Stipt op tijd...zij wel, want ze zaten buiten en kwamen onze backpackt niet oppicken binnen. Half 9 zaten ze toch achterop gebonden...gelukkig, het past en de motorbike valt niet achterover.

Gister hadden we geen tijd meer voor een bezoek aan het bekende 'Crazy House', dat hadden we dus nog tegoed. En crazy was het niet echt, maar wel sprookjesachtig. Het had wel wat weg van de huisjes in sprookjesbos. Ik weet niet of ik mijn huwelijksnacht in zo'n kamertje wil doorbrengen. Niet omdat het niet past, maar smaken verschillen!

BROEMMMM

Tijd voor wat meditation! En waar...wat een prachtige pagodes. Hier heb ik de eerste gele monniken kunnen spotten...:-) Bijzonder. Na even gezocht te hebben vonden we onze motorbikes terug beneden bij het meer. De aapjes in kooitjes waren een knipoog waard, word er nog niet vrolijk van als ik dat zie.

BROEMMMM

Dit keer een heerlijk stukje achterop kunnen genieten van de koele wind en de prachtige uitzichten. Wat een heerlijke manier om het land te doorcrossen zonder helemaal te weten waar we heen werden vervoerd.
We stopten bij het kippen dorp. Dit chickenvillage was trots op de enorme kip die boven de huisjes pronk. Ze noemen deze gehuchtjes ook wel mayority villages. De bevolking komt deels uit Cambodja. Ze leefden in het verleden in de bergen. Na de oorlog werden ze in heropvoedingskampen gestopt. Nu leven ze in het dal, omdat de regering ze zo beter in de gaten kan houden. Hier krijgen de mensen de achternaam van de moeder. De andere Vietnamezen krijgen vaders achternaam. De gids wees nog even op de verschillen: 'Zie je hun donkere huid?' /Alle mensen bedekken zich hier met hoed, mondkapje, handschoenen, lange mouwen en weet ik wat om hun huid zo blank mogelijk te houden. Dit is een teken van schoonheid c.q. goed leven/. In elk geval, Sao vond het maar wat leuk om de kinderen snoepjes uit te delen. Ik heb ergens gelezen dat je dat juist niet moet doen, omdat er zelden een fatsoenlijke tandarts in deze plaatjes te vinden is. In het volgende dorpje ga ik de balonnen (die ik nog over had van Jose's verjaardag) uitdelen. Ook de kleurpotloodjes, die ik had gekocht voor mijn tekenimpuls, hebben bij deze een nieuwe bestemming gekregen.

In dit dorpje teelden ze paddenstoelen. Oftewel kattenoren, want zo zien ze eruit als je ze een tijdje in de zon te drogen legt. In steenwolachtige zakken (soda, limestone, nitrogen???) worden sneetjes gemaakt, zodat daaruit de paddenstoelen kunnen groeien.

BRROEMMM

Na een lange rit genieten stopten we onderweg om curry van dichtbij te bewonderen. De rode verfachtige substantie kwamen goed uit als indianenstrepen op onze wangen, back to the childhood. We zitten er lekker in hier!

BROEMMMM

Bij de lunch (met prachtig uitzicht over de Phuson Mountain) kwam Bin aanzetten met wat Vietnamese humor. Raadseltjes waarvan je de oplossing nooit kunt bedenken hier:
Er staat voedsel in het midden van een monkeybridge. Er komen twee apen aanlopen van beide kanten. Ze vechten, omdat ze niet willen delen. We hebben het niet over mannetjes of vrouwtjes, gewoon twee apen. Een van de apen valt naar beneden. Welke aap gaat er met het eten vandoor? .......na wat pogingen een hint toe: het is een stralende dag.....Nou, daar kwam hij hoor: /de droge aap natuurlijk/ hahahahahahhahhaah, wat een lol dat ie had. En daarom wij des te meer! Nou, laten we de motorbike maar weer pakken, straks krijgen we nog buikspierpijn!
Tijd voor een wandelingetje dan maar...en dat na de lunch, zo konden de gidsen nog even wat quality time genieten dachten wij. Wat is het leven toch hard. Verderop pikten ze ons weer op....

BROEMMMM

Bij de stijlste trap die ik ooit heb gezien maakte we een stop om van het uitzicht te genieten. Ik heb alleen de trap bewonderd. Dat uitzicht kon me gestolen worden, haha! Na een kort ritje konden we Bizot village bewandelen.

BROEMMMM

Kort daarna de vliegen bij het vlees in Krong No village en market, naast de rivier de Krong No, hoe kan het ook anders, weggejaagd. De kosten van een mobiele telefoon (60 euro) opgezocht hier en nog wat apparatuur. Deze rivier was meteen de grens tussen twee provincies. Vraag me niet hoe ze heten.

BROEMMM

Onderweg een klein wandelingetje gemaakt over een brug. Daarnaast een in de oorlog gebombardeerde kerk en brug gespot. En beneden zag ik Sao een visje kopen bij de locals. Voor het dinner zei hij.

BROEMMMM

Een prachtige rit bij zonsondergang volgde. Op naar ons verblijf. Een prachtig /longhouse/ stond op ons te wachten. Het is net het archeon waar we ons in begeven. Spelen ze toneel, of is dit hun leven? Een prachtige omgeving, dat wel, maar wat primitief en middeleeuws! Geweldig!!!

Deze avond stond een heerlijk visje op het menu. Ook de rijstwijn smaakte deze keer goed. Heerlijk zoet. Ze mengen het hier met water en drinken het met rietjes uit een grote pot (1,50 euro). Andere gidsen met hun reizigers waren hier ook te vinden. Twee Israelische meiden en een Belgisch stel maakte het mede tot een onwijs gezellige avond! Onze Bin pakte de gitaar er gauw bij. Hij heeft op de university gezeten voor muziek. En hij kan het hoor. Hij negeerde zijn muisarm (oorzaak is voetbal? Ik denk de motor) en gooide de passie erin. Sao zette zijn beste stemband in. Ik pakte twee lepels en instrumenten vanuit het winkeltje en zo af en toe mijn snaar repetoire ten gehore gebracht natuurlijk. Na heel wat bier, rijstwijn en met name muziek in het donker ons longhuis en klamboe (vaak in een mallaria gebied) gevonden. Alleen Sao liep mee, Bin ging op zoek naar zijn /tijger/. Jaja, ieder stadje een schatje?

Geschreven door Loes