De taxi stond al op me te wachten in deze gezellige steeg. Ik betaalde 13 dollar aan de hotelreceptionist, in de taxi bleek dat de driver daarvan 8 dollar krijgt door mij naar het vliegveld te rijden. Tja, zo gaat dat hier.

Om 8.30 am Vietnam verlaten.
Via Vientiane naar Phnom Penh gevlogen. Daar wachtten de eerste Tuctuc drivers mij al op. Het eerste verschil met Vietnam zag er gezellig uit. Vriendelijk glimlachend kwamen ze geduldiger en behulpzamer over. Een lekker begin al zeg ik het zelf.

Van de tourist information naar de ATM. Hier wordt vooral met USD betaald. De eerste ATM gaf me een bonnetje, maar op het geld kon ik blijven wachten. Een man heeft voor me gebeld naar de Cambodjaanse bank. De Canadese ATM werkte gelukkig wel, de netjes wachtende TucTuc drivers adviseerde mij niet bij de Lake te vertoeven. De vele drugshandelaars maken het tot een crimineel gebied. Okee, de riverside dan maar.

Wat een temperatuur, rustigere straten en wat geweldig zo'n TucTuc. Een relaxt guesthous gevonden en al gauw daarna een gezellig terras. Mijn boek over Cambodja maar weer's gadegeslagen en de helaas de eerste jonge beroepsbedelaartjes moeten aanschouwen aldaar. Ja, Cambodja toont armer dan Vietnam zo op het eerste gezicht. Toen ik opkeek uit mijn boek zag ik een olifant over de straat paraderen...naja, waar komt die vandaag?

Met een heerlijke cappucino (eindelijk...mmm) met chocolate-riceroll, een cocktailtje... me bewust gemaakt dat dit toch wel een lekker leventje is. Dit ga ik voortzetten in NL :-) Alhoewel, die vlieg op de bodem van mijn cocktailtje....naja, gelukkig bleef die hangen in mijn rietje.

Een vrouw twee tafeltjes verderop vroeg me na wat uurtjes of ik zin had in een praatje. Waarom niet, MP3'tje uitgezet en dan blijkt Sarina (45) Nederlands te zijn, reeds 5 jaar in India te leven bij een goeroe en vroeger (voordat ze in door een auto-ongeluk een wiplash had opgelopen) in verschillend speciaal onderwijs te hebben gewerkt. Echt onwijs leuk, lang en inspirerend gesprek gehad over van alles. Rond middernacht (sjeeminee, wat zaten die stoelen daar lekker zeg) op internet geleerd een audiobook te downloaden. Drie keer raden welk boek Sarina me aanraadde, ik voelde hem al aankomen, hihihi.../The Power of Now/!!! Die had die leuke man in Coral Bay me ook al aangeraden. Ligt het aan de leeftijd of is het gewoon een topboek. Die staat inmiddels ook al op mijn boekenlijstje in mijn telefoon onder notities.

Na het spotten van de eerste ratten op straat, mijn onherkenbare guesthouse teruggevonden. Bleek het hek op slot te zitten. Na meerdere malen rammelen lukte het me gelukkig de drie familieleden, die in de hal van de receptie op hun klapbedjes de slapende wachters aan het uithangen waren, te wekken.
Ah...mijn bed....heerlijk!

Geschreven door Loes