Vond het weer helemaal niet erg om de wekker te zetten om 5 uur. Vlotte douche, zelfde kleren als gister (zweten valt best mee...) en op naar het ontbijt. Die was wat karig vergeleken het dinner. Van luchtig brood houden ze hier wel...ze vergeten alleen het deeg toe te voegen en dan zeggen ze nog dat het bruin is ook...natuurlijk.
Een nichtje kwam een schattig zoontje van de vader des huizes laten zien. De neef kwam weer even gedag zeggen, hij ging een ander stel een dag vervoeren op de scooter. Wie weet zien ik hem ooit nog eens in Belgie rond lopen. Hij wil daar binnenkort gaan studeren.
De vader des huizes vroeg ons mee naar hun vijver met olifantvissen (die happen wel), de rijstvelden en watermeloenplantages. Rijstvelden...die zijn niet echt te vinden in deze periode. Ze hanteren hier 4 seizoenen (in het noorden 3). Van een maand oplopend naar 3 maanden, met een tussenstop van twee weken tot een maand. Momenteel is er helaas geen bedrijvigheid op de velden. Maar een van de weinige sprietjes opengeritst om te zien waar de rijstkorrels zich bevinden. Soppend met onze sandalen door het veld wandelend naar de meloenen. Daar was iemand het gehele veld water aan het geven met een gietertje. Slim dat hij het vroeg in de ochtend doet. Het water is niet echt verfrissend ook. Laat staan middenop de dag.

Achterop de scooter reden we terug naar het hotel, waar de rest van de groep reeds aan het ontbijt zat. Onderweg aan de waterkant al heel wat heurkende mensen zien zitten. Kleding wassen, visvangst schoonmaken, piesen of douchen...alles in hetzelfde water. Gelukkig hadden we de vis al op gister.

Met de groep de boot op...
Terug in de tijd. De veiling in NL, alles met de boten over de sloten! Hier gaat het nog elke dag zo. Onwijs gaaf! De handel was in volle gang. Sommige markten duren van 4 am tot 6 pm. Deze duurde slechts 4 uurtjes.
Al varend naar een rijstfabriek. Met zijn gewassen? voeten in de rijsthoop (leuk om te weten als ik volgende keer Chicken Tonight maak voor de woensdagavond) schept hij zakken vol. Die zakken zijn 50 kilo en werden weer op hopen gegooid. Houten machines waren ook druk in de weer. In gebrekkig Engels iets gehoord over wat ze met het rijst doen.
Voordat we teruggingen naar de boot konden we de krokodillen? ontwijken via de monkey bridge. Boomstammetjes met een armsteun. We hebben het overleefd allemaal, had niet anders verwacht.
Via een tropische fruitbomentuin de terugweg gestart. En wat wil je dan nog meer om zelf eens zo'n motorbootje te besturen. Plankgas en scheuren maar door de Delta. Ineens heb je het...ik wordt schipper! De motorboten kosten hier 2250 euro, zonder motor ben je de helft kwijt. Best te doen dacht ik.

Terug bij het hotel was het lunchtijd. Snake, frog of ratten stonden op het menu. De kikkers zatten al vetgemest op me te wachten. Ik heb er eentje uit zijn lijden verlost hoor. Smakelijk!

De terugtocht in de bus. Met de ferrie over de Mekong. De Vietnamesen moesten in de bussen blijven en de toeristen moesten te voet in de rij gaan staan. Beide partijen waren jaloers op elkaar volgens mij. Op de terugweg naar Saigon een wierrookwerkplaats en mijn eerste pagode bezocht.

Terug in Saigon een kamer gevonden met zijn drieen. Peter was namelijk de eerste dag al teruggereden naar Saigon. 's Avonds samen gegeten bij de heerlijke Westerse bakkerij ABC (de kikker zat nog wat hoog geloof ik) en 's avonds internet opgezocht.

In het donker mijn hotel proberen te vinden. Het steegje was al bijna uitgestorven. De hekken en deuren van het hotel kon ik me niet herinneren bij daglicht. Gelukkig had ik het kaartje bij me en een ietwat ongeduldige Vietnamees (in zijn vrije tijd denk niet echt geinteresseerd in toeristen) heeft me de weg gewezen.
En dan stap je een klamme, hete kamer binnen....tijd om te gaan zweten in bed geloof ik.

Geschreven door Loes