Zonder dat we de /emu/ en southern cross hebben kunnen spotten vielen onze ogen al vlot dicht. Weg waren de sterren, kom maar op...Dreaming time!

ps. het wit op de foto hieronder is zout van de zee die hier jaren geleden nog te vinden was.
 

Info m.b.t. mijnen in Australie:

Australië heeft grote reserves aan steenkool, aardgas, uranium, lood, nikkel en zink. Bovendien is het land de grootste producent van bauxiet, diamant, ilmeniet en zirkoon en een belangrijke producent van steenkool, ijzererts, goud, uranium, zink, lood en zilver. De grootste mijnbouwgebieden liggen in de deelstaten Western Australia, Queensland en New South Wales.
Australië is een van de marktleiders op het gebied van technologie en diensten binnen de mijnbouwsector.

Geschreven door Loes