4.30 Uur werden we wakkergegild door Sascha. We hadden 20 minuten! Oprollen en wegwezen dus. Op naar de sunrise!
Iet wat kouder dan verwacht...wallen, verward haar, katoenen 'warme' legging, hoog opgetrokken sokken, vol jack, wat zien we er toch charmant uit met zijn allen. Maar wat zijn we gelukkig deze sunrise te zien! Dat worden een hoop foto's....of shit....NIET EEN, batterij leeg...grrrr...allememaggies...heb ik dat!!!!! Naja, misschien ook wel lekker, volop genieten zonder digitale view.
En genietend van de lunch warmde dit enorme, prachtige, primitieve eiland weer lekker op. Laagje voor laagje ging uit...op naar de Uluru wandeling.

De wandeling duurde 2 uur. Uluru is 248 meter hoog, 3,5 km lang en gaat nog 6 km de grond in. Alsof het een ijsberg is. We zien alleen het topje dus. Just imagine...! En...er was ook nog een waterhole.
Er waren wat mensen die het blok gingen beklimmen. Dit is alsof je staat te roken in een kerk. Het is een heilige plek voor de aboriogionals. Ik heb hem niet beklommen uit respect voor hun cultuur. Dat klinkt toch stoerder dan te zeggen dat je niet nummer 36 van de mensen wil zijn die hun /heldendaad/ met de dood moesten bekopen.

De terugweg naar Alice Springs duurde 7 uur. Lunchstop waar mijn zakmes weer meerdere malen als noodzaak werd beschouwd, anders zouden de heerlijke wraps toch wat droger gesmaakt hebben zonder bliktonijn. Na de lunch doorgehobbeld. De blauwe heupen van mijn lekke luchtbed zijn net genezen, nu mijn blauwe knieen van deze buszit. Ik pas er echt niet tussen, dat blijkt wel na de afgelopen uren in deze coach.

Onderweg wat kangoeroes van de weggesleept en een stop gemaakt op een Camel Station.../kon een klein ritje toch niet laten Callista/ kwamen we voor 5 uur aan in Alice Springs.

Tijd voor een verfrissende duik in het zwembad alhier. Douchen, eten koken, filmpje kijken en op naar de Rockbar om iedereen eens fris en fruitig te zien. Hoop dat ik ze herken, haha! En dan ja...de SALOON, die kunnen we natuurlijk niet overslaan in the place to be in Australia. Shack a leg, shack a leg, ik heb twee legs geshackt...biertje, ozzies, echte saloondeuren en natuurlijk LINEDANCEN. Eef, wat ben ik toch weer blij dat ik onze danspasjes nog wist. Heerlijk!

Heenweg kon ik in het donker nog wel alleen aan, maar de terugweg (ook al is het maar 7 minuten lopen) moest ik toch met de taxi afleggen. De taxichauffeur heeft me netjes afgezet en om 2 am in slaap gedommeld.

Mooi dagje toch weer...

Geschreven door Loes