Er stond ons weer een spannende dag te wachten. Jose, met haar blauwe billen en stijve heupen, kwam vanochtend wat kreupel de tent uit kruipen. Mijn knol was /achteraf/ the best I could wish, ik begon gesmeerd en zonder enige lichamelijke herinnering aan deze dag. Abseilen stond op de agenda.

In het Kalbarri N.P. hebben we zo'n 5 afdalingen gedaan. Ook een klim hebben we voltooid. En dat met die Rob die me nogal belachelijk zat te maken om mijn broek, terwijl ik me uiterst concentreerde op de tegen natuurlijke klim op de rand van de afgrond. Op een of andere manier vinden ze baggy trousers hier nogal lachwekkend. Ik kan wel zeggen dat ik met de klimwand wat hoger kwam dan Jose (dit heeft ze vast niet in haar pindat gezet), /en niet alleen omdat ik langere armen en benen heb/ haha!

Dat leuke bikini-winkeltje zijn we deze middag weer op gaan zoeken. En we zijn dan ook erg geslaagd. Jose had een goede reden om nu alvast drie feest outfits aan te schaffen voor komend voorjaar en ik heb me in een nieuwe bikini gehesen om die middag met heel wat mierentietjes de laatste zonnestralen op te pakken bij de vissers die hun hengels uitgooiden. Bleek er later om de hoek /van de rotsen/ een windstil plekje te zijn...als we dat geweten hadden.

Op de terugweg met MP3 en iPhone op de koele tocht bij sunset teruggedanst naar de camping. 's Avonds helaas mijn nederlaag moeten aanvaarden bij het waanzinnige spel Carcasonne. Laura, nu weet ik niet meer zo zeker of ik het nog wel zo leuk vind om het ook in Thailand te spelen, haha!

Geschreven door Loes