De tent was zeiknat, die rottende bacterie heeft toch echt een schoorsteen nodig... Gelukkig scheen de zon!

Zonder douche, we mogen blij zijn met een toilet, en na twee controlerende Rangers (illegaal vissen) ons te laten vertellen dat de overnachting gratis was, de Hyway opgereden na een schitterende rit door het 2e N.P. dat wij achter ons gingen laten. Een bijna lege tank gaf voor mij de nodige adrenaline...Jose had gelukkig haar ogen gesloten voor de harde waarheid die mogelijk kon volgen. Maar volop vertrouwend op mijn zuinige rijvaardigheid (thanks pa) de benzinnetanks in Ravensdorphe leeggezogen. Na wat boodschappen...met name bij de Pharmacy...op naar Stirling Range N.P. 300 km verderop.

Daar aangekomen hebben we even moeten zoeken naar een windstille campingplek. Jose is haar bed ingekropen met het idee zch op te laden voor een wandeling, maar we vonden deze relaxte middag meer geschikt voor de was en het opladen van batterijen. Die relaxte middag doorgebracht met een tijdschrift uit februari over Barack Obama familie en tussendoor heel wat extra km's afgelegd voor de was. Het campingpersoneel dacht dan ook dat ik vanwege mijn lengte wat extra wasjes moest draaien. Dan moeten ze eerst 's kijken naar die droger van ze.

Jose ontwaakt en na haar warme opfrissende douche een snelle hap genoten in de gezellige keuken bij kampvuur. Om 7 pm wilden we ons aansluiten bij de vogelschool. Alle vogels die er te bewonderen waren met beamer bewonderd. Volgens ons had die vrouw niet voor niets zo'n kennis van vogels, irr ze irr had irr een irr vogel irr tje irr in irr geslikt irr, ofzo.

After class we went to the campfire met een lekker theetje. Daarna een poging gedaan om moeders te verrassen met een belletje. Ik was waarschijnlijk niet de enige...in gesprek.

Geschreven door Loes